Μια βοσκά κι έναν καιρό εβήκε το φίδι στο χωριό. Κυνηγός από μεριά το κυνηγούσε για να το σκοτώση. Κι αυτό από το κακό του έσκισε το βουνό κι εδιάβηκε. Κι άρπαξ’ένα γάιδαρο που ‘τανε κάρβουνα φορτωμένος και τον έφαε μαζί με τα κάρβουνα! Ήτανε θεριό αυτό! Και πήγε στο ποτάμι και ρούφηξε στο ποτάμι (κάηκε απου έφαγε τα κάρβουνα). Ποτάμι μου,ποτάμι μου, λέει σώσε με του.. τη στιγμή.