dc.contributor.author | Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. | |
dc.coverage.spatial | Νίσυρος, Νικειά | |
dc.date.accessioned | 2016-01-15T11:10:12Z | |
dc.date.available | 2016-01-15T11:10:12Z | |
dc.date.issued | 1964 | |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.11853/297230 | |
dc.language | Ελληνική - Κοινή ελληνική | |
dc.language.iso | gre | |
dc.rights | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές | |
dc.rights.uri | https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el | |
dc.title | Μια βραδιά ενέβαινε ένας άθρωπος απ’το μετόχι του κ’επήε κ’έκατσε στου Κρητικού την ελιά(νοτι-αντατ.)για να ξεκουραστή. Όπως ήκατσε στην ελιά έρχεται ένας άθρωπος και καθίζει κοντά του. Ήτο ο σύντεκνος του και ήτο ποθαμένος, μα ο άθρωπος κουρασμένος ως ήτο ‘έν εθυμήθη ότι ο σύντεκνος ήτο ‘ποθαμένος. Είντα ‘ναι σύντεκνε κ’έκατσε (ο ποθαμένος σύντεκνος)-Κάτω ήμουν σύντεκνε κ’έκατσα λί’ο ‘ά ξεκουραστώ. –Θέλεις τσιάρο –Ναι τότε του δίχτει γαδούρια (κόπρανα του γαδάρου) μόλις έκαμε έτσι γυρίζει και τον θωρεί και βλέπει πως ήτο ο ποθαμένος σύντεκνος σ’ένα τέταρτο άκουσε ένα βοητό ένα κακό α ‘ό πέταλα α ‘ό ζάλα πολλά. Ο σύντεκνος ο ποθαμένος γύρισε στο σπίτι και ρώτησε και μέσα σε δέκα πέντε μέρες ‘πόθανε. | |
dc.type | Παραδόσεις | el |
dc.description.drawernumber | Παραδόσεις ΛΖ΄- ΜΕ΄ | |
dc.relation.source | Λ. Α. αρ. 2892, σελ. 332 – 333, Άννης Ιω. Παπαμιχαήλ, Νικειά Νισύρου Δωδεκανήσου, 1964 | |
dc.relation.sourceindex | 2892 | |
dc.relation.sourcetype | Αρχείο χειρογράφων | |
dc.description.bitstream | D_PAA_05948w | |
dc.subject.legend | Παράδοση ΛΖ | |
edm.dataProvider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
edm.dataProvider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
edm.provider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
edm.provider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
edm.type | TEXT | |
dc.coverage.geoname | 8133958/Νίσυρος, Νικειά | |