Ένας όμιλος συνοδοιπόρων μεταβαίνων στο Λιδωρίκι, ενύχτωσε στη θέσι ‘’Μελανά Λιθάρια’’μεταξύ Αρτοτίνης και Κρεατσίου της Δωρίδος και έπεσαν να κοιμηθούν. Πριν καλά-καλά πάρουν το πρωτούπνι, σηκώθηκαν όλοι έντρομοι!Ένας εκ της συντροφιάς, ακριβώς υποκάτω από τη θέσι που κοιμόταν, άκουσε μια παράξενη φωνή : ‘’Έι με πάτησες!γεμάτος φόβο πετάχτηκε από τον ύπνο του και συλλογιζόταν. Να ήταν τάχα φωνή ή να έβλεπε όνειρο!Ακούει και πάλι τα ίδια λόγια. Έι με πάτησες, κάμε πάρα πέρα! Σκουντάει τους συντρόφους του. –Σηκωθήτε αμέσως απάνω, μη χασομεράτε. Ξύπνησαν και άρχισαν να ρωτούν. Τι συμβαίνει; Τι τρέχει; -Αφουγκρασθήτε! Ολοι τώρα άκουσαν τα ίδια σχεδόν λόγια κάτω από την θέσι που κοιμόταν ο καθένας. Έι με πάτησες! Άλλη φωνή μ’έσκασες, κουνήσου πάρα πέρα!Νόμισαν ότι θα ήταν ξωτικά και άρχισαν να σταυροκοπιώνται και να επικαλούνται την θείαν βοήθειαν : Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς..ψιθύριζε ο ένας. Πισταύω εις ένα θεόν.. προσευχόταν ο άλλος. Αλλά με όλες τις προσευχές, οι φωνές εξακολουθούσαν. Τότε ένας από τους συντρόφους, τους λέει: -Βρέ, τι πάτερ ημών-και πισταύω και κολοκύθια στο πάτερο! Αυτά δεν είναι ξωτικά. Τώρα θυμήθηκα. Σηκωθήτε να φύγωμε. Στη θέσι αυτή, όπως έχω ακούσει, εδώ και κάμποσα χρόνια έγινε πετσοκόμος με μαχαίρια, σωστό μακελειό και επλημμύρισε όλος αυτός εδώ ο τόπος από αίματα. Οι σκοτωμένοι φωνάζουν!Και έτσι σηκώθηκαν και έφυγαν!

Σταυρόπουλος, Κωνσταντίνος

Ένας όμιλος συνοδοιπόρων μεταβαίνων στο Λιδωρίκι, ενύχτωσε στη θέσι ‘’Μελανά Λιθάρια’’μεταξύ Αρτοτίνης και Κρεατσίου της Δωρίδος και έπεσαν να κοιμηθούν. Πριν καλά-καλά πάρουν το πρωτούπνι, σηκώθηκαν όλοι έντρομοι!Ένας εκ της συντροφιάς, ακριβώς υποκάτω από τη θέσι που κοιμόταν, άκουσε μια παράξενη φωνή : ‘’Έι με πάτησες!γεμάτος φόβο πετάχτηκε από τον ύπνο του και συλλογιζόταν. Να ήταν τάχα φωνή ή να έβλεπε όνειρο!Ακούει και πάλι τα ίδια λόγια. Έι με πάτησες, κάμε πάρα πέρα! Σκουντάει τους συντρόφους του. –Σηκωθήτε αμέσως απάνω, μη χασομεράτε. Ξύπνησαν και άρχισαν να ρωτούν. Τι συμβαίνει; Τι τρέχει; -Αφουγκρασθήτε! Ολοι τώρα άκουσαν τα ίδια σχεδόν λόγια κάτω από την θέσι που κοιμόταν ο καθένας. Έι με πάτησες! Άλλη φωνή μ’έσκασες, κουνήσου πάρα πέρα!Νόμισαν ότι θα ήταν ξωτικά και άρχισαν να σταυροκοπιώνται και να επικαλούνται την θείαν βοήθειαν : Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς..ψιθύριζε ο ένας. Πισταύω εις ένα θεόν.. προσευχόταν ο άλλος. Αλλά με όλες τις προσευχές, οι φωνές εξακολουθούσαν. Τότε ένας από τους συντρόφους, τους λέει: -Βρέ, τι πάτερ ημών-και πισταύω και κολοκύθια στο πάτερο! Αυτά δεν είναι ξωτικά. Τώρα θυμήθηκα. Σηκωθήτε να φύγωμε. Στη θέσι αυτή, όπως έχω ακούσει, εδώ και κάμποσα χρόνια έγινε πετσοκόμος με μαχαίρια, σωστό μακελειό και επλημμύρισε όλος αυτός εδώ ο τόπος από αίματα. Οι σκοτωμένοι φωνάζουν!Και έτσι σηκώθηκαν και έφυγαν!

dc.contributor.author	Σταυρόπουλος, Κωνσταντίνος
dc.coverage.spatial	Άδηλου τόπου
dc.date.accessioned	2016-01-15T11:10:13Z
dc.date.available	2016-01-15T11:10:13Z
dc.date.issued	1953
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.11853/297242
dc.language	Ελληνική - Κοινή ελληνική
dc.language.iso	gre
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.uri	https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.title	Ένας όμιλος συνοδοιπόρων μεταβαίνων στο Λιδωρίκι, ενύχτωσε στη θέσι ‘’Μελανά Λιθάρια’’μεταξύ Αρτοτίνης και Κρεατσίου της Δωρίδος και έπεσαν να κοιμηθούν. Πριν καλά-καλά πάρουν το πρωτούπνι, σηκώθηκαν όλοι έντρομοι!Ένας εκ της συντροφιάς, ακριβώς υποκάτω από τη θέσι που κοιμόταν, άκουσε μια παράξενη φωνή : ‘’Έι με πάτησες!γεμάτος φόβο πετάχτηκε από τον ύπνο του και συλλογιζόταν. Να ήταν τάχα φωνή ή να έβλεπε όνειρο!Ακούει και πάλι τα ίδια λόγια. Έι με πάτησες, κάμε πάρα πέρα! Σκουντάει τους συντρόφους του. –Σηκωθήτε αμέσως απάνω, μη χασομεράτε. Ξύπνησαν και άρχισαν να ρωτούν. Τι συμβαίνει; Τι τρέχει; -Αφουγκρασθήτε! Ολοι τώρα άκουσαν τα ίδια σχεδόν λόγια κάτω από την θέσι που κοιμόταν ο καθένας. Έι με πάτησες! Άλλη φωνή μ’έσκασες, κουνήσου πάρα πέρα!Νόμισαν ότι θα ήταν ξωτικά και άρχισαν να σταυροκοπιώνται και να επικαλούνται την θείαν βοήθειαν : Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς..ψιθύριζε ο ένας. Πισταύω εις ένα θεόν.. προσευχόταν ο άλλος. Αλλά με όλες τις προσευχές, οι φωνές εξακολουθούσαν. Τότε ένας από τους συντρόφους, τους λέει: -Βρέ, τι πάτερ ημών-και πισταύω και κολοκύθια στο πάτερο! Αυτά δεν είναι ξωτικά. Τώρα θυμήθηκα. Σηκωθήτε να φύγωμε. Στη θέσι αυτή, όπως έχω ακούσει, εδώ και κάμποσα χρόνια έγινε πετσοκόμος με μαχαίρια, σωστό μακελειό και επλημμύρισε όλος αυτός εδώ ο τόπος από αίματα. Οι σκοτωμένοι φωνάζουν!Και έτσι σηκώθηκαν και έφυγαν!
dc.type	Παραδόσεις	el
dc.description.drawernumber	Παραδόσεις ΛΖ΄- ΜΕ΄
dc.relation.source	Κ. Σταυροπούλου, Ο κεκρυμμένος θησαυρός των λαϊκών παραδόσεων, Αθήναι, 1953, σελ. 66
dc.relation.sourceindex	Ο κεκρυμμένος θησαυρός των λαϊκών παραδόσεων
dc.relation.sourcetype	Βιβλίο
dc.description.bitstream	D_PAA_05960w, D_PAA_05960w2
dc.subject.legendtitle	Υποχθόνιαι φωναί
dc.subject.legend	Παράδοση ΛΖ
edm.dataProvider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.dataProvider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.provider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.provider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.type	TEXT
dc.coverage.geoname	390903/Άδηλου τόπου

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αρχεία	Μέγεθος	Τύπος	Προβολή
Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Υποχθόνιαι φωναί

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές