Πλοήγηση Παραδόσεις ανά Συλλογέα "Λουκάτος, Δημήτριος Σ."
-
Ο Χρυσόστομος (σατιρικός ποιητής) λένε πως έφαε τη Μ. Παρασκευή αβγά κι από τότες ετιμωρήθηκε κι ελάλησε, όπως ο κόκκορας.
Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1958) -
Όξου από το Λόγγο ήταν ένας βράχος που τονε λέγανε “στο παιδί”. Ο κάβος του παιδιού, γιατί έμοιαζε με παιδί.
Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1957) -
Όταν έφευγε ο Πανούκλα από το Νησί, εφώναζε: “με διώχνει ο Λάμπης”, “με διώχνει ο Λάμπης”.
Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1957) -
Όταν κανείς ξυπνήση με μαυράδια στο δέρμα του, στα χέρια, φόλες, λένε πως τόνε παλουκώσανε τα δαιμονικά όξου που σε βρήκανε.
Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1957) -
Όταν ο Χριστός μας επήρε μαζί του, ηθέλησε να μας δοκιμάση. Αφού ετελειώσαμε τη δουλειά επήρε ο καθένας τα ψάρια του και τα ‘κρυβε πίσω από τον πισινό του. Τους ερώτησε ο Χριστός. Έχεις κανά ψάρι; - Δεν έχω. Το ‘δωσε τότες μια κατάρα. – Όθε 40 τρατολόγοι, μια μαρτυρία.
Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1958) -
Όταν πήγαινε το Γρίβα στο Μεσολόγγι, του στρώσανε στ’ αμπάρι να κοιμηθή. Ο παπούλης είπε: Ήθελα να δω το σπαθί του Γρίβα! Ο Γρίβας αργότερα το θυμήθηκε. Εκάλεσε τον καπιτάνιο. Τι εζήτησες να δης; Ετράβηξε το σπαθί τάχα άγριος και το είδε. Είχε δοντάκια μικρά, σα δρεπάνι, γιαταγάνι.
Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1958)