Browsing by Place recorded

Now showing items 1-7 of 7

Αραγίδα, η: νεράϊδα, φάντασμα. Τα μισάνυχτα βγαίν’ οι γι – αραγίδις.

Ανδριώτης, Νικόλαος Π. (1926)
Γ’λλουπατιέμι= Με πατεί η γ’λλού, παθαίνω κακόν. Λέγεται περί τινων παθήσεων, ψυχικών ιδίως, αι οποίαι, ως νομίζεται, προξενούνται από τις νεράϊδες, την γιλλού κ.τ.λ

Ανδριώτου, Ελ. (1930)
Επί της νήσου Ίμβρου υπήρχον δύο κώμαι πλησιόχωροι προς αλλήλους. Εκ της μιας κώμης νεανίς είχε συζευχθή ανδρί εκ της ετέρας κώμης. Ημέραν τινά εγερθείσα εκίνησε να απέλθη εις την γενέθλιον κώμην και πλησιάσασα εις το μέρος εκείνο παρετήρησεν οτι εξέλιπεν από του προσώπου της γής, διότι σχιθείσα η γή κατέπτεν αυτήν. Επιστραφείσα έντρομος και πλησιάσασα εις το μέρος όπου εκείνο η κώμη της συζυγίας...

Σαμίδης (1912)
Η σταυράγκαθους

Η σταυράγκαθους ήdαν άλλουτι δέdρου κι είχι άλλου όνουμα, αμ’ γένικι άγκαθους γιατί dου gαταράσκι η Παναγιά. Όdας ήdα να σταυρώσ’ dου Χστό μαζουχτήκαν απουβραδύς ούλα τα δέdρα κι δώκαν λόγου να μην αφήσ’ τσι Βροί να κοψ’ ξύλο για να κάν’ dου σταυρό. Του πουρνό σκουθήκαν ταχειά- ταχειά οι Βροί να κόψ’ ξύλου για dου σταυρό. Πήραν τα δέdρα τόνα μι τα’άλλου αμ’ όπγοιου δέdρου χτυπούσαν μι του τσικούρ’...

Ανδριώτης, Νικόλαος Π. (1926)
Η σταυράγκαθους

Η σταυράγκαθους ήdαν αλλοτι δέdρου κι’ είχι άλλου όνουμα, αμ’ γίνικι άγκαθους γιατί dου gαταράσκι η Παναγιά. Όdις ήdα(2) να σταυρώσ’ dου Χστό μαζουχτήκαν απουβραδύς ούλα τα δέdρα κι δώκαν λόγου να μην αφήσ’ τσι Βροι να κόψ’ ξύλο για να κάν’ dου σταυρό. Του πουρνό σκουθήκαν ταχειά ταχειά οι Βροι να κόψ’ ξύλου για dου σταυρό. Πήραν τα δέdρα τόνα μι τ’ άλλου (4) αμ’ ‘οποιου δέdρου χτυπούσαν μι του τσικούρ...

Ανδριώτης, Νικόλαος Π. (1926)
Πως τα λουλούδια της δάφνης έγιναν κόκκινα

Θα πισταυρώσαν dου Χστό πήρι δρόμου η Παναγιά κι που πάγινι δεν ήξιρι. Βούτηξι η νήλιους κι αρχίνει να σκουτνιάζ. Έδικι βρέθκι σ’ένα dόπου ψιμάτου δάφνις απ’καθριφτίζαν τα’άσπρα τα τα λουλούγια στου νιρό τα ανιβάνσας πούdαν ανάμεσα. Θαν απ’ούdαν κουμέν’ κάτσι να ξικουραστή κι να πγή κουμμάτ’νιρό να ξιγαναδγιάσ’. Ίσια πώσκοψι να πάρ’μνιά χούφτα νιρό, ακούγ’ d’ δάφιν’να d’ λέγ: -Χαρά σι σένα, Παναγιά....

Ανδριώτης, Νικόλαος Π. (1926)
Θα πισταυρώσαν dου Χστό ππήρι dου δρόμου η Παναγία κι έφυγγι κι που πάγινι δεν ήξιρι. Βούτηξι η νήλιους κι αρχίνσι να σκουτνιάζ’. Έδικι βρέθκι σ’ένα dόπου γιμάτου δάφνις απ’ καθριφτίζαν τα’άσπρα τα τα λουλούδγια στου νιρό τα ανιβάνσας πούdαν ανάμισα. Θάν απ’ οudαν κουμέν κάτσι να ξικουραστή κι να πγή κουμμάτ’ νιρό να ξιγαναδγιάσ’. Ίσια πώσκυψι να πάρ’ μνιά χούφτα νιρό, ακούγ’ d’ δέφιν’ να d’ λέγ :...

Ανδριώτης, Νικόλαος Π. (1926)

Browsing by Place recorded

Αραγίδα, η: νεράϊδα, φάντασμα. Τα μισάνυχτα βγαίν’ οι γι – αραγίδις. ﻿

Αραγίδα, η: νεράϊδα, φάντασμα. Τα μισάνυχτα βγαίν’ οι γι – αραγίδις.