Μια φορά 'τονε μια γυναίκα κι εγρίκανε κάθ’ αργά τα πετεινά του ουρανού οντόν εφωνιάζανε. Μα η γυναίκα αυτή δεν ήβγαινε ποτέ τζης όξω να κάτση στη γειτονιά καταλαλή με τσ’ άλλες νοικοκεράδες. Αυτή εδούλευγε μέρα νύχτα, σκόλη καματερή κι ίντα κάνανε οι - γι - άλλες νοικοκεράδες δεν την ήγνοιαζε. Όλες οι γειτόνισσες τση το λέγανε κάθα μέρα. “Μπρε γιάντα δε βγαίνεις και του λόγου σου να κάτσης μετά μας; επαέ που καθόμεστανέ όλες; - Ίντα δα βγω να κάνω, να καταλαλώ τσ’ άλλες νοικοκεράδες σαν και του λόγου σας; Εγώ δα κάθωμαι στο σπίτι μου να κάνω τη δουλειά μου να γρικώ και τα πετεινά του ουρανού. - Ντα γρικάς τα, μπρε, τα πετεινά του ουρανού; - Γρικώ τα κι αμέ δεν τα γρικώ;” Πάει αργά και θέτει, ανιμένει ν’ ακούση τα πετεινά του ουρανού, ανιμένει, πράμα! “Μπρε ίντα ’παθα! Δε δα τα γρικώ μπλιο!”. Σκώνεται ντελόγο και πάει στου πνεματικού και του το λέει: “Ετσέ κι ετσέ και δεν ακούω μπλιο τα πετεινά του ουρανού οντό φωνιάζουνε”. - Δεν τ’ ακούς γιατί καταλάλησες τσι γειτόνισσες. Για να τα ξανακούσης πρέπει να κάμης μιαν κλεψά. Ίντα να κλέψη δα! Είχενε η γειτόνισσα την αθομαντήλα στον ήλιο να στεγνώξη και παίρνει τη. Γυρεύγει απάνω η γειτόνισσα την αθομαντήλα, γυρεύγει τη κάτω πάπα! Πατούνε το σπίτι τση γειτόνισσας βρίσκουνε την αθομαντήλα. Εγίνηκε ένα σούσουρο στο χωριό. Ου! Η τάδε κι ήκλεψε μιαν αθομαντήλα, ου! η τάδε κι ήκλεψε μιαν αθομαντήλα. Και την κάμανε πέντε μπαράδω. Ξαναπάει αργά και θέτει κι ήκουε πάλι τα πετεινά οντόν εφωνιάζανε.Κι επειδής την εσουροκαταλαλήσανε τση συχωρέθηκε η αμαρτία τζης κι ήκουε πάλι τα πετεινά του ουρανού.
| dc.contributor.author | Λιουδάκη, Μαρία | |
| dc.coverage.spatial | Κρήτη, Μεραμβέλλο, Λατσίδα | |
| dc.date.accessioned | 2016-01-15T11:10:41Z | |
| dc.date.available | 2016-01-15T11:10:41Z | |
| dc.date.issued | 1938 | |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.11853/297888 | |
| dc.language | Ελληνική - Διάλεκτος - Κρητική | |
| dc.language.iso | gre | |
| dc.rights | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές | |
| dc.rights.uri | https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el | |
| dc.title | Μια φορά 'τονε μια γυναίκα κι εγρίκανε κάθ’ αργά τα πετεινά του ουρανού οντόν εφωνιάζανε. Μα η γυναίκα αυτή δεν ήβγαινε ποτέ τζης όξω να κάτση στη γειτονιά καταλαλή με τσ’ άλλες νοικοκεράδες. Αυτή εδούλευγε μέρα νύχτα, σκόλη καματερή κι ίντα κάνανε οι - γι - άλλες νοικοκεράδες δεν την ήγνοιαζε. Όλες οι γειτόνισσες τση το λέγανε κάθα μέρα. “Μπρε γιάντα δε βγαίνεις και του λόγου σου να κάτσης μετά μας; επαέ που καθόμεστανέ όλες; - Ίντα δα βγω να κάνω, να καταλαλώ τσ’ άλλες νοικοκεράδες σαν και του λόγου σας; Εγώ δα κάθωμαι στο σπίτι μου να κάνω τη δουλειά μου να γρικώ και τα πετεινά του ουρανού. - Ντα γρικάς τα, μπρε, τα πετεινά του ουρανού; - Γρικώ τα κι αμέ δεν τα γρικώ;” Πάει αργά και θέτει, ανιμένει ν’ ακούση τα πετεινά του ουρανού, ανιμένει, πράμα! “Μπρε ίντα ’παθα! Δε δα τα γρικώ μπλιο!”. Σκώνεται ντελόγο και πάει στου πνεματικού και του το λέει: “Ετσέ κι ετσέ και δεν ακούω μπλιο τα πετεινά του ουρανού οντό φωνιάζουνε”. - Δεν τ’ ακούς γιατί καταλάλησες τσι γειτόνισσες. Για να τα ξανακούσης πρέπει να κάμης μιαν κλεψά. Ίντα να κλέψη δα! Είχενε η γειτόνισσα την αθομαντήλα στον ήλιο να στεγνώξη και παίρνει τη. Γυρεύγει απάνω η γειτόνισσα την αθομαντήλα, γυρεύγει τη κάτω πάπα! Πατούνε το σπίτι τση γειτόνισσας βρίσκουνε την αθομαντήλα. Εγίνηκε ένα σούσουρο στο χωριό. Ου! Η τάδε κι ήκλεψε μιαν αθομαντήλα, ου! η τάδε κι ήκλεψε μιαν αθομαντήλα. Και την κάμανε πέντε μπαράδω. Ξαναπάει αργά και θέτει κι ήκουε πάλι τα πετεινά οντόν εφωνιάζανε.Κι επειδής την εσουροκαταλαλήσανε τση συχωρέθηκε η αμαρτία τζης κι ήκουε πάλι τα πετεινά του ουρανού. | |
| dc.type | Παραδόσεις | el |
| dc.description.drawernumber | Παραδόσεις ΛΖ΄- ΜΕ΄ | |
| dc.relation.source | Αρ. 1162 Β, σελ. 151, Μ. Λιουδάκη, Μεραμβέλλο, Λάτσιδα, 1938 | |
| dc.relation.sourceindex | 1162 Β | |
| dc.relation.sourcetype | Αρχείο χειρογράφων | |
| dc.description.bitstream | D_PAA_06598w, D_PAA_06598w2, D_PAA_06598w3 | |
| dc.informant.name | Φρουδά, Τερψιχόρη | |
| dc.informant.gender | Γυναίκα | |
| dc.informant.age | 60 | |
| dc.subject.legend | Παράδοση ΜΕ | |
| edm.dataProvider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
| edm.dataProvider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
| edm.provider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
| edm.provider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
| edm.type | TEXT | |
| dc.coverage.geoname | 6697802/Κρήτη, Μεραμβέλλο, Λατσίδα |
Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο
| Αρχεία | Μέγεθος | Τύπος | Προβολή |
|---|---|---|---|
|
Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο. |
|||
Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές
-
Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.
Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές