Προστέθηκαν πρόσφατα

Αποτελέσματα 5941-5960 από 142579

Μαγαράς= Αντί μεγαράς. Μυθώδες σπήλαιον με σιδηρένιαν θύραν εν τοις παραμωθίοις πλήρες θησαυροδ και σήμερον ακόμη πιστεύεται ότι υπάρχουσι μαγαράδες. Τοιούτως πιστεύεται ότι υπάρχει και εν Αίνω παρά τους πρόποδας του βουνού. Κλαυσή δια τον οποίον κατά το 1873 έγινε πλείστος λόγος διότι Αινιός τις έφερεν επίτηδες άνθρωπον της Κυβερνήσεως ίνα έξαξη τον αμύθητον θησαυρόν του Μαγαρά αλλ’ εψεύσθησαν οι...

Μανασσείδης, Συμεών Α. (1882)
Τελεσίμι

Πάς θησαυρούς έχει το τελεσίμι του (λίθον ή άλλο τι) άνευ του οποίου ουδείς δύναται ν’ανακαλύψη αυτόν. Η λέξις ηχεί ίσως ως ελληνική (το δι’ ού το τέλος, ο σκοπός επιτυγχάνεται). Έν χρήσει όμως ούσα και παρά τοις Τούρκοις θεωρείται κ’ αυτών ως αραβική και ερμηνεύεται Ταλισμάν, προς ο δέον να παραβληθή. Τaliwman=φυλακτόν,περίαπτον.

Τσικόπουλος, Ι. (1912)
Η Τρούπα της Παλατίτσας

Ιδώ ήταν κι μνιά τρούπα που έκλεισι. Κεί μέσα είχι διή ιένα τσουπανόπουλλου, πάνι πουλλά χρόνια, θησαυρό. Η παράδοσις είναι εκ των συνήθων περί Αράπηδων και θησαυρών. 1)Δήμιτσα Μακ. Μέρ.Γ’ 183 κεξ.άξιον αναγνώσεως ιδία, το κεφ.αναφαί της Παλατίτσης 2) Π.Παρδ, σελ. 10,αρ .15

Καψάλης, Γεράσιμος
Οι αράπηδες

Πολλές φορές βγαίν’ ένας αράπ’ς μεγάλος ίσαμε τον ουρανό, μαύρος σαν κατράμ’, πότε μ’ένα ραβδί και πότε μ’ένα τσιμπούκ’. Τέτοιοι αράπηδες δήκανε πολλοί, όπως κι ο πατέρας μου και μια φορά, πριν χρόνια, η κυρά- Μαριγούλα η Βασιλ’κούδενα πάνω απ’τον Άη-Γιώργ’. (85) (85)Εκκλησία στην Χώρα

Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)
Του Μανώλη ο γάμος

Ο Μανώλης ήταν ένας γεωργός απ’ τ’ Άγραφα. Μια νύχτα γλέπ’ στον ύπνι του ένα παράξενο όνειρο. Είδε πως του παρουσιάστηκε τάχα ένας άνθρωπος στ’ άσπρα ντυμένος, με άσπρα μαλλιά και γένεια, πολύ ψηλός και του λέει :Τι κάθεσαι Μανώλη ; -Τι θέλ’ς να κάμω ; -Να , τι να κάμης. Θα σφάξης το βόιδι σου, θα πάρης το τομάρι του και θα πάς στην Πόλη και θα γίνης πλούσιος! Την αυγή που ξύπνησε ο Μανώλης, θυμήθηκε...

Σταυρόπουλος, Κωνσταντίνος (1953)
Ήρθαν στο Κάστρο κάτ’ξένοι κι ανέβ’καν μ’ένα θ’κό μας του χωριού να βρούν λεφτά. Τον θ’κό μας τον ήθελαν για να τους δείξ’ τα μέρια. Όταν αυτοί βρήκαν τουν προυσανατολισμό, τουν δ’κό μας τον έδιωξαν. Του ‘πουν.’’ Άλλ’ φορά θα ξανάρθ’μι’’. Τώρα κι έκαμαν ύστερα, δεν ξέρω. Πήραν, δεν πήραν τα λεφτά; Δεν ξέρ’με.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)
Όταν είναι κάπου θησαυρός χωμένος, άπαξ του έτους άνωθεν του μέρους όπου ο θησαυρός, θα υψωθή στήλη φωτεινή διαρκείας ημισείας ώρας. Εάν όμως κανείς επιχειρήση να σκάψη εις το μέρος εκείνο, δια νάνακαλύψη τον θησαυρόν, είναι κίνδυνος να πάθη. Δια ν’ αποφύγωμεν τον κίνδυνον,άνωθεν του μέρους που ευρίσκεται ο θησαυρός κοσκινίζομεν στάκτην, χωρίς να περάση εκείθεν ζώσα ύπαρξις. Κατά την νύκτα το στοιχείον...

Ράγκος, Ιωάννης (1939)
Εις το βλησίδι δεν κάν’ να παραδώνη (δηλ. να προφέρης το όνομα του διαβόλου ή παρεμφερεί) γιατί γένεται άφαντο. Έτσι μια φορά ένας έκανε χωράφ’ κι’ εσκάλωσε τα’αλέτρι τ’απάνω σε καζάνι που χε βλησίδι κι αυτός παράδωκε κ’ίσια το βλησίδι χάθκε κ’ ήκουνε μοναχά τον αχό από το καζάν’ που πάτηνε τον κατήφορο στα άβαθνα της γής.

Άγνωστος συλλογέας (1903)
Πάνω από τη μεγάλη πόρτα του κάστρου είναι μια κασσέλα με φλουριά κι’ είναι γεμάτη φίδια κι’ ά θα βγούν καμμιά φορά τα φίδια θα πνίξουν την Κορώνη. Όταν είχε γίνει ο πόλεμος του 12 ο γιός της Τάδε είχε πιάσει κάτι Τούρκους και τον ρώτησαν αν υπάρχη ακόμα η πόρτα του Κάστρου, εκεί, του λένε, είναι κρυμμένη η χρυσή χήνα με τους μύριους θησαυρούς, που θα πλουτίση όλη η Ελλάδα.

Ταρσούλη, Γεωργία (1927)
Οι θησαυροί του αγίου Μάμαντος

Στην Κοντέα υπάρχει ένα εξωκκλήσι χαλασμένο, του Αγίου Μάμαντος. Λένε ότι κάτω από το ιερό έχει ένα χαρτζί γεμάτο λίρες χρυσές, αλλά το φυλάει ένας μαύρος με τη μαγγούρα. Κάποτε ήλθε ο Άγ. Μάμας στον ύπνο ενός και του είπε να πάη τα μεσάνυκτα μόνος του νηα σκάφη και θα βρή τις λίρες, με τις οποίες να κτίση την χαλασμένη εκκλησιά. Μάλιστα του έδειχνε ο άγιος με το ραβδί του που να σκάψη. Αλλ΄εκείνος...

Νικολάου, Χρήστος (1953)
-Ο Μήνας του Γιάννη της Καλής και ο Μ.ο Μαύρος ήρχοντο μια φορά από τοις Πηλές κι ‘εσφαντάχθησαν στου Νικολάτσου, εκεί που έχει μια συκιά. Ο Μηνάς έβλεπε έναν Αράπη και του γρύλλωνε τα μάτια του και του έφρασσε το δρόμο με τα δυό του σκέλη ανοιχτά. Ο Μαύρος όμως δεν έβλεπε τίποτε ο Αράπης βαστά και τσιμπούκι και φουμέρει. – Κι ο Βαρδαούλλης ο δάσκαλος είδε μια φορά στη Φλία τα’ Απερειού ένα Αράπη...

Άγνωστος συλλογέας (1932)
Μαράς ο θησαυρός, ευρέτη. Λέγεται επί των πολυδαπανών και πολυφάγων του Αυγούστου του 1918 ήμων εν Λάρνακι φιλοξενούμενος εν τη Μητροπόλη ευρισκομένη εις Λάρνακα κατέβαινον δε εκ Λάρνακος εν σκάλαν απέχουσαν της πρώτης 10’. Με συνόδευε μικρός υπηρέτης της Μητροπόλεως κρατών και αποσκευάς μου. Μεταξύ των δύο πόλεων εγέναντο ανασκαφαί εν αγρώ ού το χώμα εισέτι ήτο ανεστραμμένον ο μικρός υπηρέτης αμέσως...

Φαρμακίδης, Ξενοφών Π. (1918)
Και αυτά τα ελουντοφάρε ονείραια ετοτευτά ειού ενταυθά, ήτοι εκείνα τα ονείραια δ ιών ενεσκαλύπτεται τινι υπό τινος αράπη εις τον ονειρευόμενον εντεγή πλούτου,αγγείον επεδρες χαλκήνων ή αργυρών ή χρυσών νομισμάτων,κεχωσμένων είς τι μάρος γής τότε εις αυτού ο τρόπος δια του οενίου θα’κατορθώση ο ευτυχές θνητός να γέννηται κύριος του θησαυρού. Ο όρος, ον ενταύτοτε ο κύριος του θησαυρου επβάλλει...

Μακρής, Παναγιώτης Γ. (1892)
Στο Απάνω Πηγάδι (τοποθεσία). Εν τη θέση τούτη υπάρχουσιν ερείπια και ερειπομένος ναός αγνώστου ονόματος. Η παράδοσης λέγει ότι εκεί υπάρχουν κεκρυμμένα χρήματα και συνεπώς οι Βολίσσιοι τοτοδουν ανασκαφάς των χρωμάτων εν εκείν, είς είς των κατοίκων ωνειρεύθη ταύτα και εξυπνήσας, έτρεξε να συλλάβη του ελάττοντα αυτά άραβα, εκλαβών δε είς τοιούτον δέντρον κι, ώρμησε και’αυτού και εις αυτού χτυπήσας...

Κανελλάκης
Πιο πάν’ απ’ τη Γούδλα είναι κάτι Πύργαι και κεί βγαίν’ αράπ’ς κι’ έχει φλουριά πολλά, ένα κουβνό φλουριά.Τα ανακατών’ και άμα κανένα, περάσ’ από κεί, τον φωνάζ’ να τα πάρ. Ζητά όμως ή ζώο να σφάξουν, ή να κόψουν έν’ από τα δάχτυλα τους. Περισσότερο ζητάει αίμα ανθρώπου, να θυσιάσουν ένα παιδί. Και στην Άσπρη Πέτρα έχ’ Αράπη με φλουριά, και φανέρωσε για να τα πάρουν σε μια γριά.Ρ΄γχνουν σκοινί και...

Μέγας, Γ. Α. (1938)
Πίστευα ότι τα μεγάλα φίδια είχανε τασάκια πάνω στο κεφάλι τους, που τα φύλαγαν κυρίως στη φωλιά τους, όπου έμεναν και όταν ψοφούσαν. Το τασάκι αυτό είχε τη μαγική ιδιότητα να διπλασιάζει τα χρυσά νομίσματα που θάβαζε κανείς μέσα. Γι’ αυτό οι αφελείς όλο κ’ επιζητούσαν να βρούν κανένα τέτοιο τασάκι σε εξοχικά μέρη όπου μπορούσε να υπάρχουν φωλιές φιδιών. Η δοξασία κυρίως επικράτησε από ανάλογα παραμύθια....

Άκογλους, Ξενοφών Κ. (1939)
Του Χατζηθαρρενιού το σπήλαιο, όπως ‘λέομεν το έχει βίος πολύ είναι στο μετόχιν των αυτής της οικογένειας. Μια βολά πήε ένας αράπης εκειά που εκοιμάτο ο ένας απ’το σπίτι κ ‘ είπεν του : Στο μετόχι σας στο τάδε μέρος έχει βίος ‘ ά πας χωρίς ‘ά μιλήσης σε καένα τίποτε. Κίνησε κι αυτός κ(αί) επήε και μπήκε μέσα στο σπήλιο εκειά βλέπει ένα μεάλο αράπη πολύ άγριο κ’ εφοήθη κ’ επόμεινε εκειά, μετά ψάχναν...

Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)
Νύπνιασμα

Πολλαί γυναίκες και πλείσται γραίας διηγούνται ότι πολλάκις καθ’ ύπνον ενφανίσθη αυταίς ανήρ τις και πρό πάντων ένας παππούς, του οποίου και την ενδυμασίαν περι γράφουσι λεπτομερέστατα, όστις υπέδειξεν αυταίς τόπον περιέχοντα θησαυρόν.Το τοιούτον όνειρου καλείται νύπνιασμα. Εκείνος ο οποίος την ή εάν νύπνιαουν, αφού υποδείξει αυτοίς τον περιέχοντα τον θησαυρόν τόπον, δίδει αυτοίς και λεπτομερείς οδηγίας...

Χρηστίδης, Αριστόβουλος Α.
Θησαυρός Κωθωνιού

Πάνω από το συνοικισμό Παναγιά του Κωθωνιού, είταν άλλοτες στα παλιά χρόνια το χωριό Κωθώνι. Και πιο πάνω στο καραούλι είταν τ’ ανάχτορο παλιού Βασιλιά. Όταν το παλιό χωριό Κωθώνι χάλασε και οι χωριανοί φύγανε και πήγανε έξω απ’την Πόλη, κρύψανε κάπου εκεί στο κοκκινοστεφάνι, όσα χρυσά νομίσματα κι ‘ άλλα πολύτιμα πράματα είχαν. Η παράδοση αναφέρει για το κρυμένο θησαυρό λέγοντας. ‘’Αντικρυ απ’το...

Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ. (1948)
Ήτο ο πάππους μου ήτο μικρός και ‘λώνευγε στην Αγιά Παρασκευγή κοντά (νοτ.) το μεσημέρι ο πατέρας του του ‘πε θα πά ’ ‘γώ μέχρι τον καφενέ (ν)α πιώ ένα καφέ κ’ έρκομαι. Το παιδί που έμεινε μόνον του κάθισε κάτω από ένα δέντρο κ ‘ ύστερα σκέφτηκε και πήρε το τουφέκι και πήε (ν)α κυνηγήση πέρδικες στο Παλαιόκαστρο. Πήε στο Παλαιόκαστρο μπήκε την πόρτα του Παλαιόκαστρου ύστερα κατέβηκε αφ’το ‘να χωράφι...

Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)

DSpace at KEEL: Πρόσφατες εγγραφές