Προστέθηκαν πρόσφατα

Αποτελέσματα 4401-4420 από 142579

Μια βολάν μια καλομοίρα (νεράϊδα) είχε κρεμασμένο σ’ ένα g λάο το παιΐν της κ’ εχόρευγε με τις άλλες εχορεύγασι, ένας τσουπάνης τις εί’ε κ εί’ε και το παιΐ που ‘το μέσ’ στο άνεμα και σκέφτηκε ‘ά πάρη το παιΐ για να το ακολουθήση η καλομοίρα και (ν)α ‘ίνη γεναίκα του γιατί είχε ‘κούσει πως άμα κατορθώσης και πιάσης απ’ την καλομοίρα κάτι την κάμνεις γεναίκα σου επειδή ‘εν ημπορεί ‘ά φύη άμα (δ)εν πάρη...

Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)
Της γιαγιάς μου η μάννα ήτονε μαμμή στην Τήνο. Λοιπόν μια βραδυά πάνε και της χτυπάνε την πόρτα – τη λέγανε Μαρία» Μαρία, λέει σήκω, γιατί η κόρη μου θα γεννήση.» Σηκώνεται η γιαγιά της μάννας μου και την παίρνει μια γυναίκα όξω που την περίμενε και την κατεβάζει σ’ ένα ρέμμα κι ήτονε μια σπηλιά, μεγάλη σπηλιά όμως. Το ρέμμα αυτό απέχει από το χωριό δυο τέταρτα, μισή ώρα δρόμο. Πριν την πάει μές στη...

Ταρσούλη, Γεωργία (1939)
Μια φορά είμαστε στο βουνό και είδαμε από μακρυά ένα αλώνι και είπαμε: Για τήρα οι σκατογαϊδούρες που χορεύουνε. Ώσπου να το ειπούμε ήρθε επάνω μας εκείνος ο ανεμοστρίφουλας και μας έσκισε τα ρούχα μας, μας ξεμάλλιασε. Ούλο σκαμπίλια και μο μας εδίνανε που γίνηκε το κεφάλι μας τόσο!

Ταρσούλη, Γεωργία (1939)
Οι καλές κυράδες βγαίνουν και το μεσημέρι στ’ αλώνια, στα χωράφια. Το μεσημέρι πάντα προσέχαμε να μη βλαστημήσουμε, να μην πάμε σε μέρη που είναι επικίντυνα. Για προφύλαξη βάζουν επάνω τους κι ένα καλαμένιο σταυρό. Και το καλάμι είναι καλό για όλα.

Ταρσούλη, Γεωργία (1939)
Νεράϊδος ή νεραϊδής υβρ. λ. ανδρών.: ο συνουσιαζόμενος με νηρηϊδα, συνεπώς έχων τον διάβολον μέσα του κατά το λεγόμενον. Νεράϊδα δε: η κακή γυναίκα.

Λουλάκις, Γ.
Νεράϊδες

Πάντες εν Βουρβούροις πιστεύουσιν εις την ύπαρξιν των Νεράιδων. Μία θέσις άνω του χωρίου ονομάζεται Νεραϊδάλωνο, πιστεύεται δε ότι εκεί συνέρχονται και χορεύουν οι Νεράϊδες. Αι Νεράιδες χορεύουν εν συνοδεία τυμπάνων (πολλοί μοι διηγήθησαν ότι τα ήκουσαν) και νήθουν εντός σπηλαίων, όπου πολλάκις απώλεσαν τα σφονδύλια των, τα καλούμενα νεραϊδοσφόνδυλα (πολλά τούτων έχουν οι χωρικοί και μοι επέδειξαν,...

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1914)
Άμυνα κατά των Νεράϊδων

Όποιος είναι ηναγκασμένος να περιπατή την νύκτα, μακράν των πόλεων ή των χωρίων πρέπει να λέγη το «Πάτερ ημών» και τότε δεν τον πλησιάζουν η Νεράϊδαις, καθώς και όταν ανάψη φωτιά (Σπίρτο ή τσιγάρο). Δια τούτο πολλοί στρατολάταις έχουν απάνου τους τσακμάκια (πυρόλιθον και ίσκαν) και τσακουμακίζουν όταν περνούν ύποπτα μέρη, δηλ. λαγκάδια, στενωσαίς, ρουμάνια (σύδενδρα μέρη), πλησίον σπηλαίων κ.τ.λ....

Κορύλλος, Χρήστος Π. (1910)
Άγαν πιστεύουσιν ες τα στοιχειά, ότι δηλ. κατά την νύκτα οι δαίμονες μεταμορφούμενοι εις Νεράϊδες, εις αράπηδες, εις λαγωνικά, εις χοίρους, και εις παντοίους άλλας μορφάς και ενεδρεύοντες εν πηγάς, εν κουφώμασι δένδρων, εν αλωνίοις, εν απόπτου χώρους και αλλαχού εμφανίζονται και τρομοκρατούσιν ή και βλάπτουσι τας ανθρώπους ποικίλως λ.χ. τυφλώνουσι, ξηραίνουσι και καθιστώσι παράλυτα μέλη του ανθρώπου,...

Παπανδρέου, Γεώργιος (1917)
Οι δυο γειτόνισσες

Μια φορά κι έναν καιρό ήσανε, δυο γειτόνισσες κι ήτυχε την ίδια μέρα να ‘χουνε κι οι δυο μπουγάδα. Επλύναν όλη μέρα, μα δεν επροφτάξανε να τα ξεπλύνουνε αποσπέρας κι εποφανίσανε να σκωθούνε ταχινή, ταχινή να πάνε στον ποταμό να τα ξεπλύνουνε. Πάει η μια και παραγγέρνει τσ’ αλλονής. – Γειτόνισσα, αν ακούσης ταχινή να μου φωνιάξης κι εμένα να πάμε να ξεπλύνωμε μαζί τα ρούχα, γιατί εγώ άμα με πάρη ο...

Λιουδάκη, Μαρία (1937)
Οι Νεράϊδες χορεύουν στ’ αλώνια και γι’ αυτό σ’ αλώνι δεν κάνει να κοιμάται κανένας. Μια φορά οι Νεράϊδες χόρευαν σ’ ένα αλώνι στην Παλιοχούνη. Εκεί κοιμόταν μια γυναίκα, τη σήκωσαν, τη γύμνωσαν και την έβαλαν γυμνή στο χορό. Χόρεψαν, χόρεψαν κι ύστερα τη σήκωσαν στον αέρα και πάνε κάτω. Ήταν νύχτα. Έφτασε η ώρα που λαλούν τα κοκκότια. Τότε άκουσε τις Νεράϊδες να λένε: μαύρος κόκκοτος λαλεί, φεύγετε,...

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1928)
Νεράιδα, Νέραϊδος (και Νεράγδα, Νέραγδος) Νεραϊδής, Νεραϊδότοπος, Νεραϊδόσπηλιος, Νεραϊδοφύσημα – ένος) (Κονδιλάκης).

Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1919)
Νεραδιά (η)= η νεράϊδα – Γοι νεράδοσσες χόρευανα λοΰρα στη νεραδιά.

Πετρόπουλος, Δημήτριος (1939)
Νεράϊδαις ή Ανεράϊδαις (Νηρηΐδες)

Η ανεράΐδαις κατά την λαϊκήν πρόληψιν, είναι πνεύματα ή αερικά, τα οποία παρουσιάζονται ως γυναίκες και αναμιγνύονται εις πολλά γυναικεία έργα, ίδιως εις την υφαντικήν και την θροφήν των μεταξοσκωλήκων, την οποίαν παντοειδώς βλάπτουν, διότι κλέπτουν τα κουκούλια ή σκοτώνουν τους μεταξοσκώληκας και άλλας ζημίας προκαλούν, ιδίως όταν ούτοι αναιβαίνουν στο κλαρί για να φτιάσουν τα κουκκούλια τους. Κατά...

Κορύλλος, Χρήστος Π. (1910)
Ο Στρατής ο Μαντάς νια βολά είδε τοις Νεράιδες ντάλα μεσημέρι στη Θραμπάλα και χορεύανε. Τους ερρηξέ να ντουφέκι, αλλά κείνες δε σκιαχτήκανε, μα ρηχτήκανε απάνου του να dον σκίσουνε. Τραύηξε το μαχαίρι και το κούναε κ’ έτσι κείνες απομακρυθήκανε και τον αρχινήσανε με τα βουνά. Οι πέτρες βαρήγανε απάνου του, αλλά δεν τον πόναε. Γύρισε το πισώκωλο με το μαχαίρι στο χέρι, έφυγε και εγλύτωσε. [Στρατής...

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1914)
Παραδέχονται ακόμη και τώρα τις μιλιτένιες, βγαίνουν τα μεσάνυχτα οι άνθρωποι ισκιώνονται. Παρουσιαζόνταν στα γεφύρια (=στοές) άλλοτε δεν βγαίναν εκεί ποτέ χωρίς φως. Είναι αδελφές του Μ. Αλεξάνδρου. [ Γεφύρια= Παλιά συνοικία Καστοριάς που χτίζουν απάνω τα σπίτια και αφίνουν κάτω για δρόμο τη στοά]

Ιωαννίδου, Μ. (1937)
Στου Κοπέλλου τ' αλώνι

«Στου Κοπέλλου τ’ αλώνι κάθα βράδυ στσι 12 η ώρα τα μεσάνυχτα χορεύγουν οι Ανεραΐδες. Μια βολά μια gοπέλλα επέρναν από κει με τ’ άλεσμά τζη να πάη στο μύλο ν’ αλέση (πιο κάτω είναι τα Προβολάκια με τσι νερόμυλοι). Οι Ανεραΐδες την εβάλανε μες στη μέση και την εχορεύγανε. Εκεί που την εχορεύγανε τσ’ εδώκανε χιλιάδες τζιbιές και τσ’ εκάμασι μαυτα τα κριάτα τζη. Το φεγγάρι ήδωνε σα μέρα κι εθάρειε πως...

Οικονομίδης, Δημήτριος (1934)
Παραδόσεις περί δαιμονίων Μαγέρης Γρεβενών

Αι Νεράϊδες, δαίμονες των κρηνών και υδάτων εν γένει έχουσι κτένια, τα οποία αφήνουν εις τας κρήνας και πολλάκις τα ευρίσκουσιν οι άνθρωποι. Αι Καλότυχες, δαιμόνια κακοποιά και αγαθοποιά πολλάκις. Διαμένουσιν εις τα άβατα μέρη, εις σπήλαια και άντρα, ψήνουν καφέ, τραγουδούν, παίζουν όργανα και έχουν οσμήν, ήτις φθάνει μέχρι των ανθρώπων. Αι Ανεμικές, δαιμόνια του έαρος (ιδίως του μηνός Μαρτίου) είνε...

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1918)
Κάποτε ελέανε πως ‘ς την Ανεμοχορεύτρα επειδής ήταν έβγοροι οι καιροί πως είναι μέρος τω καλώ κιουράδω ότι επιάνανε χορό εκεί κ’ ήτανε κι αλώνι εκεί. ‘Σ την Ανεμοχορεύτρα επερνούσε καμμιά από τη Τραγαία κ’ ενυχτώθηνε κ’ είδενε κ’ εχορεύγανε. Λοιπό αυτή εφοβούντανε να μη την χαλάσουνε. Λέει, αλλιώς δε θα κάμω παρά να πιάσω κ’ εγώ το χορό. Γδύθη κι αυτή, λέει, να φανώ κ’ εώ (= κι εγώ) καλή κιουρά. Αρχέψανε...

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1960)
Νεράϊδες

Μια μαμή επήε να πλύνη ‘ς το Γλυκομούρι, και φανερώνεται μια αφορδακίνα αγκαστρωμένη κ’ ήβγαιν’ απάνω ‘ς την πλύστρα, κι όσο την ήδιωχνε, αυτή ήβγαινε ‘ς την πλύστρα. Λέει τση: Φύγε κακομοίρα, κι άμα γεννήσης θα ‘ρθώ να σου βοηθήσω. Σε κάμποσες μέρες κτυπούν – την – πόρτα τζη και λένε. «Έ! Μαμή, κερά μαμή, η αφορδακίνα κοιλιοπονά και σε θέλει να πας.» Την παίρνει αυτός και τση λέει να κάμης ό,τι κατέχης...

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1939)
Οι Νεράϊδες λέγονται και Καλαμοδόντες. Είναι και κακές. Τις βλέπουνε στ’ αλώνια νύχτα ή μεσημέρι. Περισσότερο το μεσημέρι του καλοκαιριού.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1958)

DSpace at KEEL: Πρόσφατες εγγραφές

Νεράϊδος ή νεραϊδής υβρ. λ. ανδρών.: ο συνουσιαζόμενος με νηρηϊδα, συνεπώς έχων τον διάβολον μέσα του κατά το λεγόμενον. Νεράϊδα δε: η κακή γυναίκα. ﻿

Νεράιδα, Νέραϊδος (και Νεράγδα, Νέραγδος) Νεραϊδής, Νεραϊδότοπος, Νεραϊδόσπηλιος, Νεραϊδοφύσημα – ένος) (Κονδιλάκης). ﻿

Νεραδιά (η)= η νεράϊδα – Γοι νεράδοσσες χόρευανα λοΰρα στη νεραδιά. ﻿

Οι Νεράϊδες λέγονται και Καλαμοδόντες. Είναι και κακές. Τις βλέπουνε στ’ αλώνια νύχτα ή μεσημέρι. Περισσότερο το μεσημέρι του καλοκαιριού. ﻿

Νεράϊδος ή νεραϊδής υβρ. λ. ανδρών.: ο συνουσιαζόμενος με νηρηϊδα, συνεπώς έχων τον διάβολον μέσα του κατά το λεγόμενον. Νεράϊδα δε: η κακή γυναίκα.

Νεράιδα, Νέραϊδος (και Νεράγδα, Νέραγδος) Νεραϊδής, Νεραϊδότοπος, Νεραϊδόσπηλιος, Νεραϊδοφύσημα – ένος) (Κονδιλάκης).

Νεραδιά (η)= η νεράϊδα – Γοι νεράδοσσες χόρευανα λοΰρα στη νεραδιά.

Οι Νεράϊδες λέγονται και Καλαμοδόντες. Είναι και κακές. Τις βλέπουνε στ’ αλώνια νύχτα ή μεσημέρι. Περισσότερο το μεσημέρι του καλοκαιριού.