Μια φορά ’τονε ένας πνεματικός κι εγύριζε στα χωριά κι εξομολόγανε τσ’ αθρώπους. Ήσυρνε μαζί ντου ένα ντεληκανηδάκι και του βάστανε τα χαρθιά. Μιαν κοπανιά επήγανε σ’ ένα χωριό κι επήγε μια γυναίκα να ξεμολοηθή. Το ντεληκανηδάκι κάθουντονέ απόξω κι ο παπάς εμπήκε μέσα κι εξομολόγανε τη γυναίκα. Εσταθήκανε ομπρός στην πόρτα και το ντεληκανηδάκι τσι θώριε, μα δεν ήκουε ίντα λέγανε. Κάθα λίγο ήθελα δη το ντεληκανηδάκι έναν μεγάλο όφη να προβάλη την κεφαλή ντου από τη μούρη τση γυναίκας και να συρθή πάλι μέσα. Κι απόι να δη να πέσουνε δυο τρία μικρά οφιδάκια πάλι απού τη μούρη τζης. Και πάλι να ξαναφανή ο μεγάλος όφης και να συρθή μέσα. Άμα την ποξομολόησε εμισέψανε να πάνε σε άλλο χωριό και στο δρόμο του λέει το ντεληκανηδάκι: “Ετσέ κι ετσέ, μπάρμπα παπά, κι επρόβαιρνε ένας μεγάλος όφης από τη μούρη τση γυναίκας κι απόι εσύρνουντονέ μέσα. Επέσανε πολλά μικρά οφιδάκια, μα ο μεγάλος όφης δεν ήπεσε. - Αμαρτία μεγάλη είχενε, κακορίζικο, κι ήβανε στο νου τζης να την πη και τότεσά επρόβαιρνε ο όφης κι απόι πάλι εσύρνουντονέ μέσα κι εντρεπούντονε και δεν την ήλεγε. Να γιαγείρουμε ντελόγο να πα να τη βρούμε. Γιαγέρνουνε τα μπρος οπίσω και την ευρήκανε αποθαμένη.

Λιουδάκη, Μαρία

Μια φορά ’τονε ένας πνεματικός κι εγύριζε στα χωριά κι εξομολόγανε τσ’ αθρώπους. Ήσυρνε μαζί ντου ένα ντεληκανηδάκι και του βάστανε τα χαρθιά. Μιαν κοπανιά επήγανε σ’ ένα χωριό κι επήγε μια γυναίκα να ξεμολοηθή. Το ντεληκανηδάκι κάθουντονέ απόξω κι ο παπάς εμπήκε μέσα κι εξομολόγανε τη γυναίκα. Εσταθήκανε ομπρός στην πόρτα και το ντεληκανηδάκι τσι θώριε, μα δεν ήκουε ίντα λέγανε. Κάθα λίγο ήθελα δη το ντεληκανηδάκι έναν μεγάλο όφη να προβάλη την κεφαλή ντου από τη μούρη τση γυναίκας και να συρθή πάλι μέσα. Κι απόι να δη να πέσουνε δυο τρία μικρά οφιδάκια πάλι απού τη μούρη τζης. Και πάλι να ξαναφανή ο μεγάλος όφης και να συρθή μέσα. Άμα την ποξομολόησε εμισέψανε να πάνε σε άλλο χωριό και στο δρόμο του λέει το ντεληκανηδάκι: “Ετσέ κι ετσέ, μπάρμπα παπά, κι επρόβαιρνε ένας μεγάλος όφης από τη μούρη τση γυναίκας κι απόι εσύρνουντονέ μέσα. Επέσανε πολλά μικρά οφιδάκια, μα ο μεγάλος όφης δεν ήπεσε. - Αμαρτία μεγάλη είχενε, κακορίζικο, κι ήβανε στο νου τζης να την πη και τότεσά επρόβαιρνε ο όφης κι απόι πάλι εσύρνουντονέ μέσα κι εντρεπούντονε και δεν την ήλεγε. Να γιαγείρουμε ντελόγο να πα να τη βρούμε. Γιαγέρνουνε τα μπρος οπίσω και την ευρήκανε αποθαμένη.

dc.contributor.author	Λιουδάκη, Μαρία
dc.coverage.spatial	Κρήτη, Μεραμβέλλο, Λατσίδα
dc.date.accessioned	2016-01-15T11:10:40Z
dc.date.available	2016-01-15T11:10:40Z
dc.date.issued	1938
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.11853/297880
dc.language	Ελληνική - Διάλεκτος - Κρητική
dc.language.iso	gre
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.uri	https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.title	Μια φορά ’τονε ένας πνεματικός κι εγύριζε στα χωριά κι εξομολόγανε τσ’ αθρώπους. Ήσυρνε μαζί ντου ένα ντεληκανηδάκι και του βάστανε τα χαρθιά. Μιαν κοπανιά επήγανε σ’ ένα χωριό κι επήγε μια γυναίκα να ξεμολοηθή. Το ντεληκανηδάκι κάθουντονέ απόξω κι ο παπάς εμπήκε μέσα κι εξομολόγανε τη γυναίκα. Εσταθήκανε ομπρός στην πόρτα και το ντεληκανηδάκι τσι θώριε, μα δεν ήκουε ίντα λέγανε. Κάθα λίγο ήθελα δη το ντεληκανηδάκι έναν μεγάλο όφη να προβάλη την κεφαλή ντου από τη μούρη τση γυναίκας και να συρθή πάλι μέσα. Κι απόι να δη να πέσουνε δυο τρία μικρά οφιδάκια πάλι απού τη μούρη τζης. Και πάλι να ξαναφανή ο μεγάλος όφης και να συρθή μέσα. Άμα την ποξομολόησε εμισέψανε να πάνε σε άλλο χωριό και στο δρόμο του λέει το ντεληκανηδάκι: “Ετσέ κι ετσέ, μπάρμπα παπά, κι επρόβαιρνε ένας μεγάλος όφης από τη μούρη τση γυναίκας κι απόι εσύρνουντονέ μέσα. Επέσανε πολλά μικρά οφιδάκια, μα ο μεγάλος όφης δεν ήπεσε. - Αμαρτία μεγάλη είχενε, κακορίζικο, κι ήβανε στο νου τζης να την πη και τότεσά επρόβαιρνε ο όφης κι απόι πάλι εσύρνουντονέ μέσα κι εντρεπούντονε και δεν την ήλεγε. Να γιαγείρουμε ντελόγο να πα να τη βρούμε. Γιαγέρνουνε τα μπρος οπίσω και την ευρήκανε αποθαμένη.
dc.type	Παραδόσεις	el
dc.description.drawernumber	Παραδόσεις ΛΖ΄- ΜΕ΄
dc.relation.source	Αρ. 1162 Γ, σελ. 113 - 114, Μ. Λιουδάκη, Μεραμβέλλο, Λάτσιδα, 1938
dc.relation.sourceindex	1162 Γ
dc.relation.sourcetype	Αρχείο χειρογράφων
dc.description.bitstream	D_PAA_06590w, D_PAA_06590w2, D_PAA_06590w3
dc.informant.name	Μαμάκη, Αντριάννα
dc.informant.gender	Γυναίκα
dc.informant.age	80
dc.subject.legend	Παράδοση ΜΕ
edm.dataProvider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.dataProvider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.provider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.provider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.type	TEXT
dc.coverage.geoname	6697802/Κρήτη, Μεραμβέλλο, Λατσίδα

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αρχεία	Μέγεθος	Τύπος	Προβολή
Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές