Recent entries

Now showing items 1741-1760 of 6798

πικατάρατος (ο)= επικατάρατος, ο Σατανάς.

Δένδιας, Μιχαήλ (1915)
Λυσσομανάς, καλλιακούδα; Τι λόγα κάνεις έτσι; Τριδώνες έχεις ή δαιμονόψειρες;

Τσίριμπας, Δημήτριος Α. (1918)
Διάτανος= Διάβολος. Γαλ.Diantre.

Ρέκας, Β. Δ.
Πάτησε τον πειρασμόν ή λογισμόν (;)= τον διάβολον και ησύχασον.

Λαυριώτης, Αλέξανδρος Ε. (1893)
Οξαποδώ, ο= ο διάβολος.

Ρέκας, Β. Δ.
Παραδομένος (ο) (εν. Εις τουν διάβολον)= ολέθριος, εξώλης.

Δένδιας, Μιχαήλ (1915)
μακρανάνας, ο διάβολος, και μακραπέδος (εύφημως).

Άγνωστος συλλογέας
Δαιμονέας (ο)= ο κατειλημμένος υπό δαιμόνων. Δαιμόνιον (το)= φάντασμα.

Άγνωστος συλλογέας
Δέποιος -α -ο Διάβολος. Μεταχειρίζονται το “Δέποιος” αντί του “Διάβολος” όπερ εθεωρείτο ως αμάρτημα να προφέρει το. Διάουστρος (ο)= ο Διάβολος.

Χρηστοβασίλης, Χρ. (1919)
Οξαπόδης (ο)= ο εξαπεδώ (έξω απ' εδώ)= ο διάβολος.

Δένδιας, Μιχαήλ (1915)
Έχει να κάνη ο Εξαπέδως στα γίδια, επειδή γένεται κι αυτός συχνά γίδι και πειράζει τον κόσμο.

Χριστοβασίλης, Χ.
Διάβολος

Οκτρός= εχθρός, διάβολος

Ερωτόκριτος, Ιωάννης (1920)
Βερζεβούλης (ο)= Βεελζεβούλ, μτφρ. Διαβολάνθρωπος.

Δένδιας, Μιχαήλ, Α. (1917)
Έβαλ' ο διάβολος την αγγίδα του= ανακατεύθηκε ο διάβολος. Η λέξις αγγίδα σημαίνει καθόλου συνεργείν επί κακού.

Μαρινάτος, Σπ. (1918)
Καταραμένος καλείται και ο διάβολος, ως ο καταρασθείς υπό του Θεού. Ενίοτ προφέρεται και καταργήτης.

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888)
Τάδες ο,= ο Σατανάς “να μπη ο τάδες μέσα τους”.

Δένδιας, Μιχαήλ (1915)
Διάβολος

Εωσφόρος (ο)= διάβολος

Παπανανιάδης, Ελευθέριος (1896)
Διάβολος

Μερζεβήλ (το) πνεύμα κακοποιόν, Βεελζεβούλ.

Τουργούτης, Αλ. (1892)
τρισκατάρατος= ο Σατανάς ίδιος. Κατσιντρένης= διάβολος

Παπανδρέου, Γεώργιος (1918)
Περίδρομος= “ο δαίμων”

Αιλιανός, Απόστολος Π. (1879)

«
»