Προστέθηκαν πρόσφατα

Βαρβάλακκας-βρυκόλαξ.

Χαβιαράς, Δημοσθένης (1910)

Βορκόλακας= Βρικόλακας.

Καμμάς, Γεώργιος Α. (1920)

Τελώνια=εναέριοι τινές σκιαί, αίτινες πιστεύεται ότι είναι αισκιαί των αβάπτιστων αποθνησκόντων βρεφών, άτινα επίσης καλούνται τελώνια. Τα κάτοχια και αδύνατα ζώα 'ς αι άνθρωπος.

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1928)

Ρουμπώνο τον κίνειο=τρώγω κάτι τι, λίγο όσο για να μη οεινέ.

Πουλάκης, Δ. (1924)

Βουρβόλακας = βρυκόλακας

Μυρογιάννης, Εμμανουήλ (1924)

Βρουκολάκ γινόντ οι πιθαμμέν απ τς διασκιλάν οι γάτες κι τα σκλιά. Γι αυτό φούντα πιθάν κανένας η πρώτ δλειά είνι να δέσνι τ γάτα κι σου σκλί. Αυτοίν συργιανούσι 'ςτα σκουκάκια κι κεί που είνι οι πλύστις. Αυνούς λένι όττς βρίσκνι μέσ του αλεύρ οι συγγινείς ίσαμι μπουτίλια ,στουκάρα. (πλύστες = νεροχύτες)

Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου (1918)

Τα μικρά παιδιά άμα πεθαίνουνε αβάπτιστα δεν γίνονται Βρυκόλακες αλλά Τελώνια. Για να μη γίνουν Τελώνια, πρέπει να θάβονται έξω απο το νερκοταφείο και άμα τα χώσουνε, να τα πλακώσουν απο πάνω με βαρεία λιθάρια για να μη μπορούν να βγούν έξω.. Τους Καταχανάδες και τις υποδιαιρέσεις των, Ανασκελάδες και Τελώνια, τα βλέπουν μόνον οι <αλαφροί>(αλαφροίσκιωτοι)

Άγνωστος συλλογέας (1930)

Θα τον εύρουν τούμπανο. [Ερμηνεία τυμπανιαίαν. Επί των εξόχως αδίκων ή κακών.]

Χαβιαράς, Δημοσθένης (1910)

Βρουκόλακας - σκιά, είδωλον του τεθνεώτος, μεταβαλλημένη πολλλάκις εις ζώον. Το αίμα του είναι σκληράν ‘ς άτρωτον - εξέρχεται του τάφου συχνά κάθειται επ’αυτόν, μεταβαίνει άλλοτε εις την οικείαν του, άλλωτε εις την των συγγενών, τρώγει ότι εύρη εκεί κορέστας, συχνά καταδικεί τας οικείας του (όθεν: κυνηγάει τα γένια του σαν του βρυκόλακα). Βρουκολακιάζω επί τεθνεύτεν, έν επί μακρού το σώμα μένει ανέπαφον...

Άγνωστος συλλογέας (1922)

Καταχανάς(ο)=όλεθρος,αφανισμός,στοιχειόν ολέθριον, αδηφάγου.

Ζαράφτης, Ιωάννης (1919)

Βρυκόλακες γίνονται οι υπό αραν αρχιρερέως υποπτούντες ‘ς οι εν θανασίμους αμαρτήμασιν από θανόντες. Ούτος εξερχόμενον νυκτός των μνηνμείων, εισέρχονται συβήθως εις τας οικίας των συγγενών ‘ς οικέιαν, ένθα ποιούσι διαφόρας ζημίας, οίον θραύουσι φιάλα ‘ς μαφειρικά σκεύη, διασκορπίζουσι το άλεκτον της καθ’όλων δε την νύκτα αυπνούντες περιφέρονται εξ τας οικίας των συγγενών όθεν ‘ς παροιμία εγεύοντο:...

Μακρής, Παναγιώτης Γ. (1921)

Καταχανάς ό. Το άλλως βρυκόλακας

Μανασσείδης, Συμεών Α. (1921)

Βρουκόλακας = ψυχή θανόντος επιστρέφουσα και ενοχλόσα τους ζώντας

Οικονομίδης, Απόστολος Β. (1921)

Βουρβούλακας = βρυκόλαξ είδαλον οποθιμένου, εχί τω στόματος του οποίου δεν ετέθη το κεραμίδιον το φέρον την πεντάλφαν.

Ζαράφτης, Ιωάννης (1919)

Γάτος άν διέλθη άνωθεν του νεκρού ο αποθανών γίνεται βορβόλακας. (βορβόλακας = βρυκόλαξ)

Αλεξανδρής, Απόστολος (1919)

Βορβόλακας ή βρουνο- βουρειο-βρυειο- πιστεύεται έτι είς τα χωρία ότι ο διάβολος εισέρχεται εις το λείψανον του ενταφιασμένου νεκρού 'ς αναστήνει αυτού 'ς έρχεται εις την οικίαν του. Εις χωρίον παρά τον Μανταλά-πασσά Αδριανούπολης είδα ότι έθαψαν νεκρόν άνευ νεκρωσίμον ακολουθίας ελλείψει ιερέως 'ς ίνα μη βρυκολακιάση του ιτρύπησαν εις πολλά μέρη της κοιλίας.

Σαμίδης (1923)

Πρασονήσι εθνεί ο λαός το πρός το νοτιανατολικόν της Χίου κείμενον ''Βενέτικον'' και πεποίθησιν έχει ότι πάς ο κακά ποιήν εν τω βίω αυτού αφαρίζεται και συνεπ΄πως βουρβουλακάζει μετά θάνατον και πηγαίνει προς κατοικίαν εις το ''Βενέτικον''. Πολλού δε των αλιέων επιμένουν φρονούντες ότι είδαν εκεί πολλούς εν των γνωστών των.

Κανελλάκης, Κωνσταντίνος Ν. (1921)

Διαλούπι-νομίζουν ότι ο αμαρτωλός 15 ημέρας απο του θανάτου μεταμορφούνται εις ασκόν, όστις έχει δυό πόδας όνου αι δύο λεπτάς και μακράς κεραίας περιφέρεται εις τας συγγενικάς οικίας 'ς δύναται στο μικράς οστις να εισαγάγη τας κεραίας μέχρι της θέσεως άνευ κουμώνται οι συγγενείς όπως απορροφείση το αίμα ενός ή δύο αυτές.

Καλυδώνιος, Γ. (1923)

Βουρκόλακας= αποθαμένοι του λάκκου.

Μυστακίδης, Νικόλαος Γ. (1919)

Νταγλαμπάς ()ο)=τι μη διαλυθέν νεύμα νεκρού, όπερ και αφωραμένον λέγεται

Οικονομίδης, Απόστολος Β. (1928)

Παραδόσεις: Πρόσφατες εγγραφές

Βαρβάλακκας-βρυκόλαξ. ﻿

Βορκόλακας= Βρικόλακας. ﻿

Ρουμπώνο τον κίνειο=τρώγω κάτι τι, λίγο όσο για να μη οεινέ. ﻿

Βουρβόλακας = βρυκόλακας ﻿

Θα τον εύρουν τούμπανο. [Ερμηνεία τυμπανιαίαν. Επί των εξόχως αδίκων ή κακών.] ﻿

Καταχανάς(ο)=όλεθρος,αφανισμός,στοιχειόν ολέθριον, αδηφάγου. ﻿

Καταχανάς ό. Το άλλως βρυκόλακας ﻿

Βρουκόλακας = ψυχή θανόντος επιστρέφουσα και ενοχλόσα τους ζώντας ﻿

Βουρβούλακας = βρυκόλαξ είδαλον οποθιμένου, εχί τω στόματος του οποίου δεν ετέθη το κεραμίδιον το φέρον την πεντάλφαν. ﻿

Γάτος άν διέλθη άνωθεν του νεκρού ο αποθανών γίνεται βορβόλακας. (βορβόλακας = βρυκόλαξ) ﻿

Βουρκόλακας= αποθαμένοι του λάκκου. ﻿

Νταγλαμπάς ()ο)=τι μη διαλυθέν νεύμα νεκρού, όπερ και αφωραμένον λέγεται ﻿