Προστέθηκαν πρόσφατα

Αποτελέσματα 6041-6060 από 142579

Εδώ στη γειτονιά μας (στο Μπούργο) είναι πολλά φλουριά. Πολλές φορές ξυπνάω δύο-τρείς ώρες νύχτα κι’ ακούω να περνάη από κάτω ο Αράπης που βόσκει τα φλουριά. Μια φορά τήραξα από το παράθυρο και του είδα που τα σαλάγαγε με μια μακρυά μαγκούρα σαν νάτονε γαλοπούλα κι’ εκείνα πιλαλάγανε μπροστά του.

Ταρσούλη, Γεωργία (1938)
Όταν έχασα το πρώτο μου παιδί έπεσα του θανάτου από τη λύπη μου. Όλη μέρα κι’ ούλη νύχτα έκλαιγα και δε μπόρηγα να σηκωθώ από το στρώμα. Μια βραδυά,εκεί που διρμόμουνα στο στρώμα, ακούω το ζεμπερέκι της πόρτας και χτυπάει. ‘’Σήκω, λέω τ’αντρός μου, σήκω κι’ είναι το παιδί μας’’ Που να ξυπνήση αυτός! Κάνε κοιμότανε, κάνε δεν είχε ακουσμένο τιπουτε. Με τα πολλά σηκώνομαι σουρνοντα και πάω κατά την πόρτα....

Ταρσούλη, Γεωργία (1938)
Του Ταρσούλη το λιοτρουβειό βαστάει. Άλλοι λένε πως είναι ένας αράπης μέσα, Άλλοι έχουνε ίδει έναν φουστανελλά. Η Αντριάννα τόνε είδε συνάμωρο τον Αράπη ένα βράδυ που κατέβαινε στο μώλο. Κσθότανε απ’ όξω από το λιοτριβειό και κάπνιζε τη τζιμπούκα του. Η Γαρμμίνα πάλι, ένα βράδυ που πήγαινε σπίτι της μ’ένα πιάτο φαί στα χέρια, είδε ένα χέρι δίχως κορμί, να βγαίνη μέσα από το λιοτριβειό και να της δίνη...

Ταρσούλη, Γεωργία (1938)
Τση βασίλισσας η κασσέλα

Είναι ‘ς το μεταξύ Μελάνων και Ποταμιάς. Ελέγανε οι παλαιοί ότι επήγε ένας τζοbάνεις και εκάθισενε απάνω ‘ς τη κασσέλα. Και ήσπασενε σαράντα ψείρες και ανοίει η κασσέλα και την ώρα που την είδενε ευτός επόμεινενε (1) και ηπήανε και τον ηύρανε απεθαμένο απάνω. Είπανε ότι έχει πολύ θησαυρό μέσα.(2) Όποια ‘ φάνη τρείς πήχες μονημερίτικο παννί και πάει και το βάλη απάνω θα ανοίξη η κασσέλα. Ένας ήπηρενε...

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1960)
Ο άρχοντας Χαλικού Δημάκης

Η παράδοση αναφέρει ότι ο Δημάκης, είταν ο πιο μεγάλος αγωγιάτης της περιφέρειας. Μεταφέροντας κάποτε από την Άρτα στις Καλαρρύτει αλάτι για ν’αναπαυτεί αυτός και τα μουλάρια του, ξεφόρτωσε, σε λειβάδι, πλάι του δρόμου, βάζοντας τα φορτώματα και τα σαμάρια πάνω στα χαλάσματα παλιού κτίσματος. Όταν πήγε να ξαναφορτώσει τα ζώα του, ένα μέρος από τις μεγάλες πέτρες του κτίσματος, σάρισε και αποκάλυψε...

Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ. (1948)
Παραδόσεις σχετικαί με το κτίσιμο του Αγίου Αθανασίου και του χωριού

Το έν εκ των μοσχαριών ευρέθη υπο τούρκου Καλλιεργούντος τον αγρόν του, και ο όλως τυχαίως διερχόμενος Εβραίος μικροπωλητής εκ Καστορίας Τσίνος , το ηγόρασεν αντί ελαχίστης τιμής. Ούτος το επώλησε εις την Θεσσανίκην αντί δύο χιλ. (2.000) χρυσών λιρών. (Διήγησις δια την πώλησιν και τιμήν πωλήσεως μόσχου. Πανταζή Ευαγγέλου διαμένοντος εν Καστοριά)

Παπαπασχάλης, Παναγ. (1962)
Ο Μπούργος είναι γεμάτος αράπηδες. Στα λιοτριβιά είναι πάντοτε αράπηδες και βγαίνουν τη νύχτα. Καμμιά φορά που πέφτει πολλή δουλειά στα λιοτρουβιά και νυχτερεύουν , όσοι είναι αλαφροίσκιωτοι τους βλέπουν , που τους βοηθάνε να γυρίσουνε τ’ αδράχτι, να ξεθερμίσουνε το λάδι. Άλλες βραδυές πάλι που δε δουλεύει το λιοτρουβειό, ακούγεται όλη νύχτα τ’ αδράχτι που γυρίζει και το άλογο κι’ ο αλογάρης που του...

Ταρσούλη, Γεωργία (1938)
Μαντραβούνα : Ούτω καλείται ο υπό γήν κεκρυμμένος θησαυρός. Πολλοί δε’ άνθρωποι, των οποίων άλλοι μεν πείθονται είς ταύτα νυπνιάσματα, άλλοι δε σπουδαιότεροι τούτον συσπιστούσι μεν εις αυτά, πιστέ νουν όμως είς την ύπαρξιν μαντραβουνών του κλεπτών εντός της γής κεκρυμμένων, πολλοί τοιούτοι τέλος μόνον έργον έχουσι το να ανασκάπτωσι νύκτυρ την γήν. Επειδή δε συνήθως οι εννωνιαζόμενοι τα νυπνιάσματαως...

Χρηστίδης, Αριστόβουλος Α.
Στο Κιλκίς, επειδή έγιναν πόλεμοι κι’ άλλαξαν οι κάτοικοι, δημιουργήθηκαν πολλοί θρύλοι για θησαυρούς κρυμμένους. Ένας απ’αυτούς – με αρκετές παραλλαγές είναι για κάποιον Τούρκο, που είχε κάπου φυλαγμένα λεφτά κι’ ήρθε μια νύχτα και τα πήρε. ΄΄Δούλευαν, λέει, οι Κιλκισιώτες στο Μύλο κοντά κι’ ήρθε αυτός ο Τούρκος και τους φώναξε πως έπιασαν φωτιά τα σπίτια τους. – Τρέξανε κείνος κι’ ευρήκε καιρό και...

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1938)
Όντον ήρθεν ο γέρο Ανεστάσης απού την Ανατολή μας ήλεγε πως ήτονε μια φορά ένας χιώτης τη επωρίενε καθ’ αργά στον ύπνο ντου ένα και του ‘λεγε : << Σηκώσου να πάς στην Αλεξάντρα κι εκειά δα βρής το κισιμέτι σου>>. Ετουτονά εγινούντονε δα καθ’αργά. Μια οπού τσι πολλές λέει : ‘’Να πάω θέλω ‘γώ να δώ ίντα δα βρώ’’. Πιάνει και βάνει το δρόμο ομπρός του και πάει. Φτάνει στην Αλεξάντρα. Μιαν ημέρα βγήκαν...

Λιουδάκη, Μαρία (1938)
Παραδόσεις σχετικαί με το κτίσιμο του Αγίου Αθανασίου και του χωριού

Εις την πλησίον επίσης προς τον Άγιον Αθανάσιον θέσιν, προς την περιοχήν της Πενταβρύσου, και εν τη θέσει ‘’Κουπάνα’’ υπάρχει θαμμένη μια ολόχρυσος αγελάς με δύο ολόχρυσα μοσχάρια. (Διήγησις προς τον υποφαινόμενον του αειμνήστου διδασκάλου Παπαπασχάλη, Θεοδώρου αποβιώσαντος προ ημερών εν Εδέσση εις ηλικίαν 102 ετών)

Παπαπασχάλης, Παναγ. (1962)
Δράκος (ου) σημαίνει κυρίως τον Δράκον των παραμυθιών, ο οποίος ενίοτε τρώγει και ανθρώπους. Είναι πρόσωπον μυθικών, έχον δυνάμεις υπερφυσικάς συνεκδοχικής δε σημαίνει η λέξυς τον ισχυρόν άνθρωπον ή το δυνατόν ζώον φρ. Αυτό το μμουλάρι είναι δράκος.

Ιωαννίδης, Σωτήρης Ν.
Εντός της δασώδους περιοχής είς τους πρόποδας της Μαδαρής, μεταξύ των χωρίων με το όνομα ‘’αερικοί λάκκοι’’, η οποία έχει μήκος δέκα μίλια. Τούτο συνεπέραναν εκ του ότι κάποτε, λέγουν, έβαλαν μιαν αίγα εκ της εισόδου του και αυτή εβγήκε εις έν χωρίον απέχον δέκα μίλια περίπου εκ της αρχής του σπηλαίου τούτου. Ο λόγος δια τον οποίον είναι τόσον γνωστόν το σπήλαιον είναι ο εξής : Πιστεύεται ότι εντός...

Γεωργίου, Ανδρέας (1957)
Από το Κάστρο το δ’κό μας επικοινωνούσε στη Γουρ’νωτή. Εκεί πάνου ήταν φρούριο (έχει τείχια). Ήταν πολεμίστρα, παρατησειτήρια. Εσκάψαμε να βρούμι παράδες, δε βρήκαμε. Ικεί μέσα στη Γουρνωτή βρίσκονται ένα Τουλούμ΄λίρες. Ήταν ένας κλέφτης από δώ, ο Κατσόγιαννος (Κατσόανος). Είχι χρόνια σκοτώσ’ έναν Τούρκο στα Βαρκά, στη βρύσ’ (στο Καστρί κι έγειρε στο Παλιορωμέικο. Όντας γίνηκε το Ελληνικό, του λένε...

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)
Εις το βουνό του Παπίγγου (τμήμα της οροσιεράς Τύμφης) και εις υψόμετρον περίπου 2.000 μ. υπάρχει μια λίμνη, που λέγεται Δρακόλιμνη, ήτις έχει περάμετρον 314μ. Η λίμνη αυτή πιθανώς είναι κρατήρ παλαιού ηφαιστείου, διότι εις το κέντρον της δεν ημπόρεσαν να βρούν πυθμένα και φαίνεται μαύρο το νερό. Εις την λίμνην αυτήν οι κτηνοτρόφοι ποτίζουν τα ποίμνιά των κατά την θερινήν περίοδον, επίσης δε λούζονται...

Οικονομίδης, Δημήτριος Β. (1953)
Ο Δρακόσπηλιος

Στα Παραείσια της Μονολίθου κοντά σ’ένα γκρεμμό έχει έχει έναν πολύ όμορφον σπήλιο που τον λέν Δρακόσπηλιο γιατί κατοικούσεν εκεί μέσα ένας δράκος. Ο δράκος αυτός εξουσίαζεν όλον το μέρος εκείνο κι’είχεν κι’έναν ωραίο περιβόλι, που δείχνουν ίσα με σήμερα τον τόπον και το λέν Παραείσια (Παραδείσιος κήπος.)Τον κήπον αυτόν έζεχνε με τα μπροστινά δόντια του που’ταν σαν τσάππες. Μιαν αυγήν παραμονή του...

Άγνωστος συλλογέας
Του Δράκου η Βούρνα

Κοντά στη Σάλακο στο Καπί (κηπί) ήτον πριν λίγα χρόνια μια σκαλιστή πέτρα, που την έλεγαν του Δράκου η βούρνα γιατί κάθε μέρα οι τσοπάννιδες την εγέμιζαν γάλα για να’ρτη ο δράκος να το φάη. Ο δράκος αυτός κατοικούσε πάνω στον Προφήτην Ηλία στον Δρακόσπηλιο και κατέβαινε κάθε μέρα για το ταίνι του (φαγητόν). Αλλοίμονο και τρις αλλοίμονο στους μαντρατόρους αν έκαμναν καμμιά μέρα τον βαρύ και δεν εγέμιζαν...

Άγνωστος συλλογέας
Δράκος, δράκοι (δράτζοι)= φαντασιώδεις γίγαντες και τέρατα της κυπριακής μυθολογίας. Οι δράκοντες ή δράκοι αναφέρονται εις δημώδη άσματα και διηγήματα και θεωρούνται ως υπεράνθρωπα όντα έχοντα σωματικήν δύναμιν τεραστίαν, ωδενά δύνανται να μετακινούν όρη και βουνά.

Ερωτόκριτος, Ιωάννης (1920)
Ένα γράμμα

Όνειρο για μαλλί-θησαυρό, αρχαίον. Μια κόρη γράφει, από τον Πειραιά, στην Κάλυμνο, της μάνας της : ‘’…είδα, μάνα, να μου γράφεις για το χωράφι ρωτήσετε σείς, αν είναι στην Κάλυμνο κανένας από του Γουλιέλμου ή μόνες σας κάμετε την απόπειρα. Η χάρις του Τιμίου-Σταυρού, όπως ανευρέθηκεν και εστηρίχθη η πίστι μας, ας βοηθήσει και μές, να βρεθή τούτο το πράμα, και μείς να σωθούμε και άλλους να στηρίξωμε...

Ζερβός, Ιωάννης (1958)
δράκους,είς τα παραμύθια τα ανώτερα των θηρίων λέγοντε δράκους, αλλά ταύτα φαντάζονται ως ανθρωπόμορφα τέρατα.

Άγνωστος συλλογέας

DSpace at KEEL: Πρόσφατες εγγραφές

δράκους,είς τα παραμύθια τα ανώτερα των θηρίων λέγοντε δράκους, αλλά ταύτα φαντάζονται ως ανθρωπόμορφα τέρατα. ﻿

δράκους,είς τα παραμύθια τα ανώτερα των θηρίων λέγοντε δράκους, αλλά ταύτα φαντάζονται ως ανθρωπόμορφα τέρατα.