Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ."
-
Φάε πουλλα τογ Γενναρι, πετεινό τον Αλωναρι
Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1934)Γαστρονομικαι γνώμαι περί της νοστιμότητος των ορνιθοειδών. Αλωναρις = ο μην Ιούνιος -
Φάε σκόρδο το πρωΐ, να κάνης άντερο παχύ, τσαι κρομμύι την ημέρα, να παρ' η καρδιά σ' αέρα
Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1932)Διαιτητικαι γνώμαι των χωρικών ουχί άμοιροι και επιστημονικότητος -
Φάε χόντρο να χοντρύνης τσ' αλευρά να μιαλύνης
Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1934)Ο χόντρος = το σιτάρι χοντροαλεσμένον εις τον χειρόμυλον. Ψήνεται με γάλα ή εις τον ζωμόν του κρέατος και είναι λίαν θρεπτικός -
Φέρου μου να 'αμήσω τη γαάρασ σου! Αμμ' η ετσή τιαν έχει; Για να μητ τημ μαϊρίσω!
Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1934)Δια τους ζητούντας να χρησιμοποιούν τα ξένα πράγματα και οικονομούντας τα ιδικά των -
Φτου σου (δ) αυλί σαν άψης
Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε.; Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1935)Λέγεται επί αγανακτήσεως δια το αδύνατον της επιτεύξεως του σκοπού μας, όπως δηλ. Το πτυόμενον δαυλίον δεν σβήνει εύκολα, έτσι συμβαίνει και με τας ιδικάς μας ακάρπους προσπαθείας -
Φτύσε στο ξένο τσήπο ν' αθθίσ' ο εκός σου
Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1932)Και η ελάχιστη προς τους άλλους ευεργεσία ανταμείβεται υπό του Θεού -
Φτύσε στο ξένο τσήπο ν' αθθίσ' ο Θεός τον εεκόσ σου
Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1932)Και η ελάχιστη προς τους άλλους ευεργεσία ανταμείβεται υπό του Θεού -
Φτωχός ανέχριος, καθάριος πλούστσος
Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε.; Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1935)Ανέχριος=ο άνευ χρέους, ο μη οφείλων. Πτωχός μη χρεωστών είναι αληθώς πλούσιος -
Χαρά στο που ΄χει στόλ Λίανο χωράφι ή στο Τσεραμί-ν αμπέλι
Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1934)Μεταφορικά η παροιμία λέγεται επί των διαθετόντων υλικά μέσα προς επικράτησιν. Πρβλ. Το γνωστόν : έχει μπάρμπα στην Κορώνη -
Ψωμιά να 'χη το Μοναστήρι, 'μμε καλοέρους πόσους θέλεις;
Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1934)Ερμηνεία: Επί των εχόντων τα μέσα να κανονίζουν τα πράγματα των ως θέλουν, καλούντες νέους βοηθούς των εις αντικατάστασιν των παλαιών οίτινες τους εγκαταλείπουν -
Ώρας βουλειά, χρόνου μελέτημα
Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1934)Εργασία απαιτούσα διά την εκτέλεσιν ελάχιστον χρόνον μελετάται και συζητείται επί μακρόν λόγω αναποφασιστικότητος. Πρβλ. Βυζαντ. Παρ. Π. Π. 1, 5, 40 (Βυζαντ.) και 4, 531, 42 κέξ -
Ωτσά σε παρεκαλιού, ναύλωνε
Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1932)Ερμηνεία: Όταν δηλαδή εύρης ευκαιρίαν, μην παραμελής να επωφελήσαι