-
Όποιος παντρευτή το Μάη, κακομποδισμένα πάει
Βλαστός, Παύλος Γ. (1893) -
Όποιος ώμορφη γυρέψη, πρέπει να μη ταξιδέψη
Βλαστός, Παύλος Γ. (1893) -
Όπου ιδής κακή γυναίκα τρείς φοραίς τηνε χαιρέτα. Μη σου πη τα ΄χει η ποδιά της, και τα κάν΄ η γιαφεδιά της
Βλαστός, Παύλος Γ. (1893) -
Όπου ιδής χοντραίς μαγούλαις, ύπνος είνε και βαργιούλαις
Βλαστός, Παύλος Γ. (1893)Βαργιούλαις = οκνηρία, τεμπελιά -
Όταν έπρεπε δεν ήτο και το Μάην ευλογάτο
Βλαστός, Παύλος Γ. (1893) -
Όψιμος γυιος με κύρη δεν θερίζει
Βλαστός, Παύλος Γ. (1893) -
Παινέσω δεν 'παινέσωσε, εσύ 'σαι παινεμένη, γιατ' είσ' από ψηλή γενειά και καλαναθρεμμένη
Βλαστός, Παύλος Γ. (1893) -
Παρά κακή παντρειά καλλιά χηρειά
Βλαστός, Παύλος Γ. (1893) -
Πλειά 'ν' τα έξοδα του γάμου, παρά τα προυκιά της νύφης
Βλαστός, Παύλος Γ. (1893) -
Που πάρη χίλια πύρπυρα και κακουδιά γυναίκα, τα χίλια παν 'ς τ' ανάθεμα κ' η κακουδιά 'πομένει
Βλαστός, Παύλος Γ. (1893)Λευκώλενον λίνον κερδογαμείς (Diogenia Cent. Vi 22) -
Σ τση δεκοχτώ 'ς τση δεκαννιά σαν 'δης και δεν κανιάσης κάτεχε κακορρίζικο της μάννας σου θα 'μοιάσης
Βλαστός, Παύλος Γ. (1893) -
Σ τση δεκοχτώ 'ς τση δεκαννιά σαν δεν τα 'δης τα γένεια, σαν τη λαλά σου θα γενής και να μην έχης έγνοια
Βλαστός, Παύλος Γ. (1893) -
Σ' επήρα για βασιλικό κ' εβγήκες ατσικνίδα
Βλαστός, Παύλος Γ. (1893)Εν λεξιλ., σελ. 148. Ατσικνίδα ή φυτόν, ή κνίδη, κνίδα -
Σαν είν' από γένει' άνθρωπος κι' από μεγάλη σκλέτη, ούλο το βιό σου 'ξόδιαζε και κάνε του ραέτι
Βλαστός, Παύλος Γ. (1893)Εν λεξιολ. Σελ. 176, Σκλέτη (η) και σκλετάδα=γένος, γενεά -
Σαν είν' λακκουδοπήγουνη [η γυναίκα] μη την ρωτάς για κάλλη, μα 'κείνη εδιαπέρασεν από τον Ιορδάνη
Βλαστός, Παύλος Γ. (1893)Εν λεξικ. σελ. 152 -
Σαν θέλ' η νύφη κι ο γαμπρός, τύφλαις να 'χει ο πεθερός
Βλαστός, Παύλος Γ. (1893) -
Σαν θέλ' η νύφη κι ο γαμπρός, τύφλαις να 'χει ο πεθερός
Βλαστός, Παύλος Γ. (1893)Παροιμία αναφερομένη εις τον δι' αρπαγής γάμον -
Σαν θέλ' η νύφη κι ο γαμπρός, χαίροντ' οι συμπεθέροι
Βλαστός, Παύλος Γ. (1893) -
Σαν θέλ' η νύφη κι ο γαμπρός, χαίρουντ' οι συμπεθέροι
Βλαστός, Παύλος Γ. (1893)Παροιμία αναφερομένη εις τον δι' αρπαγής γάμον