Browsing by Place recorded

Now showing items 1-13 of 13

Άδος = Άδης, ο τόπος της κολάσεως εν Φαρασίω.

Καρολίδης, Π. Κ. (1885)
Αλλαχού καλείται Βαραχτάς. Παρά φαρασιώταις Κατσόρα.

Καρολίδης, Π. Κ. (1885)
Αλσός. Παρά Φαρασιώταις δαίμωντες σκότιος δια νυκτός πλανώμενος και ποικιλοτρόπως ενοχλήν ή κακοποιών τους ανθρώπους. (Αλσός= εν τη εκδόσει σελ. 137 η λέξις εύρη τυπωμένη ως Αλούς)

Καρολίδης, Π. Κ. (1885)
Βαραχτάς. Ενιαχού της Καππαδοκίας ο εφιάλτης, ο αλλαχού λεγόμενος Κατσόρα και Θαφέρα.

Καρολίδης, Π. Κ. (1885)
Διάτανος= δαίμων (β' σ. 38 έκδ. σ. 159). Τζιάνος= δαίμων (β' σ. 43 εκδ. σ. 163)

Καρολίδης, Π. Κ. (1885)
Δομένος (ή Δομμένος). Δαιμονισμένος, υπό δαίμονος κατεχόμενος και υπ΄αυτού βασανιζόμενος (λέξις Φαρασιώτικη). (βλ. σ. 39 εκδ. σ. 160)

Καρολίδης, Π. Κ. (1885)
Θαφέρα. Εφιάλτης. Εν ταις περί Σεβάστειαν και Νικόπολιν Ελληνικάς Πλέκτοις.

Καρολίδης, Π. Κ. (1885)
Κατσόρα= Εφιάλτης, δαίμων εν Φαρασίω. Δεν σημαίνει το πάθος αυτό του Εφιάλτου, αλλά τα δαίμονα αυτά τα πιέζοντα καθ' ύπνον του άνθρωπου.

Καρολίδης, Π. Κ. (1885)
Μαλιέρ: Οι εν τους σκοτεινούς άντρους οικούντες και τους εισερχομένους πνίγοντες δαίμονες. Λέξη φαρασιωτική

Καρολίδης, Π. Κ. (1885)
Μαρκάλτζα :Ον υπέρ φυσικής ισχύος και δυνάμεως. Λέγεται και περί θηρίων και περί ανθρώπων (γίγας, ήρως). Ιδίως δε ούτω καλείται και ο εν τους μύθους της Ανατολής συχνά μνημονευόμενος δαίμων, έχων μορφών ανθρώπου αμα και θηρίον, τεράστια ου η και έχων ένα μόνον οφθαλμόν επί του μετώπου «Κύκλωψ»

Καρολίδης, Π. Κ. (1885)
Μαρκάλτζα: Εν Φαρασίω,ον υπέρευσικής ισχύος και δυνάμεως,ήρως, Ηρακλής, γίγας, ο εν τους Ασιατικούς μύθους, συχνά μνημονευόμενος δαίμων

Καρολίδης, Π. Κ. (1885)
Σιφώτ ή Σιφώτης (ο τύπος Σιφώτ είναι συνηθέστερος). Δαίμων κρυπτόμενος εις τας διαφόρους γωνίας και τα άδυτα της οικίας και βλάπτων πολυειδώς τους εν τω οίκω είτι δια προσβολής (τυελέσεως, χωλότητος) είτε δι αρπαγής ή αλλαγής παίδων ή κτηνών είτε δι’ ασθενείας είτα και διαπλοκής. Αύτς είναι η καθαρά και κυρία σημασία του ονόματος. Εν τούτους εις πολλά μέρη της Καππαδοκίας μετέπεσε και πολύ ειδώς συνεχύθς...

Καρολίδης, Π. Κ. (1885)
Σουργιόπουλος (λέγεται Σουγρόπουλος). Ο γίγας ή ο δράκων ο φυτρώνεν εκ γης και τρύγεν τους ανδρειωμένους, ο καταπιών τους εννέα υιούς του ήρωος Ανδρονίκου και αναγκασθείς να εκβάλη αυτούς πάλιν. Το όνομα απαντά εν τους άσμασι Τελμησσού. Αυτοί δε οι Τελμησσηνοί ερμηνεύουσιν αυτό Δράκος.

Καρολίδης, Π. Κ. (1885)