Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ."
-
Νά λείψουν τά πιπέρια μου, νά δής τή μαειργιά σου
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Λέγεται δια τους κομπάζοντας και μη αναγνωρίζοντας ότι η επιτυχία των οφείλεται κατά μέγα μέρος εις την αρωγήν άλλου -
Νηστεύγει η δούλος του Θιού, γιατ' εν έχη να φάη
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Οφείλεις να πράττης το αγαθόν οικειοθελώς και ούχι εξ ανάγκης -
Ξένους πόνους κόπανουν
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Οσονδήποτε μέγας και αν είναι ο ξένος πόνος, δι ημάς είναι αδιάφορος -
Ξύρισε τ' αυγόν κή πάρ' του μαλλίν του
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Λέγεται δια τον τελείως πτωχόν και μη δυνάμενον ν' αποτίση την οφειλήν του.Και οι αρχαίοι έλεγον “ασκόν τίλλειν,και ωού πίλλειν”. -
Όμοιους τουν όμοιουν
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941) -
Όπ' ακούς πολλά σταφύλια, βάστα μικρά καλάθια
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Μη πίστευε εις μεγαλαύχους υποσχέσεις, είναι συνήθως λόγοι κενοί. -
Όποιος κυνηά δυό λαώς, μήϊ τουν έναν πιάνει μήϊ τουν άλλουν
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Μήϊ = (μήτε). Ο Πλεονέκτης ή ο πολλά ασχολούμενος αποτυγχάνει. Και ο πλάτων “αδύνατον ένα πολλάς εργάζεσθαι τέχνας” -
Όποιους λυπάτι του φαίν της κάττας, τρώουν οι ποντικοί τα ρούχα του
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Πάντοτε είναι επιζημία η μέχρι φιλαργυρίας οικονομία -
Όποιους σκάβγει τον λάκκουν αλλουνού πέφτει απατός του μέσα
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Ούτω και η Γραφή: Ο ορύσσων βόθρον τω πλησίον εμπαίσειται εις αυτόν, ο δέ κυλίων λίθον, εφ' εαυτόν κυλίει. Παροιμ 25, 27 -
Όπου δόξα και παντιέρα, δέξου κη τουν κυρ Νικόλαν
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Ο πανταχού παρών και εις πάσαν εορτήν απρόσκλητος προσερχόμενος -
Όπου είνιν πουλλαί πιτειναί αργέφει να ξημιρώση
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Όπου γίνονται πολλαί και υπό πολλών συζητήσεις, αι αποφάσεις βραδύνουσι ή και ματαιούνται -
Όσουν μισού τα κέρταμα 'ς τα γένεια μ' αναμούσιν
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Λέγεται δια τους ανεπιθυμήτους και οχληρούς επισκέπτας -
Οι δυό τουν έναν τρώουν τουν μ' οι τρείς κατά πονούν τουν
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Ευερμήνευτος -
Πάου να χάσου του νου μου
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Λέγεται όταν αδυνατή τις να λάβη δριστικήν τινά απόφασιν επί λίαν σοβαρού τινός ζητήματος. Λέγει ωσαύτως την παροιμία ταύτην και ο υπό μεγάλης συμφοράς πληγείς -
Πάριτι γέρουν να 'χητι
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Ο γέρων δια της πείρας την οποίαν έχει είναι απαραίτητος εις την οικογένειαν -
Πάρτουν 'ς του γάμου σου να σι πη κη του χρόνου
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Λέγεται δια τους απερισκέπτως και προπετώς ομιλούντας. Ούτω και οι αρχαίοι ειπόντος τινός: “Ο δείνα τέθνηκεν”, είπεν “Αγαθή τύχη” -
Πάσα ένας πασκίννει για έναν καλώς το 'χει
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Πασκίννει = πασχίζει, προσπαθεί