Λαικοί Μύθοι

Τρεις ναύτες παρουσιάστηκαν σ΄ένα καραβοκύρη. –Έχουμε ανάγκη από δουλειά του είπανε. –Τι ξέρεις του λόγου σου ρώτησε τον έναν ο καπετάνιος. –Ξέρω όλους τους ανέμους που φυσάνε. –Ανέβα επάνω. Θέλω έναν τέτοιο σαν κι εσένα. Εσύ του λόγου σου τι ξέρεις; Ρώτησε τον άλλον. –Εγώ ξέρω να κάνω το καράβ να ταξιδεύη, πρίμα σούτα. –Καλός είσαι και συ, έλα μεσα. Αλλά η αφεντία σου τι μπορείς να κάνης; Ρώτησε τον τρίτο. –Εγώ δεν ξέρω τίποτε άλλο παρά να βλαστημάω. –Τράβα τον δρόμο σου δεν σε χρειάζομαι, είπε ο καπετάνιος. –Τότε είπαν οι άλλοι δυό. –Κι εμείς δεν πιάνουμε δουλειά η θα πάρης και τους τρεις ή κανένα. –Λοιπόν, έλα και συ που βλαστημάς είπε ο καπετάνιος. Μόλις ανοιχτήκανε στο πέλαγος βρήκαν άσχημο καιρό. –Που είσαι συ που ξέρεις τους ανέμους; Πέσμου τι άνεμος φυσάει; Ρώτησε ο καπετάνιος. –Τώρα ν΄ανέψω φωτιά να ιδώ κατά που τραβάει ο καπνός και να σου πω. –Ανάθεμά σε αυτό είνε όλο που ξέρεις; Νάρθη ο άλλος που ξέρει να μας δείξη πρίμα τον καιρό. Έρχεται ο άλλος πιάνει το τιμόνι και γυρίζει το καράβ ολόπριμα κι’ σια επάνω σε κάτι βράχια αντικρυνά. –Τι κάνεις αυτού αναθεματισμένε, φωνάζει ο καπετάνιος. –Πρίμα πάω. –Πρίμα για να μας ρίξης όξω; Που να σε... –Να βλαστήσω καπετάνιε; Ρώτησε ο τρίτος. –Βλαστήμα να ζήσης. Βλαστήμα όσω μπορείς. Εσύ μονάχα κάτι ξέρεις εδώ μέσα.