Γιατί τα ξωκλήσια του Άη Λιά κτίζονται σε κορφοβούνια
Η παράδοσις λέγει ότι ο Άη Λιάς ήτανε θαλασσινός και όλη τη ζωή του την πέρασε σαν καπετάνιος σε καράβια. Πέρασε μεγάλες φουρτούνες και σε μια τρικυμία που τα κύματα ορθώνονταν μπρος στο καράβι του σαν φοβεροί δράκοντες, το καράβι δεν άντεξε και βούλιαξε. Τότε όλοι πνίγηκαν εκτός του αγίου, ο οποίος κρατώντας ένα κουπί βάρκας κατώρθωσεν να σωθή στη ξηρά. Βαρυεστημένος όμως από τα βάσανα της θάλασσας αποτραβήχτηκε βαθειά στη ξηρά. Με το κουπί στην ράχη άρχισε να προχωρή κι όποιον συναντούσε τον ρωτουσε «Τι είναι αυτό;» Και όταν του έλεγαν «Κουπί», καταλάβαινε πως οι άνθρωποι αυτοί ήξεραν από θάλασσα. Και συνέχιζε το δρόμο του για να πάη πιο βαθειά. Έτσι κάποτε έφτασε σ’ ένα χωριουδάκι κτισμένο στην κορυφή ενός βουνού. Μάζεψε τους χωριάτες, τους έδειξε το κουπί και τους ρώτησε : «Τι είναι αυτό;» Μ΄ένα στόμα όλοι αποκριθήκανε : «Ξύλο». Οι άνθρωποι αυτοί ποτέ δεν είχαν ιδή θάλασσα, καράβια και βάρκες. Γι αυτό έμεινε μαζί τους για πάντα. Κι’ από τότε τα ξωκλήσια του Άη Λιά κτίζονται σε κορφοβούνια
Τόπος Καταγραφής
ΚύπροςΧρόνος καταγραφής
1955Πηγή
Α. Ερωτόκριτος, Θρησκευτικοί Θρύλοι, Κύπρος, Μαθητική Εστία, Ετος Ε', (1955), αρ. 15, σελ. 160Συλλογέας
Ευρετήριο και είδος πηγής
Μαθητική Εστία, Ε, ΠεριοδικόΤύπος τεκμηρίου
ΠαραδόσειςTEXT