Εναλλαγή πλοήγησης
Ελληνικά
English
Ελληνικά
Ελληνικά
English
Σύνδεση
Εναλλαγή πλοήγησης
Πρόσφατες εγγραφές
Αρχική σελίδα
Πρόσφατες εγγραφές
Αρχική σελίδα
Πρόσφατες εγγραφές
JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.
DSpace at KEEL: Πρόσφατες εγγραφές
Αποτελέσματα 6181-6200 από 142579
-Επειδή άνθρωποι τριαμμάτες δεν υπάρχουν υπολογίζω πως <οι εξωτικοί άνθρωποι> με το κόκκινο μαντήλι, που έφθασαν στον Άγιο Μύρωνα ήσαν στρατεύματα Γενιτσάρων, που στάλθηκαν στην Κρήτη περί το 1800, η σκληρότης των οποίων στάθηκε πρωτοφανής για τους Κρητικούς. Ο φόβος και η φήμη τους ήθελαν τριαμμάτες. Το μαντήλι υποθέτω θα ήταν απαραίτητο εξάρτημα της στολής όπως λ.χ το μαντήλι των προσκόπων. (τριαμμάτες=...
Φραγκάκι, Ευαγγελία Κ.
(
1949
)
Θεργιά μέσα στη γή
Μα έκουσα και από μια γρηά ‘’αυτόπτην μάρτυρα’’που έβλεπεν μια μέρα τα προβατάτζη κοπέλα σωστή σε μια θέση στο Φάζο χαράκι. Μια στιγμή σκοτεινιάζη ο ουρανός κι’αρχίζη τα στραπόβροντο. Η βόσκισα και τα πρόβατα τρέχουν να χωστούν γύρου γύρου στη ρίζα ενός μεγάλου δρύ. Αστραπές και βροντές ξεκουφαίνουν τον κόσμον, ακούει η βόσκισσα το τσάφισμα και τσή κτύπους που κάνουν οι γι’Αγγέλοι με τσοί κατσούνες...
Άγνωστος συλλογέας
(
1932
)
Η Δρακότρονιθα ή Διακότρουπα
Ολίγο παρακάτου από το Γυφταπήδημα, στην Παλκοδερβινή (ερείπια χωρίου εγκαταλειφθέντος) πλησίον της αρχής του Πηνειού, εις τη ρίζα βουνού, υπάρχει μια μεγάλη τρούπα που δεν ευρέθη να έχη πάτο και μέσα σ’αυτή κατοικεί ένας δράκοντας, όταν ήτανε ακόμη το χωργιό η Δερβινή άμα οι χωργιανοί κατά της γιορτάδαις εμαζονόσαντε και εστένανε χορό, έβγαινε, χωρίς να τον βλέπουνε και άρπαζε την ωραιότερη κόρη...
Κορύλλος, Χρήστος Π.
(
1910
)
το θηριοχτάποδο= μυθολογούμενον χταπόδι δια των πλοκαμων του αποθετών βράχους εις θέσιν Αίς Στέφανος.
Βογιατζίδης, Ι. Κ.
Ήταν ένα χωριό στου φουρνομύτη, τώρα είναι χαλάσματα, κι εκεί καθόντασε σκυνοκεφάλοι που τρώγανε ανθρώπους κι’ ήρθαν και πήραν μια γυναίκα από το Παλιοχώρι (Τσίχλα). Εκεί στο Παλιοχώρι δεν το ξέρανε πως τρώνε ανθρώπους και τη δώκαν την κοπέλα. Πέρασε καιρός, πήγε ένας αδερφός της να την ιδή. Όταν έφτασε στο χωριό η αδερφή του έλειπε για τα ξύλα και πιάσανοι σκυνοκεφάλοι και ήτον σφάξαν σαν αρνί. Τόνε...
Ταρσούλη, Γεωργία
(
1939
)
Μια βοσκά κι έναν καιρό εβήκε το φίδι στο χωριό. Κυνηγός από μεριά το κυνηγούσε για να το σκοτώση. Κι αυτό από το κακό του έσκισε το βουνό κι εδιάβηκε. Κι άρπαξ’ένα γάιδαρο που ‘τανε κάρβουνα φορτωμένος και τον έφαε μαζί με τα κάρβουνα! Ήτανε θεριό αυτό! Και πήγε στο ποτάμι και ρούφηξε στο ποτάμι (κάηκε απου έφαγε τα κάρβουνα). Ποτάμι μου,ποτάμι μου, λέει σώσε με του.. τη στιγμή.
Οικονομίδης, Δημήτριος
(
1951
)
Παραδόσεις και θρύλοι για την Σφίγγα
ΒΑΓΙΑ,Βοιωτίας- Αι παραδόσεις και οι θρύλοι που διατηρούνται στο χωριό αυτό και στα γειτονικά χωριά γύρω από τον μύθο της Σφιγγός θα έπρεπε να συγκεντρωθούν και να αποτελέσουν το αντικείμενον μιας ιδιαιτέρας μελέτης. Μιας ιστορικομυθολογικής μονογραφίας. Άλλως τε δεν συμβαίνει, δεν παρατηρείται το φαινόμενον αυτό μόνον εδώ. Εις όλην την Ελλάδα διατηρούνται και ζούν παλαιότατοι θρύλοι, που συνδέονται...
Φαλτάιτς, Κ.
(
1937
)
Μπράικο
Τα χρόνια της Σέρβικης κατοχής,ένας αξιωματικός έφερε στο Περτούλι τον άρρωστο αδελφό του. Ο άρρωστος αγάπησε την όμμορφη κοπέλλα του μυλωνά, που όπως λέγαν στο χωριό δεν είταν γκαρδιακό παιδί του. Ο αδερφός του κοριτσιού ένα άγριο τσιοπανόπουλο του βουνού,ζήλεψε την αγάπη τους και ορκίστηκε εκδίκηση να πάρει για την πσοσβολή. Μια μέρα,που η αδελφή του,τούφερε στη στάνη ψωμί,την πίανει και την βιάζει....
Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ.
(
1948
)
Ο Ντέλφινας είν' ευλογημένο ψάρι. Όταν σι δή και κιντυνεύεις,θα σε βγάλη έξω όπως μπορεί. Κάποτε ένας εγλύτωσε.Μόλις πέσης στη θάλασσα δε σε πειράζει.Πέφτουνε κοντά του στο νερό και δεν πειράζει,
Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
(
1958
)
Ζώα
Η κατσίκα έχει την ορά τζη απάνω σηκωμένη,γιατί μια φορά όντεν εζυγώνανε την –Παναγία οι J Οβραίοι, επήε μέσα ‘ς ένα κουράδι αίγες για να τη χώσουνε,μ’αυτές εσηκώνανε τσ’ οράδες τωνε κ’εσκορπιστήκανε.Τότες η Παναγία των είπενε : ‘’Την κατάρα μου να ‘χετε και ν’απομείνη η J ορά σας εκειά σηκωμένη και να εργάτε το χειμώνα’’.Ύστερα επήενε ‘ς τα πρόβατα κ’εγενήκανε ένα κουβάρι και την εχώσανε.Η Παναγία...
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ.
(
1939
)
Ο τυφλίτης
Το φίδι είναι στραβό και βλέπει-κατά την πρόληψιν των χωρικώ-μόνον στη γιόμοσι του φεγγαριού δηλαδή κατά την πανσέληνον.
Σταυρόπουλος, Κωνσταντίνος
(
1953
)
Η μέλισσα είπενε να δακά και ν'αποθαίνη ο άνθρωπος και τσή καταρήστηκεν ο Χριστός να δακά και να βγαίνουν τ'άντερά τζη.
Ήμελλος, Στέφανος Δ.
(
1960
)
Στην Τριαμαθιά
Δυο αθρώποι ξεβαρκάρανε μια φορά στην Τριαμαθιά, χωρίς να το ξέρουνε. Πήγανε σ’ένα σπίτι, το πρώτο σπίτι που βρήκανε. Το σπίτι είχε δύο σκύλους μεγάλους στην πόρτα ένα από κάθε παραστάτη. Αφίνανε τον άθρωπο να μπή,μα δεν τον αφήανανε να βγή. Μπήκανε μέσα και βρήκανε μια γυναίκα με το παιδί της. Αυτή φόρειενε τζεμπέρι και δεν είδενε το τρίτο μάτι, Γιατί οι Τριαμάτηδες το τρίτο μάτι το ‘χανε στον καφά....
Λιουδάκη, Μαρία
(
1948
)
Το βούδι είναι ευλογημένο όπου σε πατήση δέμπονείς
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ.
(
1959
)
Μυρμήγκια
Τα μυρμήγκια στο σπίτι και προ παντός τα πολύ μικρά (μελιτάκους)τάχουν για κακόν.Γιαυτό μλιστα λένε ότι αυτά άλλοτε ήσαν άνθρωποι και επειδή ήσαν κακοί για τιμωρίαν τους ο θεός τάκαμεν μυρμήγκια.
Σπανός, Χαράλαμπος Ν.
(
1955
)
Ζουνάγκα
Στις ολοπέτρινες ράχες, που στεφανώνουν από την απάνω μεριά το Δραμίζι, υπάρχει σταχτόασπρο τσιουγκάνι, με βαθειά σπηλιά. Λέμε ότι στα παλιά χρόνια, στη σπηλιά αυτή πήγε και κατοίκησε μια χαροκαμμένη γυναίκα. Μέσα όμως στη σπηλιά κατοικούσε κι’ ένα μεγάλο πρασινωπό φίδι, που είχε ανθρώπινο κεφάλι. Οι δύο ερημίτες δεν αργήσανε να αγαπηθούν. Μιλούσανε αναμεταξύ τους μία ακατάληπτη γλώσσα κι’όμως καλά...
Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ.
(
1948
)
Η γάτα γυρίζει πάντα να πεθάνη εκεί που γεννήθηκε
Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
(
1960
)
Το στριγγοπούλι είναι ένα πουλί μαύρο,με μάτια πεταχτά και μ'ένα κουτσούλι απάνονθε.Αυτό,όθεν πάη και χτυπήση στο παρεθύρι,θα φέρη κακό.Όταν εξεψύχησε ο Ιησούς Χριστός,το στριγγοπούλι έσκουξε τρείς φορές.Το λέει και το χαρτί !!
Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
(
1956
)
Το βόδι φωνάζει μά-μά-μά. Όταν θα φωνάξη μάννα τότες θα χαλάση ο κόσμος και θα γίνη η Δευτέρα παρουσία.
Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ.
(
1958
)
Οι λαοί κάμανε συνέδριο και είπανε ότι εμείς όλα τα πράματα τα φοβούμαστενε και καένα δε μπορούμενε να καταπολεμήσωμενε. Βγάλαν’απόφασι να πάνε να πνιγούνε. Επήγανε ‘ς τα’άη Γιαννιού τη λίμνη ‘ς τον Παρτρέχο να πνιγούνε,μόλις επήγαν εκεί ήτανε χελώνες απάνω ‘ς τα χάλαρα και μόλις τσι ‘δανε τρομάξαν οι χελώνες κ’επέσανε μέσ’ ‘ς το νερό.Λέει, να υπάρχονε κι άλλα ζώα που μας φοβούντανε(είπαν οι λαγοί)...
Ήμελλος, Στέφανος Δ.
(
1960
)
«
»
Πλοήγηση
Όλο το Αποθετήριο
Αρχείο & Συλλογές
Τόπος καταγραφής
Χρόνος καταγραφής
Συλλογείς
Λήμμα
Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)
Ευρετήριο πηγών
Κείμενα
Ο λογαριασμός μου
Σύνδεση
