Έχω ακουστά πο τον παπά-Μακρή (παπά- Γιάννη. Επεθ. 1955, 80 χρ.)την ιστορία της Αντωνέλλας. Αγάπησε έναν δικαστικόν κλητήρα εδώ στους Παξούς. Ο Γιωργάκης τους εμπόδιζε. Τον έβαζαν σε χοιρινά και κοιμούταν. Έφυγε σε χωριό της Ηπείρου, υπηρέτης σε παπά. Αυτός τον έβαλε τσοπάνο και εν καιρώ αρρώστηε από κακή αρρώστεια (μεταδοτική). Παραπονέθηκε το χωριό να τον διώξουνε. Ο παπάς τον έδιωξε κι επήε σε μια σπηλιά. Εκεί που έμεινε μοναχός του, ήρτ’η ώρα του να πεθάνη. Και θέλουνε να πούνε πως εφώναξε: ‘’Διάολε, διάολε θέλω να ‘ρκης να μου πάρης την ψυχή και να μου δώσης το αξίωμά σου να πάω να τυραννήσω τη μάννα μου, γιατί απ’αυτήν έφυγα εδώ. Η μάννα εξακολουθούσε τη ζωή της με το δικαστικό υπάλληλο. Πέθανε ο Γιωργάκης και με καιρό ήρθε στους Παξούς βρικόλακας. Άρχισε να πηγαίνη πάνω από το σπίτι και να φωνάζη: Αντωνέλλα- πουτανέλλα πο’φαγες την πίτα όληυ και δε μου ‘δωκες και μένα. Άκονε πριγιόνια (όλοι τα’χκούανε οι χωριανοί)που εκόβανε δέντρα, ώσπου επέθανε εξ αιτίας αυτής. Ο τόπος αναγκάστηκε να πάρη τους παπάδες κι εκείνοι του κάμανε εξορία να πάη εδώ στην Ήπειρο που έχει μια μεγάλη αμμουδιά, στον Μέγαν Άμμο ή Καστροσνκιά(περιφ. Πρεβέζης) τον πάνε. Όταν μετρήση τον άμμο κλωνί με κλωνί κ’όταν λυώσουν τα 3 καρφιά τότε να γυρίση. (Τα 3 καρφιά τα βάλανε στην πόρτα πώς ; (το σπίτι κατεδαφίστηκε)

Λουκάτος, Δημήτριος Σ.

Έχω ακουστά πο τον παπά-Μακρή (παπά- Γιάννη. Επεθ. 1955, 80 χρ.)την ιστορία της Αντωνέλλας. Αγάπησε έναν δικαστικόν κλητήρα εδώ στους Παξούς. Ο Γιωργάκης τους εμπόδιζε. Τον έβαζαν σε χοιρινά και κοιμούταν. Έφυγε σε χωριό της Ηπείρου, υπηρέτης σε παπά. Αυτός τον έβαλε τσοπάνο και εν καιρώ αρρώστηε από κακή αρρώστεια (μεταδοτική). Παραπονέθηκε το χωριό να τον διώξουνε. Ο παπάς τον έδιωξε κι επήε σε μια σπηλιά. Εκεί που έμεινε μοναχός του, ήρτ’η ώρα του να πεθάνη. Και θέλουνε να πούνε πως εφώναξε: ‘’Διάολε, διάολε θέλω να ‘ρκης να μου πάρης την ψυχή και να μου δώσης το αξίωμά σου να πάω να τυραννήσω τη μάννα μου, γιατί απ’αυτήν έφυγα εδώ. Η μάννα εξακολουθούσε τη ζωή της με το δικαστικό υπάλληλο. Πέθανε ο Γιωργάκης και με καιρό ήρθε στους Παξούς βρικόλακας. Άρχισε να πηγαίνη πάνω από το σπίτι και να φωνάζη: Αντωνέλλα- πουτανέλλα πο’φαγες την πίτα όληυ και δε μου ‘δωκες και μένα. Άκονε πριγιόνια (όλοι τα’χκούανε οι χωριανοί)που εκόβανε δέντρα, ώσπου επέθανε εξ αιτίας αυτής. Ο τόπος αναγκάστηκε να πάρη τους παπάδες κι εκείνοι του κάμανε εξορία να πάη εδώ στην Ήπειρο που έχει μια μεγάλη αμμουδιά, στον Μέγαν Άμμο ή Καστροσνκιά(περιφ. Πρεβέζης) τον πάνε. Όταν μετρήση τον άμμο κλωνί με κλωνί κ’όταν λυώσουν τα 3 καρφιά τότε να γυρίση. (Τα 3 καρφιά τα βάλανε στην πόρτα πώς ; (το σπίτι κατεδαφίστηκε)

dc.contributor.author	Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
dc.coverage.spatial	Παξοί
dc.date.accessioned	2016-01-15T11:10:22Z
dc.date.available	2016-01-15T11:10:22Z
dc.date.issued	1957
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.11853/297453
dc.language	Ελληνική - Κοινή ελληνική
dc.language.iso	gre
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.uri	https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.title	Έχω ακουστά πο τον παπά-Μακρή (παπά- Γιάννη. Επεθ. 1955, 80 χρ.)την ιστορία της Αντωνέλλας. Αγάπησε έναν δικαστικόν κλητήρα εδώ στους Παξούς. Ο Γιωργάκης τους εμπόδιζε. Τον έβαζαν σε χοιρινά και κοιμούταν. Έφυγε σε χωριό της Ηπείρου, υπηρέτης σε παπά. Αυτός τον έβαλε τσοπάνο και εν καιρώ αρρώστηε από κακή αρρώστεια (μεταδοτική). Παραπονέθηκε το χωριό να τον διώξουνε. Ο παπάς τον έδιωξε κι επήε σε μια σπηλιά. Εκεί που έμεινε μοναχός του, ήρτ’η ώρα του να πεθάνη. Και θέλουνε να πούνε πως εφώναξε: ‘’Διάολε, διάολε θέλω να ‘ρκης να μου πάρης την ψυχή και να μου δώσης το αξίωμά σου να πάω να τυραννήσω τη μάννα μου, γιατί απ’αυτήν έφυγα εδώ. Η μάννα εξακολουθούσε τη ζωή της με το δικαστικό υπάλληλο. Πέθανε ο Γιωργάκης και με καιρό ήρθε στους Παξούς βρικόλακας. Άρχισε να πηγαίνη πάνω από το σπίτι και να φωνάζη: Αντωνέλλα- πουτανέλλα πο’φαγες την πίτα όληυ και δε μου ‘δωκες και μένα. Άκονε πριγιόνια (όλοι τα’χκούανε οι χωριανοί)που εκόβανε δέντρα, ώσπου επέθανε εξ αιτίας αυτής. Ο τόπος αναγκάστηκε να πάρη τους παπάδες κι εκείνοι του κάμανε εξορία να πάη εδώ στην Ήπειρο που έχει μια μεγάλη αμμουδιά, στον Μέγαν Άμμο ή Καστροσνκιά(περιφ. Πρεβέζης) τον πάνε. Όταν μετρήση τον άμμο κλωνί με κλωνί κ’όταν λυώσουν τα 3 καρφιά τότε να γυρίση. (Τα 3 καρφιά τα βάλανε στην πόρτα πώς ; (το σπίτι κατεδαφίστηκε)
dc.type	Παραδόσεις	el
dc.description.drawernumber	Παραδόσεις ΛΖ΄- ΜΕ΄
dc.relation.source	Λ. Α. αρ. 2250, σελ. 16 – 17, Δ. Λουκάτος, Παξοί, 1957
dc.relation.sourceindex	2250
dc.relation.sourcetype	Αρχείο χειρογράφων
dc.description.bitstream	D_PAA_06168w, D_PAA_06168w2
dc.informant.name	Μπόικας, Οδυσσέας
dc.informant.gender	Άνδρας
dc.informant.age	50
dc.subject.legend	Παράδοση ΛΖ
edm.dataProvider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.dataProvider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.provider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.provider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.type	TEXT
dc.coverage.geoname	8133911/Παξοί

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αρχεία	Μέγεθος	Τύπος	Προβολή
Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές