Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ."
-
Καλά 'νιν κή τα γράμματα, μα ποιό καλή 'ν' η γνώσι
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Και οι αρχαίοι ΄ρλργον “δεί μεν φιλοσοφείν, δει δε και εγκεφάλου έχειν και ουδέν η μάθησις, αν μη νους πάρη ης -
Κατά τούν ανηβάτην κή η κατηβάτης
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Οία η αρχή τοιούτου και το τέλος -
Κατά τουν δάσκαλουν κη τα κουπέλια του
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Συνοδεύεται από κείμενο ... -
Κατά τουν Μαστρουγιάννην κη τα κουπέλια του
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Συνοδεύεται από κείμενο ... -
Κέταξι τη δουλιά σου κή μην ανακατόννησι
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Δια τους αναμειγνυομένους ακαίριος ή αναρμοδίως εις έργον ή εις συζήτησιν τινά -
Κη μ' τους μικρώς μικρός κη μ' τους μιάλους μιάλους
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Λέγεται δια τον ευκόλως δυνάμενον να προσαρμόζεται προς τους περί αυτόν -
Κη οι ντοίχοι έχουν αυτιά
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Προσοχή όταν ομιλής περί σοβαρών άμα και μυστικών πραγμάτων.Πανταχού ευρίσκονται ωτακουσταί. -
Κη τα πιθύμιουν είδα τα, και τα 'θελα εκαμά του
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)πιθύμιουν= όσα επιθυμούν, ερμηνεία: λέγεται διά τον επιτυχόντα και απολαύσαντα παν ότι επεδίωξε -
Κη του δείν παρηουργιάν νιν
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Ο φρόνιμος αρκείται και εις τα ολίγα. Ευχαριστείται και ο Ταυ μόνο βλέπη το ποθούμενου χωρίς να το απολαμβάνη. -
Κή τ΄ αύριον ημέρα του θιού είνιν.
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Λέγεται εις εκείνον όστις σπεύδει να αποπερατώση αυθημερόν έργον τι μή επείγον -
Κινούργιουν είσι κόσκινουν κη που να σι κριμμάσου
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Τας πρώτας σχέσεις χαρακτηρίζει πάντοτε άκρα τρυφερότης, εφ΄όσον όμως παρέρχεται ο χρόνος αι τρυφερότητες ελαττούνται -
Κλαίει χαν τουν ιβρίον
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Οι Εβραίοι πάντοτε προσποιούνται τον δυστυχή -
Κλέβγει κη γυρνά κι απού πάνου
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Δεν αρκεί ότι κάμνει το κακόν, αλλά αναιδώς και δικαιολογείται -
Κλουθουγυρίνει
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Λέγεται δια του περιφερόμενου επιμόνως μέχρις ου επιτύχη τοποθετούμενον -
Κόπηκαν τα έπατά μου
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Επί μεγάλης ηθικής (λύπης, φόβου) καταβολής των δυνάμεων -
Κόρη, κουρασιά
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Αι νεανίδες του Λιβυσσίου ήσαν πάντοτε απησχολημέναι εις κουραστικάς εργασίας και εν τω οίκω και εκτός αυτού -
Κόψι ξύλουν κάμ' Αντώνιν κι απού πλάτανου Μαλώνην, μ' αν ειπής κη για του Γιάννην, ό,τι ξύλουν κόψης κάμνει
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Δεν διαφέρουσιν οι άνθρωποι πολύ απ' αλλήλων