Προστέθηκαν πρόσφατα

Αποτελέσματα 5441-5460 από 142579

Πόλη στοιχειών

Στην Γκορεσά είναι μια τοποθεσία που την λένε Βρακονέρι είναι κι ένα πηγάδι κεί χάμον. Σ’αυτό το μέρος πηγαίνανε τα στοιχειά της Γκορτσαί και της Πέρπαινας και παλεύανε ποιο θα νίκουνε το άλλο και πολλές φορές παλέψανε με κανένα δεν νίκανε. Μια βραδυά το στοιχειό της Πέρπαινας βρήκε ένα καλό κυνηγό και τον πήρε και τον πήγε κεί που πάλευαν κάθε βράδυ και του είπε να κρυφτή, και την ώρα που θα παλεύουνε...

Μέγας, Γ.; Δικαίος (1941)
Τα παλιά τα χρόνια το Βασταβέτσι (Πετροβούνι) και το Σερράκο ήταν κεφαλοχώρια. Κάθ’ έν απ’αυτά είχαν από ‘να στοιχειό. Αυτά τα στοιχειά ήταν μεγάλα όσο και οι κάτοικοι κάθε χωριού. Του Βασταβετσιού ήταν μεγαλύτερο και θηλ’κό, του Συρράκου ήταν μικρότερο γιατί είχε λιγώτερον κόσμο, αλλά αρσενικό. Αυτά ήρθαν σε αμάχη και παλαίψαν σε κάποιο σάδ’ (=ύψωμα). Ένας γιλαδάρ’ς Συρρακιώτης ‘’ήταν εκεί κάθε φορά...

Οικονομίδης, Δημήτριος Β. (1959)
Στο Λιάτο είχε ένα καμίνι κ'εκεί στο καμίνι που στέκετο ένας άθρωπος ήκουσε τα παιγνίδια (όργανα) και παίζαν και τρα'ούδια τ'άκουε απο μακριά κ' ερχόταν ο κρότος και το τραούδι και νόμισε πως ήτο αφ' την Κυρά και κάμνασι εκεί καμμιά διασκέδασι κ(αι) επή'ε την άλλη μέρα και ρώτησε και του 'παν ότι δεν έχε τίποτα.

Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)
Γίσκιος του σπιτιού το άλλ' Στοιχειό

πρβλ. Απόψε με πάτησε ο ίσκιος τυ σπιτιού λέγουν και δεικνύουν μελανά σημεία επί των κοημών αυτό το παιδί δεν έχει καλό γίσκιο.

Σαμίδης (1923)
Το ρέμα

Μέσα σε ρέμα δεν κάνει να κοιμάται κανένας. Εκεί είναι πολλά δαιμονικά και πέρνουν κιόλας, και μπορεί να πάθη κάνα κακό. Το ότι είναι πολλά δαιμονικά στα ρέματα το λέει και η παροιμία. <Διάολε απ'το ρέμα!>. Στα ρέματα περνάν και την ημέρα νεράιδες, ξωτικά, όλα τα δαιμόνια.

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1948)
‘Δράκοντα μεγέθει μέγιστον, ούπερ ούν και τον σκριγμόν επεφρίκεσαν κι την Χίον κατοικούντες. Οι Δράκοι φαίνεται ότι έχουσι και οικογενείας. Ζώσι μετά των γυναικών και τέκνων των. Η γυνή των ονομάζεται δράκισσα ή δρακόντισσα, τα τέκνα των δρακόπουλα, τα οποία ομοιάζουσι κατά την θηριωδίαν προς τους γονείς των. Ένεκα της υπερανθρώπου δυνάμεως των δράκων λέγεται και η παροιμία. Και δράκου ρίζα να χη...

Νεστορίδης, Κ. (1921)
Μια βολά ήτον ένας βγαλμένος στο κυνήγι και δεν εβάρηγε τίποτε. Εκεί που καθότουνα βλέπει και κατεβαίνει ένας αντρουκλας, Παναγιά μου σώσε, βουνό σωστό, και του λέει : Έχεις, ντουφέκι, μπάρμπα ; -Έχω, λέει εκείνος ο κακομοίρης, μα η ψυχή του είχε πάει στα πόδια του. Εγώ, του λέει ο άλλος, είμαι το στοιχειό του Βασιλιτσού και θα παλέψω μ’έν’άλλο στοιχειό πώρχεται να χαλάση του Βασιλίτσι. Αν το νικήσω...

Ταρσούλη, Γεωργία (1938)
Ένας θειός μου ο Μιχάλης, είχε χάσει τ'άλογά του. Πάει στην ετιά, εκεί έχι νερό, να ιδή μην πήγανε εκεί, δεν τα βρίσκει. Πάει στην Ξερόβρυση, τότε είχε νερό η Ξερόβρυση- τηράει έναν άνθρωπο κόκκινον. Όσο νάρθη παραπάνω, λίγο παραπανίτσα, βλέπει έναν παπά, τον ίδιο τον εδικόνε μας. Ήρθε εδώ κι αρρώστησε. Του λέει η νοικοκυρά του : Να φέρουμε τον παπά να σε σταυρώση ; Της λέει : Eγώ τον άφκα στην Ξερόβρυση...

Ταρσούλη, Γεωργία (1939)
Τα στοιχειά

Άλλος πάλι εύρηκεν στο χωράφι του ένα χρυσό κοπέλι, τόβαλε στη σακούλα και πηγένετο στο σπίτι του, το έκρυψεν εκειά. Την νύκτα σαν κοιμήθηκε γροικά στον ύπνον του φωνές και κλάυματα κ' εβγαιναν απο κεί πούτον κρυμμένο το χρυσό παιδί και τούλεγεν : άμεμε κειά θα σε ξεκληρίσω ''θα πεθάνουν τα παιδιά σου''. Ντελόγο σηκώθηκε πήρεν το κοπέλι με τρομάρα το πήγεν και τόχωσεν στον ίδιο τόπο γύρισεν πίσω μετορίγο...

Άγνωστος συλλογέας (1925)
Στο Αντίκαστρο (βράχος στην αριστερή όχθη του Αχελώου και παλαιό Κάστρο απάνω) ύπαρχε ένα στοιχειωμένο μελίσσι.

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1928)
Το Στοιχειό της Κρεπενής

’Ήταν μια Θεά Καλή και έστησε τα’ανάκτορα της στην Γκίολε (Δ) τα Βιτώλια πούναι, σήμερα λέγονται Ηράκλειο, ένεκα ο Ηρακλής τα έκτισε. Ο έγγονος (ο Εριγκόν) του Ηρακλέους θέλησεν να βρή την πηγή του ποταμού, πήγε και είδεν ένα χάος. Τον λένε οι άνθρωποι να μη πάη για θα πέση Αυτός ήταν περίεργος και πήγε και πνίηκε. Οι ποιηταί λένε ότι έγινε αστήρ προς το μέρος του Κάστορος. Ο υιός του κίνησε για να...

Ιωαννίδου, Μ. (1937)
Ο ψαροκαβαλάρης

Μνιά βολά λέει 'ς τον Άη-Γιώργη εκένανε παναγύρι. Και οι Τούρκοι εμαξωχτήκανε για να πάνε να τους σφάξουνε 'κειά. Κι εκειά που ετσιμαζούντανε κ' επηαίνανε 'πο πάνω , και βάσυανε, λέει, ένα σταυρό, και τόν-ε ρίχνει 'ς τη μέσην τως κι επέσανε, λέει όλοι νεκροί κι εποθάνανε.

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1908)
Υπό την λέξιν στοιχειό ή στοιχειά εννοούνται ου μόνον σι δαίμονες των τόπων, εν ου κατοικούσι και τους οποίους προστεύουσι, αλλά και πάν κακωνιόν στοιχείον. Εν Μάνη τουλάχιστον η λέξη σημαίνει τον καταστρεπτικόν δαίμονα. Ες τα στοιχειά περιλαμβάνονταν πάντα τα φαντάσματα ταύτα, τα αερικά, τα τελώνια, στ’ όφεις, οι αράπηδες, η αρπάχτρα, τα σμερδάκια κ’ ιδίως οι Δράκοι. Τα στοιχειά παρίστανται υποδιαφόρους...

Νεστορίδης, Κ. (1921)
Δράκος, Ντράκος (Κουτσοβλ.)= μυθολογικόν θηρίον σμερδαλέον καταδιώκον τους ανθρώπους. Ο Δράκος (αντιστοιχεί προς το αρχαίον ''δράκων''ο φοβερός και άγριος είς άλλα μέρη λέγεται Στοιχειό.

Άγνωστος συλλογέας (1922)
Κάτω στις ελίτσες βγαίνει ένα λιάρο βώδι και μουκανίζει.

Ταρσούλη, Γεωργία (1939)
Τούτο δω το σπίτι παρακάτω ήτονε το κονάκι του αγά και ίσαμε δυό χρόνια - τρία το είχαν αφημένο όπως βρισκότανε από τον καιρό του αγά. Λένε λοιπόν πως το σπίτι εκείνο εβάσταγε, παρουσιαζόταν αίμα, γιατί , όπως τόχουμε εμείς συνήθειο, όταν χτένουμε σπίτι να σφάζουμε ένα αρνί, ένα βουβαλόπλο, για να ματώση η πέτρα, έτσι οι Τούρκοι σφάζανε ένα Χριστιανό. Κάποτε είχανε πάει να κοιμηθούμε εκεί και το πρωί...

Ταρσούλη, Γεωργία (1939)
Εκεί κάτω στο ποτάμι, στον Κάσσαρη είναι ένα μέρος όπου πνίγηκε ο γιατρός ο Τερζάκης και αυτό το μέρος βαστάει. Η θεία μου η Κωστολιού είχε μια δυχατέρα και πήρε μια μέρα τα ρούχα και κατέβηκε στο ποτάμι να πλύνη. Πέρασε απο το μέρος που πνίγηκε ο γιατρός και τον είδε με την ομπρέλλα του. Γύρισε πίσω κακώς έχοντα και σε τρείς μέρες πέθανε.

Ταρσούλη, Γεωργία (1939)
Στη Μαυρομαντηλού (μια βρύση) υπήρχον τρία Στοιχειά, της Κερπινής και Τοπορίστης φίλα και σύμμαχα και το της Στερζόβης, εναντίον του οποίου εμάχοντα και το οποίον ερχόμενον εκ την περί ής ο λόγος κρήνην έτρωγεν όσους εύρισκεν ανθρώπους. Τέλος, μετά πολλούς αγώνας ενικήθη το της Τερζόβης, απέμειναν όμως τα λοιπά δύο, άτινα επέφεραν και ταύτα δεινάς καταστροφόντας, μέχρι ου οι κάτοικοι εποίησαν πάνδημον...

Σακελλαριάδης, Χ. (1935)
Το νερό κοιμάται μιάν ώρα τη νύχτα. Αν πιή κανείς την ώρα που κοιμάται πεθαίνει αμέσως. Γι αυτό όταν θέλη κάποιος να πιή νερό τη νύχτα πρέπει να το ξυπνήση πρώτος κι ύστερα να το πιή. Για να ξυπνήση του λέει : ''Ξύπνα, νερό μου, ξύπνα κι ο δράκος δα σε πιή.''

Λιουδάκη, Μαρία (1937)
Στοιχείον ή στοισόν (το)= πνεύμα, δαίμων . Οι Κύπριοι χωρικοί πιστεύουν, ότι εκάστη οικία ή τοποθεσία έχει το στοισείον της, το οποίον πολλάκης ταξιδεύει πλανώμενον εις ξένας και μακρυνάς χώρας, επιστρέφον εις των τακτικών του διαμονήν κατά περιόδους. Μέθ’ εκάστην, τοιαύτην επιστροφήν το ‘’στοισείον’’ θα έχη εν θύμα εκ την κατοικούντην εν τω οικία. Εκ της λέζωνης ταύτης γίνεται το ρήμα ‘’στοισώννομαι’’,...

Άγνωστος συλλογέας

DSpace at KEEL: Πρόσφατες εγγραφές

Στο Αντίκαστρο (βράχος στην αριστερή όχθη του Αχελώου και παλαιό Κάστρο απάνω) ύπαρχε ένα στοιχειωμένο μελίσσι. ﻿

Κάτω στις ελίτσες βγαίνει ένα λιάρο βώδι και μουκανίζει. ﻿

Στο Αντίκαστρο (βράχος στην αριστερή όχθη του Αχελώου και παλαιό Κάστρο απάνω) ύπαρχε ένα στοιχειωμένο μελίσσι.

Κάτω στις ελίτσες βγαίνει ένα λιάρο βώδι και μουκανίζει.