Recent entries

Now showing items 2481-2500 of 6798

Ο άνθρωπος και η Νεράιδα

Βλ. μαθητική συλλογή μύθων εκ Σπάθαρι Γορτυνίας.

Βλάχος, Γεώργιος
Νεράϊδες

Η Π. Χατζοπούλου ήτανε ακόμη 12 χρονών. Την έστελνε ο πατέρας της στη βρύση για νερό. Ήταν ακριβώς 12 μεσημέρι! Ακούει ένα όργανο τόσο γλυκά έπαιζε όπως παίζουν τα όργανα στο γάμο. Αυτή δε φοβήθηκε. Πήρε νερό κι έφευγε. Τα όργανα επλησίαζαν και όταν αυτή βρισκόταν μακρυά από τη βρύση άκουσε μια χουλαλούι πως φτάνουν οι γύφτοι στο τσαντήρι!

Ιωαννίδου, Μ. (1942)
Αλουστίνα, η= Αυγουστίνα. Αναράδα ήτος νεράϊδα λέν χειμνούσα επιφαινομένη τους ανθρώπους καθ’ μήνα αυγόν.

Χαβιαράς, Δημοσθένης (1910)
Στη Φραγκόχωρα έχομε μια εκκλησιά πούναι ξωκκλήσι κι όποια έχει παιδί άρρωστο πάει και τ’ άλλαζει εκεί. Το ξωκκλήσι είναι απάνω στο βουνό. Είχα ένα παιδάκι, δεκαπέντε μερώ ήτανε που μου τ’ άλλαξαν οι Καλές Κυράδες (του παίρνουν τη μορφή του κι έχει άλλη μορφή, άνθρωπος είναι θα ζάρωνε σα γριά. Ήμουν ασαράντιστη, δεκαπέντε μερών λεχώνα και ήρθε ο άντρας μου μεθυσμένος και βλαστήμησε και το πρωί το...

Ταρσούλη, Γεωργία (1939)
Οι γιαλούδες= θήλειαι δαίμονες και καλές κυράδες

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1923)
Έχεις γυαλούδες. (Επί μομφής ότι τις είναι ακόρεστος τροφής.

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1923)
Με ποιον τρόπο παντρεύτηκε ένας Νεράϊδα

Ένας μια φορά ήθελε να παντρευτή και πάρη γυναίκα πολύ όμορφη. Δεν εύρισκε όμως και ήτανε πολύ στενοχωρημένος. Ρωτώντα, έμαθε από μια γριά πως οι Νεράϊδες είναι οι ομορφότερες γυναίκες του κόσμον. Αλλά για να μπορέση και πάρη γυναίκα Νεράϊδα, πρέπει να της πάρη το μαντήλι. Τα μαντήλια ‘ς τις Νεράϊδες είναι τα φτερά τους. Πήγε λοιπόν και αυτός σε ένα αλώνι όπου μαζευόντανε Νεράϊδες και χόρευαν. Ήρθαν...

Λουκόπουλος, Δημήτριος
Οι Νεράϊδες και τα ξωτικά πηγαίνουν στους αλαφροήσκιωτους. Ένας ο παππούς της , στον Κουτσικιά δεν τις φοβόταν καθόλου, γιατί κοιμόταν πάντα πάνου στο ντουφέκι του. Έτσι πήγαινε οπουδήποτε κι οποιαδήποτε ώρα. Μια φορά άνταισε ήρθαν οι Νεράϊδες, τις άκουσε να λένε «Θα τόνε παίρναμε, αλλά είναι βαρύς κι ασήκωτος γιατί έχει όπλο. Έφευγαν τραγουδώντας και χορεύοντας. Στο τέλος του τραγουδιού έλεγαν:...

Ιωαννίδου, Μ. (1942)
Νεράϊδες άμα σε φωνάξ’νε και μιλήσης, βουβαίνεσαι, αρρωσταίνεις. Βγαίνουν στα ρέματα. Παρουσιάζονται φουστάνες τάχα, παίξ’νε όργανα. Βγαίνουν τα μεσάνυχτα και καταμεσήμερο. Καταρραχή ποτέ να μην κοιμάσαι το καλοκαίρι. Λαβώνεις. Ούδε ο τσοπάνηδες που φυλάν τα πρόβατα.

Ιωαννίδου, Μ. (1942)
Αναράϊδες ή Δουλβιάσματα (δεν βήφ: φ: μάλλον) Την συνάντησιν αυτού ενός εύγουν ει απουσίον εις κακοδωρόξενον. Αυταί περιδιαβάζουν συνήθως κατά την μεσημβρίαν ΄ς το μεσονύκτιον. Κατά τας μέσας νύσται άρρην ίσας Νηρηΐς, ο Μεσανύχτης καλούμενος, ίσταται από του ενός κωδωνοστασίου δια του ενός ποδός μέχρι του ετέρου (άλλης ενορίας) δια του άλλου ποδός! Ουαί δε εκείνω όστις διήλθη κάτωθεν της κολοσσιαίες...

Κυριακού, Ιωάννης Ν.
Αουστίνα= νηρηΐς, ήτη ηπιστεύουσι περιφέρεται λεχωμονούσα κατά τον μήνα Αύγουστ έξον κ΄η ονομασία.

Χαβιαράς, Δημοσθένης (1910)
Όταν φυσάη το βράδυ δυνατός αέρας και σφυρίζη, λέμε πως είναι οι ξωνθιές έξω, δηλαδή οι Νεράϊδες. Πάει τώρα, δεν πιστεύομε σε τέτοια. Τότε που βγαίναμεν νύχτα έξω από τις 12 και πέρα. Λέγαμεν μεσάνυχτα έρχονται οι ξωνθιές.

Οικονομίδης, Δημήτριος Β. (1953)
Αναράιδα ή η ναιάς, Νηρηίς, Νεράιδα αναραϊδοβαρημένος – η – ο- 1) ο χτυπημένος από τις αναράιδες, από τα φαντάσματα ή ησκιώματα 2) ο στρυφνός, ο δύστροπος.

Κοντοστάνος, Μεθόδιος (1930)
Επικρατεί τις πολλούς η γνώμη ώστε όταν διέρχονται από ποταμούς, ρυάκια παλαιά ερείπια ή βαλτώδη μέρη τας πάλαι Νεράϊδας ας Καλομοίρας καλούσι να τους προσφέρουν το «Καλή μέρα σας» δια των εξής: «Καλημέρα σας καλές αρχόντισσες» και τούτο διότι νομίζουσι ότι έχουν την δύναμιν να τους κακοποιήσωσι.

Κανελλάκης, Κωνσταντίνος Ν. (1895)
Η γελλού οι γελλούδες= δαιμόνια, φαντάσματα.

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1922)
Οι ξωτικές εχόρευαν ένας επαραμόνευεν εις την άκρη και επήρε το μαντήλι μιας ξωτικής, και δεν είχε ανάκαρα να φύγη. Και του λεγε: «δο μ’ το μαντήλι», και εκείνος δεν το έδινε και την επήρε γυναίκα και έκαμε ένα παιδί και της έδωκε το μαντήλι και έφυγε. Και επήγανε την νύκτα και το εβύζανε το παιδί, όσο που το έκαμε μέγα.

Γόνιος, Α.
Γιαλούρες= Νεραΐδες

Μαδιάς, Γεώργιος
Του Παπαζαραφέτα ο αδελφός ο Στυλιανός ερχότανε από την Τρομπολιτσά. Από κείθε από το Δραγούνι, κει που το λένε στης Παπαδιάς τη βρύση, έκατσε και ήπιε νερό την νύχτα. Παρρησιαστήκανε οι Νεράϊδες και του λένε «Πως σε λένε; - Με λένε Στυλιανό». Σηκώθηκε κείνος και έφυε, αλλά κείνες τον πάαιναν από κοντά και του λέγανε: Τραύα Στυλιανέ! Η μία τον άρπαχνε και η άλλη τον τραύαε από την άλλα μεριά. Και...

Μαντζουράνης, Εμμ. (1914)
Το πηγάδι της Κοπέλλενης

Στην Απολακκιά έχει ένα πη(γ)ά(δ)ι που το λεν της Κοπέλλενης. Στο πη(γ)ά(δ)ι αυτό επήε να γεμίση μια κοπέλλα την νύχτα κι οι Ανεράδες ως την είδαν της έβαλαν μια τσιππία (σκέπη) στο κεφάλι και την έκαμαν κι αυτήν Ανεράδα. Εγύριζεν κι αυτή πια μαζύ με τες άλλες Ανεράδες κι εξέχασε το σπίτι της και τους γονειούς της. Όλο το χωριό βγήκε να την γυρέβγκη αλλά δεν μπορούσαν να την βρουν όπου κι αν την εζήτησαν....

Άγνωστος συλλογέας
Της Καματερής ο Σπήλιος

Κοντά στο πετροκοπιό της Μυλώνας, στην Κάππαρη είναι ένας μεγάλος σπήλιος, που τον λέουν της Καματερής. Μέσα στο σπήλιον αυτόν κατοικούσαν πολλές Ανεράδες. Μια απ’ αυτές εκειά τα μεσάνυχτα επή(γ)ε στο χωριό κι εφώναξε την μαμμή για να ξεγεννήση την κόρην της που κοιλιοπονούσε. Η μαμμή, που την πήρε για γυναίκα του χωριού κλούθηξε την Ανεράδα και επή(γ)εν μαζί της. Στον δρόμο κατάλαβεν η μαμμή πως...

Βρόντης, Αναστάσιος (1930)

Παραδόσεις: Recent submissions

Ο άνθρωπος και η Νεράιδα Βλ. μαθητική συλλογή μύθων εκ Σπάθαρι Γορτυνίας. ﻿

Αλουστίνα, η= Αυγουστίνα. Αναράδα ήτος νεράϊδα λέν χειμνούσα επιφαινομένη τους ανθρώπους καθ’ μήνα αυγόν. ﻿

Οι γιαλούδες= θήλειαι δαίμονες και καλές κυράδες ﻿

Έχεις γυαλούδες. (Επί μομφής ότι τις είναι ακόρεστος τροφής. ﻿

Αουστίνα= νηρηΐς, ήτη ηπιστεύουσι περιφέρεται λεχωμονούσα κατά τον μήνα Αύγουστ έξον κ΄η ονομασία. ﻿

Αναράιδα ή η ναιάς, Νηρηίς, Νεράιδα αναραϊδοβαρημένος – η – ο- 1) ο χτυπημένος από τις αναράιδες, από τα φαντάσματα ή ησκιώματα 2) ο στρυφνός, ο δύστροπος. ﻿

Η γελλού οι γελλούδες= δαιμόνια, φαντάσματα. ﻿

Γιαλούρες= Νεραΐδες ﻿

Ο άνθρωπος και η Νεράιδα

Βλ. μαθητική συλλογή μύθων εκ Σπάθαρι Γορτυνίας.

Αλουστίνα, η= Αυγουστίνα. Αναράδα ήτος νεράϊδα λέν χειμνούσα επιφαινομένη τους ανθρώπους καθ’ μήνα αυγόν.

Οι γιαλούδες= θήλειαι δαίμονες και καλές κυράδες

Έχεις γυαλούδες. (Επί μομφής ότι τις είναι ακόρεστος τροφής.

Αουστίνα= νηρηΐς, ήτη ηπιστεύουσι περιφέρεται λεχωμονούσα κατά τον μήνα Αύγουστ έξον κ΄η ονομασία.

Αναράιδα ή η ναιάς, Νηρηίς, Νεράιδα αναραϊδοβαρημένος – η – ο- 1) ο χτυπημένος από τις αναράιδες, από τα φαντάσματα ή ησκιώματα 2) ο στρυφνός, ο δύστροπος.

Η γελλού οι γελλούδες= δαιμόνια, φαντάσματα.

Γιαλούρες= Νεραΐδες