Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ."
-
Του μαθείν κη του ξιμαθείν έναν είνιν
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Είναι ευκολώτατην να λησμονήση τις εκείνο το οποίον έμαθε -
Του Ματσών και τουν Βαγιών πέφτει κατάρα 'ς του γιαλλού
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941) -
Του μαχαίριν έφταξιν 'ς του κόκκαλουν
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Η πίεσις, το κακόν, η ύβρις έφθασεν εις τα μη περαιτέρω -
Του ξύλουν ήβγιν απ' τουν Παράδεισουν
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Ο προσηκόντως τιμωρούμενος πάντοτε ηθικώς βελτιούται. Και η γραφή “μη απόσχη νήπιον παιδεύων, συ μεν γαρ πατάξης αυτόν ράβδω, την δε ψυχήν αυτού ρύση” Παροιμ. 23, 14 -
Του παπά του πετραχείλιν, χαν του πουταμού τα χείλη
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Ερμηνεία: Όπως ο ποταμός διηνεκής κατατρώγει την όχθην, ούτω και ο παπάς διηνεκής αποσπά χρήματα από τους πιστους -
Του ππαλτά του στυλλίν είνιν απού μέσα μας
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Ππαλτάς = αξίνη, στυλλίν = η λαβή -
Του πρόσωπουν είνιν σπαθίν
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Η άμεσος και προσωπική ενέργεια είναι παντός άλλου μέσου αποτελεσματικωτέρα -
Του φαΐν ήρτιν απ' τη μύτην του
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Λέγεται δι' εκείνου όστις εκ του εκτελεσθέντος έργου απεκόμισε ζημίαν και ουχί όφελος -
Του φτωχού του σκοινίν μουνού 'έν ιφτάννει αμ' διπλού περισεύγει
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941) -
Του χέριν που δίννει 'εν κόβγιτι
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Του ευεργετούντα πάντες τιμώσι και ουδείς βλάπτει αυτόν -
Του ψάριν απού τού κιφάλιν ιβρουμά
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Όταν οι άρχοντες είναι ποταποί, τοιούτοι θα είναι και οι αρχόμενοι -
Τουν ααπού εν του θθουρού κη του μμισού θουρού τουν
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Συμβαίνει πολλάκις εκείνο το οποίν ποθούμεν ζωηρώς να μη το επιτυγχάνωμεν, να συναντώμεν δε τουνατίον το μη επιθυμητόν -
Τουν αράπην κι αν τουν πλύνης μόνουν τα σαπούνια χάνεις
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Μη ματαιοπονείς αδίκως. Ανάλογα τα αρχαία: “Αιθίοπα σμήχειν”, “Τράγον αμελγείν”, “Ανδριάντα γαργαλίζειν”, “Κοσκινώ ύδωρ αντλείν”, “Άμμον μετρείν”, “Ανέμους γεωργείν”, “Γερόνδριου μεταφυτεύειν” -
Τουν φτωχούν τουν Άιουν ποιος τουν πιαντά
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Πιαντά=καταδέχεται. Προς τον πτωχόν, οσονδήποτε καλός και αν είναι, ουδείς δίδει προσοχή -
Τους καλώς κη τους κακώς ένας Θιός τους ξέρει
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Αρχαίον: Χαλεπόν ετέρου ανδρός ίδμεναι νόου -
Τρώει τουν η ράχη του
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Λέγεται δι' εκείνον, όστις δια της συμπεριφοράς του γίνεται άξιος ξυλοκοπήματος -
Τρώει τουν κη κάθητι του σαράκιν
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Λέγεται δια τον κατατρεχόμενον υπό ηθικού τκος πάθους η σωματικού και φθειρόμενον μικρόν κατά μικρόν -
Τρώουντυν χαν τουν σκύλλουν μη την κάτταν
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Λέγεται δια τας διηνεκώς διαπληκτιζομένους -
Τυρίν κι΄ αλεύριν έν έχεις κή μακαρούνια θέλεις
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Λέγεται δι΄ εκείνον όστις στερείται των πάντων και όμως επιθυμεί τα πάντα -
Τώρα πλείον που το 'σωσις κη συ ηγέμισεν του κιλόν
Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)Λέγεται ειρωνικώς δι εκείνον όστις κατά τινα συζήτησιν προτείνει τι ανάξιον λόγου και πολλάκις άσχετου προς συζήτησιν