Εναλλαγή πλοήγησης
Ελληνικά
English
Ελληνικά
Ελληνικά
English
Σύνδεση
Εναλλαγή πλοήγησης
Πρόσφατες εγγραφές
Αρχική σελίδα
Πρόσφατες εγγραφές
Αρχική σελίδα
Πρόσφατες εγγραφές
JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.
DSpace at KEEL: Πρόσφατες εγγραφές
Αποτελέσματα 2801-2820 από 142579
Κόπτσας. Ερμηνεία ''Ο βότρυς ο τρώγων τα υφάσματα και μεταφορικής ο Χάρος ο κόπτην το νήμα της ζωής.
Άγνωστος συλλογέας
(
1903
)
Ενός η γυναίκα έκαμε ένα αγόρι. Εγύρευε κουμπάρο, δια να το βαφτίση και δεν εύρισκε. Κανείς δεν εδέχετο. Πάει μετά στο Χριστό και του λέγει να βαφτίση το παιδί του. Ο Χριστός του λέγει: άνθρωπέ μου, αυτό που ζητάς, δεν γίνεται, διότι δεν είναι δική μου δουλειά και εξ άλλου εγώ είμαι Θεός. Κατόπιν εξεκίνησε να βρή αλλού κουμπάρο και επήγαινε χωριό-χωριό, όπου καπου ανταμώνει τον χάρον. Του λέγει ο...
Δευτεραίος, Άγγελος Ν.
(
1964
)
Μιχαήλ Αρχάγγελος
“Ο Μιχαήλ Αρχάγγελος παίρνει τσι ψυχές. Το σώμα είναι βρωμερό και σαπίζει ογλήγορα Μια φορά ήτονε ένας φτωχός, πάφτωχος, δεν είχενε ο κακομοίρης μόνον το νερό στο σταμνί. Είχενε ένα μωρό και κιανείς δεν ήθελε να τούτο βαφτίση. Μιαν ημέρα επέρασε ένας περασάρης. <Ώρα καλή>του λέει. <Ά καλώς το σύντεκτο>του απαντά ο φτωχός. Ε και νάτονε να μου βαφτίσης κιονέ το κοπελλάκι, απούμαι φτωχός και δε μου το...
Φραγκάκι, Ευαγγελία Κ.
(
1949
)
Ου ακούτραφους
Τουν ακούτραφου του έδουκι ο θεός κι κεί μέσα φύτιψι ένα καλράκι κι κειό του κλαράκι βγάν φύλλα κι αξέν ου άνθρουπους, κι άμα ο χάρους πάει να πάρ' μ' ζωή κόβ τρύγα απ'αυτούνου, κι άν δεν του κόψ δεν απουθαίν ου άνθρουποας.(τρύγα=ολίγον)
Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου
(
1918
)
Ο οβολός του Χάρωνος ο παράς του χάρου ευρίσκεται επέτι εν Κοζάνη εν χρήσει. Εις τους νεκρόυς θέτουσι ένα ασημένιο παρά για να πληρώση 'ς το χάρο που θα τον περάση π το ποτάμι.
Ζήκος, Αστέριος
(
1892
)
Αγγελοσκιάζομαι ή Αγγελοφορούμαι = παρατηρώ των σκιών του αγγέλου ες τα τελευταία του θανάτου μου.
Ζαράφτης, Ιωάννης
(
1919
)
Βόβυγκας ''έπεσε ο βόβυγκας (= χάρως) μέσ'στο σπίτι τσαί ποθάνανε ούλοι''.
Κουκουλές, Φαίδων
(
1920
)
Χάρος=ο Χάρων, ο ψυχαγωγός των Ελλήνων Θεός. Λέγεται ο Χάροντας. Χαροντίζομαι=καθίσταμαι αφανής, δεν φαίνομαι πάντοτε.
Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν.
(
1888
)
Άδος = Άδης, ο τόπος της κολάσεως εν Φαρασίω.
Καρολίδης, Π. Κ.
(
1885
)
Στον παράδεισο υπάρχει ένας κήπος πο 'χει όλα τα καλά μέσα.
Δευτεραίος, Άγγελος Ν.
(
1965
)
Στο Κάτω Κόσμο λένε ότι είναι μια σπηλιά που την φυλάει δράκος. Αυτός ο δράκος περισυλλέγει τους καλούς απο τους αμαρτωλούς. Τους καλούς τους έστελνε στον απάνου κόσμο, ενώ τους κακούς τους ιρατούσε και τους ετιμωρούσε. (περισυλλέγει=χωρίζει)
Δευτεραίος, Άγγελος Ν.
(
1965
)
Όταν έγινε η Ανάστασις η Παναγία ζήτηξε τον Άρχων Μιχαλή και τον λέει να πάμε στο Βόριο μέρος για να δούμε τις ψυχές της κόλασης. Επήγε σ'όλα τα μέρη που ήσαν οι ψυχές η Παναγία και εσήκωσε το σκότος που βρισκόταν η κόλασις και είδε τις ψυχές. Τις είδε, άλλη παισμένη απο την γλώσσα, άλλη σε πίσσες βρασμένες. Μετά λυπήθηκε η Παναγία δάκρυσε τα μάτια της και είπε κρίμα είναι, είπε δε στο Χριστό ''παιδί...
Δευτεραίος, Άγγελος Ν.
(
1965
)
Χάροντας, και Χάρος-και Χάρων (του το μάλιστα εναρθρως,ο,ο θάνατος, θανατικόν.
Βαλαβάνης, Ι.
(
1874
)
Ο Χάρος και ο Κάτω Κόσμος
Για τη λαϊκή ψυχή ο άλλος κόσμος δεν έχει καμμιά σχέση με την άλλη ζωή της Χριστιανικής διδασκαλίας. Είναι μαύρος και σκοτεινός, παρόμοιος με τον Άδη των αρχαίων. Εκεί οι νεκροί δεν αισθάνονται τίποτα απ’ τις χαρές της ζωής, συνεχίζουν όμως να έχουν τις ίδιες ανάγκες και συνήθειες που είχαν και στη γή. Οι καινούργιοι νεκροί που τους συναντούνε, τους πηγαίνουν χαιρετίσματα και αντικείμενα απ’ τους...
Φλωράκης, Αλέκος Ε.
(
1971
)
Πυροπόταμος, ο (πρβλ. Διόσκουρος, διόσπυρος)ο εντώ Άδη πυριφλεγέθων ποταμός <Και είπεν η Παναγία απέλθωμεν εις τας μεσημβρίας, όπου ο πύρινος ποταμός εξέρχεται(Αποκαλ. Μαρίας Ίδε Επετηρ. Του εν Παρ. Προς διαδ. Των Ελλήν. Γραμμ. Συλλ. ετ. 5 σελ 111)
Βαλαβάνης, Ι.
(
1874
)
Τάρταρου(ουδ)κρυσταλλώδες ήτανη του νκρό τάρταρου επήρεν ο λαός την λέξην ταύτην υπό τα τάρταρα του Άδου, υποθέτην ότι ταύτα είναι τα παγετώδη αυτού μέλαθρα. Χάρους(ου)θάνατος.
Ιωαννίδης, Σωτήρης Ν.
(
1925
)
Ο χάρος (χάρων)ο νευρώδης και αθάνατος γέρων είναι το φόβητρον των νεωτέρων Ελλήνων. Τόσαι παραδόσεις και τόσα δημώδη, άσματα περιγράφουσι με τα μελανωτερα χρώματα τους άθλους αυτού.
Ζήκος, Αστέριος
(
1892
)
Ο Χάρος
Όπως αναφέραμε στα σχετικά κεφάλαια (Κηδείες σελ. 223 και Νηστείες σελ. 250), τις ψυχές τις έπαιρνε ο Αρχάγγελος Μιχαήλ και βοηθούσε κάποτε κι ο Άη Λευτέρης. Αυτή είναι η παράδοση, από τη Χριστιανική πλευρά, για την τελευταία πράξη του δράματος της ζωής, την ώρα που πρόκειται να πέσει η αυλαία. Φαίνεται όμως ολοκάθαρα ότι έμειναν και λείψανα της παλιάς ελληνικής θρησκείας κι δοξασίας για τον σπουδαίο...
Άκογλους, Ξενοφών Κ.
(
1939
)
Χάρος=θάνατος
Μουσαίος
(
1919
)
Κατα τας προλήψεις τον λαό το βασίλειον του Πλούτωνος παρίσταται σκοτεινόν και άχαρι εις τούτο δε στέλλονται αι τζοχαί των αποθανόντων αμαρτωλών.
Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν.
(
1888
)
«
»
Πλοήγηση
Όλο το Αποθετήριο
Αρχείο & Συλλογές
Τόπος καταγραφής
Χρόνος καταγραφής
Συλλογείς
Λήμμα
Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)
Ευρετήριο πηγών
Κείμενα
Ο λογαριασμός μου
Σύνδεση
