Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α."
-
Τί σε 'βαλα χαβελέ στο κεφάλι μου;
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920)Χαβελές = απαστρίλα, σαβούρα, αρμακάς λιθάρια -
Το 'καμε γυαλί το γρέκι
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920)Ξαστεριά : το κατέστρεψε. Τι κάνεις ; - γυαλί το γρέκι πάει να ειπή καθηστό. Γρέκι, το . Οι σκηνίτες, οι βλάχοι λένε έτσι την καλύβα τους. -
Το δέντρο (ο φίλος)
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920)Ερμηνεία: Αντί του δεν το πήρα, δεν το είδα, δεν το καταλαβαίνω.(Παραπλήσια φράσις: τ' αρνί οχ το πόδι) -
Το κέντισμα 'ναι γλέντισμα κι η ρόκα 'ναι σιργιάνι και ο μαγγούφης αργαλειός είναι σκλαβιά μεγάλη
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920) -
Το σκάψιμο και σκάλο να μην ιδώ μπροστά μου, στον τρύγο και γω και τα παιδιά μου
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920)Είπε αποφθεγματικά η αλεπου -
Το στοιχειό που λαβώνει τα πρόβατα, τα γίδια, είναι το Λάβωμα ή Γιδολάβωμα (αντίστοιχον πρός τον λαικόν αρχαίον Πάνα)
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1926) -
Το φείδι του σπιτιού δεν το σκοτώνουν είναι ήμερο. ''Νια βολά 'γώ τόπιασα στο ντουλάπι''.
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920) -
Τόκαμες ρόϊδο
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920) -
Τον άφηκεν γρούλιον
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920)Ερμηνεία: Τον 'εκλεψαν και τον άφηκαν γδυτόν, γρούλιος= καθαρός, αμιγής: από κάτω άπ' το άχιερο είναι γρούλιο το γεύνημα -
Τον κόκλα το ρόγγι βρήκατε δω;
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920)Σημείωση: Ρόγγι, ως φαίνεται σημαίνει και το δάσος. Συνήθως κομμένα και εστοιβαγμένα δένδρα. Ρόγγια λέγονται και τα άλλως λεγόμενα κάψαλα, όπως έλατα ή άλλα δένδρα κοπτόμενα καίονται, ίνα παρασκευασθή το χωράφι -
Τον πέρασε γενεές δεκατέσσερες
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920) -
Τον πήρε με την παννιάρα
Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920)Σημείωση: Παννιάρα για το πάνισμα του φούρνου