• Ελληνικά
    • English
  • Ελληνικά 
    • Ελληνικά
    • English
  • Σύνδεση
Τόπος καταγραφής 
  •   Αρχική σελίδα
  • Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας
  • Παραδόσεις
  • Τόπος καταγραφής
  •   Αρχική σελίδα
  • Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας
  • Παραδόσεις
  • Τόπος καταγραφής
JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής

  • 0-9
  • A
  • B
  • C
  • D
  • E
  • F
  • G
  • H
  • I
  • J
  • K
  • L
  • M
  • N
  • O
  • P
  • Q
  • R
  • S
  • T
  • U
  • V
  • W
  • X
  • Y
  • Z
  • Α
  • Β
  • Γ
  • Δ
  • Ε
  • Ζ
  • Η
  • Θ
  • Ι
  • Κ
  • Λ
  • Μ
  • Ν
  • Ξ
  • Ο
  • Π
  • Ρ
  • Σ
  • Τ
  • Υ
  • Φ
  • Χ
  • Ψ
  • Ω

Ταξινόμηση κατά:

Σειρά:

Αποτελέσματα:

Αποτελέσματα 1-20 από 74

  • κείμενο
  • χρόνος καταγραφής
  • ημερομηνία υποβολής
  • αύξουσα
  • φθίνουσα
  • 5
  • 10
  • 20
  • 40
  • 60
  • 80
  • 100
  • Άμα επρόκειτο ‘α πάρουν την Πόλι οι παλιότουρκοι το εκουβεντιάζαν οι καλόεροι κ’ ένας καλόηρος (δ)εν το επίστευκε και οι άλλοι λέαν του: ναι πήραν την. Τότε εκείνος είπε: εγώ δεν το πιστεύκω τότε μόνο ‘α το πιστεύκω άμα ‘δω και φύουν αυτά τα ψάρια απ’ το τηάνι και παν’ στο νερό, αμέσως τα ψάρια έτσι όπως ήτο ήμπαν στη χαβούζα και είναι απ’ τη μια μεριά τηανισμένα. 

    Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)
  • Άμα καένας φωνάζει που (θ)α αδικοσκοτωθή παίρομε τον παπά και τον πααίνομε και του διαβάζει και σταματάει, το αίμα το ει ουν ξεπλένουντο ή ξουν το. 

    Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)
  • Άγιος Γεώργιος

    Αντράμασσο (ή) αυτό ήτο ένα μικρό χωριό (βορ. Ανατ. Της νήσου) μοναστήρι εχει τον Άι (Γ)ιώρκη. … Τον Άι (Γ)ιώρκη τον καταδίκασαν οι Οβριοί και τον έρριξαν σ’ ένα ασβεστοκάμινο κ’ ήβγε όξω δίχως (ν)α καή ούτε το άλοον του ούτε ο ίδιος. Και τώρα εμείς οι Χριστιανοί τον τιμούμε κι άμα βρεθούν τέσσεροι πέντε ανόματοι και κάμουν ένα ασβεστοκάμινο κ’ έχει κανένα από την παρέα που τον λέουν (Γ)ιώργκο δεν...
    

    Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)
  • Απο τους μπρωτινούς απεθαμένους πολλοί είνοντο καταχανάες κ'επνίαν τας λεχούσες. Έπρεπε (ν)α 'χουν σταυρόν στην πόρταν των για να μη μπορούν 'ά μπούν μέσα. Εκούναμε απο τους παλιούς μας που λέαν ότι μια βολά είχαν μαζευτή 4ο καταχανάες κ'είχαν κ'ένα κουτσό που πόμενε πίσω και φώναζε (ν)α τον περιμένουν, απο τοτε όμως που 'βγε η πεντάρφα δεν έχει καταχανάες, μόνο άμα 'έν πεντάρφα 'ίνεται ο απεθαμένος... 

    Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)
  • ‘Γώ ‘καμα ένα παιάκι κ’ ήτο κόρη ήμουν έξ μερών λεχούσα, ήρτε ο άντρας από το Λεντάκι (βορ.) μαλωμένος μ’ έναν άλλο κ’ ήθελε (ν)α τον πάρη στην αστυνομία και ‘ώ έν τον έφηκα και στα νεύρα του εβλαστήμησε κ’ ήρτε η κακιά ώρα και ήρταν οι καταχανάες κ(αι) επνίξαν το παιΐ και το παιΐ έφκαλε αφρουλία με αίμα και μαύριζε στο λαιμό. 

    Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)
  • Ένας βασιλιάς ήτο πολύ όμορφος και η ομορφιά του ήταν ξακουσμένη και πήεν εις έναν που κούρευγε τους αθρώπους και του κόβκε τα μαλλιά του και του ‘πε πως ήτο πολύ όμορφος κι ο βασιλιάς εκεί που του ‘κοβκε τα μαλλιά του και του ‘λεγε αυτά λέει. – Εγώ δε θέλω να με λέουν όμορφο μόνον ήθελα να ‘χω φτια ν’ ακούνη ότι λέει ο κόσμος. Και μάνι μάνι ε(γ)ίνησαν τ’ αυτιά του σα γαάρου μεγάλα κ(αι) έκουνε ότι... 

    Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)
  • Άγιος Νικόλαος

    Ένας ναύτης κοιμάτο στην κουβέρτα του καϊκιού και 'κει που κοιμάτο επήρε φουρτούνα κ' έχε αέρα πολύ και τον πήρε η θάλασσα και όταν έπεφτε στη θάλασσα ξύπνησε κ(αι) εφώναξε : Άϊ μου Νικόλα και ξαφανίστηκε κ' ύστερα ευρέθη στο σπίτι του κοιμούμενος
    

    Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)
  • Άγιος Γεώργιος

    Ένας τουπάνης έβοσκε πά ‘στο κρεμμάρι (ψηλό βουνό) τ’ Άϊ (Γ)ιωρκιού (βορ. Του νησιού) κ(αι) ενέφανε κ’ εί’ε την αρμαστή του αρρωνιαστικιά του) (ν)α χορεύφκη στο κάο (κάβο μπροστά στο χορό). Τότες φώναξε «Άϊ (Γ)ιώρκη μου και βούθα μου και πάρ’ τη μάντρα μου, και θα σαρτάρω (πηδώ) ‘α πάρω τον κάο της αρμαστής μου. Και εσάρταρε και βρέθηκε ‘κεί κ(αι) επήρε τον κάο της αρμαστής του. Ο Άϊ (Γ)ιώρκης έκαμε...
    

    Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)
  • Ένας χωριανός πρίν πολλά χρόνια ήτο κάτω στο Νιμπορειό, αυτός από το Νιμπορειό επήαινε στο χωριό που ‘το το σπίτι του. Στη στράτα που πήαινε έκουσε δυό γαάρους και κόφταν κ’ήρχοντο κάτω μπροστά του. Επάντηξε τους (εμάντρωσέ τους) και λέει. Στάσου έ δια..όλου έρημε να κάτσω πάνω σου ‘ά ποσώσω πάνω στο χωριό, μια φορά που σ’ηύρα ‘μπρός μου. Έκατσε λοιπόν αυτός απάνω του, πρώτα πρώτα επορπάτε ο γάαρος... 

    Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)
  • Έχει ο Γκάς του σατανά παρουσία είναι μαλλιαρός, μαύρος, έχει μεγάλα δόντια και μάτια λεονταριού είναι το μπόι του πότε μεάλο πότε μικρός έχει μορφές μορφές. 

    Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)
  • Έχομε κ' ένα άστρο και λέομέν το (Γ)ελατζή. Αυτό βγαίνει πολύ νωρίς και είναι λαμπερό σαν το άστρο της αυκής και ξεγέλασε ένα αξιωματικό κι α(π)ό τότε το φκάλαν το άστρο 'ελατζή. Ο αξιωματικός είχε συμφωνήσει με τους άλλους τους αρχηγούς και του είχαν πή να κάνη επίθεση την αυκή μόλις (θ)α θώρε το άστρον της αυκής κ' εκείνος μόλις θωρεί το 'ελατζή εθάρρε κ' ήτο αυτό το άστρο κ' έκαμε την επίθεσι στον... 

    Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)
  • Εδωνά στο Καταφί(βαν) έβοσκε ένα παιΐ με το σύντροφό του και λέουν πως τον έπωσε ο σύντροφός του κ' έπεσε κ(αι) εσκοτώθη κ(αι) εφώναξεν το αίμα του. 

    Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)
  • Είχαμε μια εξαέρφη κ(αί) επήε μια μέρα στο Λεντάκι (τοπ.ανατ.)στο χωράφι της κ’ ηύρε σ’ένα τοίχο που το η συκιά της κ’ είχε αρμαθαριές ‘ εμάτο, είχε κ’ έναν όφιο κ’ έβλεπεν τον κ’ είχε πίσω του ένα πιάτο μάλαμα κ’ έκουσε να την φωνάζουν και γύρισε και ‘ πολοήθη, κι όλα χάθησαν α’ ό μπροστά της, έπρεπε ‘ά μη ‘ πολοήθη και (ν)ά στάξη απάνω ‘κειά που τα ‘βλεπε αίμα από το χέριν της 

    Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)
  • Εκείνα τα χρόνια όταν ‘ρρωστούσε κιενένα παίϊ ελέαν ότι το ‘λλαξαν οι ανεράες τη νύχτα κ(αι) εκάναν κουλλουράκια κ(αι) επήαιναν και φήναν τα όξω από το χωριό κ(αι) επήαιναν το πρωϊ και τα βρίσκαν παρμένα κ(αι) ελέαν εφάαν οι ανεράες τα κουλλουράκια και εδιορθώνετο το παιΐ. Τα κουλλουράκια τα πηαίναν και τα φήναν στην Κουλουμπήστρα (ανατ.) κ’ εκεί τα τρώαν οι ανεράες και εϊνοντο καλά τα παιά. 

    Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)
  • Η αρπάχτρα ε' ύρεψε απο τον θεό να τρώη τ' αρνάκια και του ένηκε η χάρι. 

    Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)
  • Η κατσίκα είναι καταραμένη γιατί βύζανε τον Ιούδα κάτω στα πό'ια του. Η κατσίκα είναι καταραμένη γιατί επήε ο Χριστός (ν)α κρυφτή πίσω της και 'κείνη 'μολόησέν τον κι γιαυτό ο Θεός την καταράστηκε. 

    Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)
  • Άγιος Νικόλαος

    Η μάννα του Άϊ Νικόλα δεν έκαμνε παίϊ κι η μάννα του παρακάλεσε το Θεό και την βοήθησε κ' έκαμε παίϊ, παλληκάρι και δεν εβύζανε Τετράη και Παρασκευγή, μόνο του δεν ήθελε να βυζάση, πρίχου κάτση ο ήλιος.
    

    Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)
  • Κάθε βολά ένας τσουπάνης ‘κειά πόβοσκε τας προάτες του και τα κατσίκια του εθώρε τας ανεράες, μια μέρα παραμόνεψε και πιάνει μια απ’ τα τσουλιά κ(αι) εβάσταν την. Κείνη παρεκάλεν τον (ν)α την ‘φήκη και (θ)α του έδωνε το βίος της άμα την έφηνε. Τότε αυτός παρεδέχτη (ν)α την φήκη και (ν)α του ‘ώκη το βίος της, μα (ν)α πα’ μαζίν του και ‘εν τη έφηνε απ’ τα τσουλιά. Επήρεν τον σ’ ένα μέρος κ’ έδειξεν... 

    Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)
  • Κωλοβάρβαρα και κωλοβαρβάρες λέομε αυτά που βγαίνουσι το δωδεκάμερο. Αυτά είναι κοντά με τέσσερα πόδια με νύχια σουβλερά μεάλα με ουρά μακριά και τριχωτό σώμα. Αυτά άμα σε 'βρισκαν στο δρόμο σε κουλούριαζαν στην ουρά των και σ'έδιχναν στον νώμον των. 

    Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)
  • Μεις έχουμε τον καμένο Σπήλιο (βορ. Της νήσου) τον λέμε έτσι γιατί τον γκαιρό που (ή)το οι Ενετοί και κυνηούσαν τον κόσμο οι Χαρκίτες πήραν τας υναίκες τους και τα παιά των ‘α τα κρύψουν μέσα σ’ αυτόν το σπήλιο. Ήρταν οι Ενετοί και εγυρίζαν και ‘εν ημπορούσαν ‘α τους εύρουν. Επήαν σ’ αυτόν το σπήλιο, γιατί τον είδαν από μακριά και ηύραν μια γριά κάτω απ’ το σπήλιο, ο σπήλιος έχει δυο χωρίσματα ανώι... 

    Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)
  • «
  • »

Πλοήγηση

Όλο το ΑποθετήριοΑρχείο & ΣυλλογέςΤόπος καταγραφήςΧρόνος καταγραφήςΣυλλογείςΛήμμαΚατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)Ευρετήριο πηγώνΚείμεναΑυτή η συλλογήΤόπος καταγραφήςΧρόνος καταγραφήςΣυλλογείςΛήμμαΚατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)Ευρετήριο πηγώνΚείμενα

Ο λογαριασμός μου

Σύνδεση
Επικοινωνήστε μαζί μας | Αποστολή σχολίων
Κέντρον Λαογραφίας E-Mail: keel@academyofathens.gr
Δημιουργία/Σχεδιασμός ELiDOC
Λογισμικό DSpace Copyright © 2015  Duraspace


Το Έργο «Εθνικό δίκτυο ψηφιακής τεκμηρίωσης της άυλης και υλικής πολιτιστικής κληρονομιάς» στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ψηφιακή Σύγκλιση» του ΕΣΠΑ 2007-2013, συγχρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και από εθνικούς πόρους.