Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Βλαστός, Παύλος Γ."
-
Ε δε καλή νοικοκερά εις το γεμάτο σπίτι, κ' ε δε κακή νοικοκερά εις τ' ώφκερο το σπίτι!
Βλαστός, Παύλος Γ. (1893)Νύμφη ο άπροικος παρουσίαν ουκ έχει -
Εγώ καλά παντρεύτηκα, κι' ας κλαίει που μ' επήρε
Βλαστός, Παύλος Γ. (1893) -
Εγώοι μας! Των απάντρευτω ζωή τηνε παιρνούμε! Κρομμύδια και πασταίς εληαίς, ψωμάκι οντε το βρούμε!
Βλαστός, Παύλος Γ. (1893)Εγώοι μου επιφωνήματα λύπης και κλαθμού συνηθέστερον παρά του Κρήτας -
Επρόκοψεν η νύφη μας, τ' Αγιού Λαζάρου το 'σπερνό! Πότ' επρόκοψ η καϋμένη. Το Σαββάτο 'που σημαίνει
Βλαστός, Παύλος Γ. (1893)Εις ακαμάτραν -
Εσέ τα λέγω πεθερά, για να τ' ακούη η νύφη
Βλαστός, Παύλος Γ. (1893) -
Ευχή γονιού αγόραζε κ΄εις τα βουνά περπάτιε και τα βουνά ανέ χαλούν, εσύ να μη φαβάσαι
Βλαστός, Παύλος Γ. (1893) -
Η 'γι' αγάπη πύργους καταλεί και κάστρα ρίχνει κάτω, και παλληκάρια του σπαθιού ρίχνει τα του θανάτου
Βλαστός, Παύλος Γ. (1893) -
Η γυναίκα είνε κόλλα, και χρειάζεται απ΄ όλα
Βλαστός, Παύλος Γ. (1893) -
Η γυναίκα θέλει χάδια, θέλει και ψωμιά καθάρια
Βλαστός, Παύλος Γ. (1893) -
Η δυό πέτραις το κάμνουν τ' αλεύρι
Βλαστός, Παύλος Γ. (1893) -
Η κακή 'παντρειά χηρειά 'νε, και το κιαουλιάς καλλιά 'νε
Βλαστός, Παύλος Γ. (1893)Εν λεξιλ. σελ. 158 -
Η καλή νοικοκερά με το κουτάλι κλώθει
Βλαστός, Παύλος Γ. (1893) -
Η κοντή κοντοκωλιά,πάντα δείχνει κοπεληά
Βλαστός, Παύλος Γ. (1893) -
Η λευθεριά βασίλειο και η παντρειά καδενα, και διάλεξε, παιδάκι μου, από τα δυο το ένα
Βλαστός, Παύλος Γ. (1893) -
Η μάννα γεννά κ' η μοίρα μοιράζει
Βλαστός, Παύλος Γ. (1893) -
Η μαύρη του καλοκαιριού, ασπρίζει τον χειμώνα
Βλαστός, Παύλος Γ. (1893) -
Η μικρός μικρός 'παντρέψου, ή μικρός καλογερέψου
Βλαστός, Παύλος Γ. (1893) -
Η μοίρα μου τον άντρα μου ως θέλει τόνε κάνει
Βλαστός, Παύλος Γ. (1893) -
Η νύφ' απ' οντέ γεννηθή της πεθεράς της 'μοιάζει
Βλαστός, Παύλος Γ. (1893)