Πλοήγηση Παραδόσεις ανά Συλλογέα "Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου"
-
Φαντάσματα
Στις Φράκι τον ποταμόν βγαίνει το Κάργαρον του μεσημεριού ένα τσικουράκιν και χτυπά τακ – τακ και πελεκά πέτρες μονάχον του κι οποίον πιτύχη κοντά, πετά κι άμα του (χτυπήση και κάμνη πληγήν, εγ γιαίνει πολλές. [Φράκι= τοποθεσία Σιδερούντος (Φραγή – φραγμοί), κάργαρον= μεσα στην όψι του μεσημεριού] Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου (1918) -
Ουράνια σώματα
Τ' αστέρια είνι τα πιδιά του ήλιου κι τ' φεγγαριού κι τ' μέρα δε φαίνουντι γιατί είνι φώς κι αυτούνα είνι μικρά. Τ' άλλου τρανώτερο είνι ου αυγερινός. Αυτήνους του βράδ κρύβιτι τν αυγή. Αλλά αστέρια είνι η αλιτρουπόδα, η πούλια, η γλαριά, ου Σταυρός, κι ο Ιουρδάνς πουταμός. Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου (1918) -
Τατσινάς= σατανάς
Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου -
Στοιχειώμενα πουρνάρια
Τεικεί ς’ γκουρφή ένι ναι πουρνάρα μιγάλ’ κι κείνα τα χρόνια ξισκλίσκι κι κεί μέσα ηύρη ένας έναν τρουβά λιπτά κι ένι ησκουμέν ικείν η πουρνάρα, κι άμα κουντέβ να πιθάν κανένας, νιά βραδυά μωρός, ένα βοόιδ ολονένα τα’ ακούνι που μγγράζ. (ησκουμέν= στοιχειωμένο) Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου (1918) -
Το στοιχειό του Χωριγκόβου
Του στχιό τ χουριού μας είνι φείδ με κέρατα χσά κι το δάνι πουλλοί μέσα σι νια σπηλιά πολύ τρανό. Κει άμα δγώσ κουντά άνθρωπους τουν αρφά απ'αλ' αργά κι λένι ότ' όπγοιος ρίξ μάλλνου σητί 'ς τα κέρατα κι τρανίζ, βγαίννι αυτούνα κ' είνι χσάφ. Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου (1918) -
Χριστού η πατούνα: Κατά την παράδοσιν επί βράχου ευρήνται τύπος ποδός.
Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου (1926)