Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ."
-
Απού βρουχήν κι απού θάνατον να μην αραθυμάς
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Δεν πρέπει ν' ανυπομονή τις ούτε δια την βροχήν, ούτε δια τον θάνατον και η μεν και ο δε επέρχονται πολλάκις απρόοπτως και καθήν στιγμήν ουδέν εμαρτύρει την επέλευσίν των -
Απού κει που πηδά η κατσίκα πηδά κη του κατσικάκιν
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Οι μικροί ακολουθούν το παράδειγμα των μεγαλυτέρων και εις τους λόγους και εις τας πράξεις -
Απού λουλλόν και μεθυσμένον μαθθαίνεις την αλήθεια
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Οί αρχαίοι έλεγον : “Εν οινώ αλήθεια, και οίνος και παίδες αλήθεια, και τα εν τη καρδία του νήφοντος εν τη γλωττή του μεθύοντος” Και ο Θεοτόκριτος (ΚΘ1) “ Οίνος, ω φίλε παί, λέγεται και αλάθεια κάμμες χρή μεθύοντας αλαθίας ... -
Απού που κή πάς κη πάσα τα μαρούλια με τα πράσσα
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Δεν είναι πάντες όμοιοι και μη παράβασθε τα μη επιδεκτικά παραβαλής -
Απού τα βουνά τουν ηκατέβασαν
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Ερμηνεία: Λέγεται δια τον άξεστον και αγροίκον -
Απού του γάμουν έρχουμου της πείνας φουρτουμένους
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Λέγεται δια τα παράξενα, τα ασυνήθη, τα απίστευτα. Ούτω και οι αρχαίοι: “Δελφοίσι θύσας αυτός οψωνεί κρέας” -
Απού του στόμα μου τουν άρπαξις του λόου
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Κατά την συζήτησιν, καθ' ην στιγμήν πρόκειται να εκφράση τις την γνώμην του ακούει ταύτην παρ' άλλου -
Απού του στόμα σου κη 'ς του Θεού τ' αυτίν
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Είθε να εισακουσθή η ευχή σου. Και οι αρχαίοι: εις θεού ώτα έλθετω -
Απού τουν Κώσταν ως του Λίον, τύφλα να 'χουν κη οι δυό
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Κι ο ένας κι ο άλλος είναι άξιοι περιφρονήσεως -
Απουστάν ηγένικες γάραδους τσούκιλα έμαθες να γκανάς
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Ανταπόδωσις ύβρεως -
Αρφανόν τρέφεις; Διάβολουν τρέφεις
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Ουχί σπανιώς οι ορφανοί ενηλικιούμενοι δεικνύονται αχάριστοι προς τους κηδεμόνας και εκτρέπονται εις ύβρεις και αδικίας και αυτών -
Αυλήν έν είχαμουν κή γάμουν εθελάμουν
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Μη επιχειρή τι ότααν ελλείπουν τα απολύτως αναγκαία. Η αυλή ήτο αναγκαιστάτηδια τον γάμον εν Λιβυσσίω, διότι εν αυτή εγένετο ο επίσημος χορός του γάμου, η σούστα -
Αυτά ιβώ ακούου τα βερεσέ!
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Λέγεται περί πραγμάτων τά οποία ο ακούων τά θεωρεί ανάξια σημασίας -
Αυτό 'έν είνιν γιά τα δόντια σου
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Ούτε άξιος είσαι ούτε ισχυρός ικανώς ώστε να ζητής τοιουτόν τι -
Αυτός 'έν έχει να ξύση τα δόντια του
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Λέγεται διά τον τελείως άπορον. Οι αρχαίοι έλεγον: Γυμνός ης εκ μήτρας και γυμνότερος παττάλου -
Αυτός έδεσιν τουν γάραδούν του
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Λέγεται δια τον εξασφαλίσαντα επαρκή τα προς το ζην -
Αυτός είνιν ξιρουκέφαλους 'ε γυρίννει τού κιφάλι του
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Λέγεται δια του ισχυρογνώμονα Και οι αρχαίοι έλεγαν αγναπτότερος βάτου αύου -
Αυτός είνιν του σκοινιού κη του παλλουκιού
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Είναι ποταπός, είναι άξιος αγχόνης και ανασκολοπισμού