Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ."
-
Στρίγγλες
Οι χωριάτες τ’ Ασπροποτάμου, φαντάζουνται τις Στρίγγλες, σαν φτερωτά άσχημα και ελεεινά τέρατα, που πετώντας τριγυρίζουν στις κούνιες των μικρών παιδιών, για να ρουφήξουν και χορτάσουν από το αίμα τους. Κάθε αρρώστεια των παιδιών αποδίνεται στη καταστρεπτική τους επίδραση. Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ. (1948) -
Λούτσα
Οξιές πανώριες, καλύπτουν ένα απόμερο βουνό της Παλιοκαριάς. Στη μέση απ’ τις οξιές ανοίγεται μεγάλη λούτσα, γεμάτη νερό, μες την οποία λουζότανε τα ζαρκάδια. Λένε πως ένα τσοπάνης, κρυμμένος στις φυλλωσιές οξιάς, είδε νάρχουνται στη λούτσα Νέραϊδες, να λούζονται και να παίζουν με τα ζαρκάδια. Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ. (1948) -
Ντάπιες
Οχυρά καμωμένα από μεγάλες πέτρες, μισοσκεπασμένες από χώματα, σώζουνται στην Περιφέρεια του Ντουσίκου. Στο μέρος τούτο, στην επανάσταση του 1854, οχυρώθηκε ο Χατζηπέτρος. Υπάρχει παράδοση, ότι ο Χατζηπέτρος καβάλλα στ’ άλογό του τριγυρνάει κάποτε κάποτε, στο πρόχωμα, φωνάζοντας και δίνοντας διαταγές. Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ. (1948) -
Κουκουρέλος
Πάνω σε λοφάκι, στα Κούτζιανα, βρίσκονται παλιά ερειπωμένα κτίσματα, απο μεγάλες τετράγωνες πέτρες, καταχωμένες στη γής. Λένε πως τις νύχτες βλέπουν να βγαίνουν φωτιές, ακούνε σφυρίγματα και ακατανόητα αλλόγλωσσα λόγια. Οι τσοπάνηδες λένε ότι είδανε κι ανθρώπους βοιδοκέφαλους. Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ. (1948)