Τα παιδάκια που πεθαίνουν αβάφτιγα είναι όμως σαραντισμένα, έχουνε πάει στην εκκλησά έχουν φάει αντίδερο, είναι λιβανισμένα, δεν γίνονται τελώνια να τα κυνηγάη τ’ αστροπελέκι, - σαν τα μούλικα που το σκοτώνουν οι μαννάδες τους, ή εκείνα που πεθαίνουν επάνω στη γέννα, που δεν τα έχουν πάει ακόμα στην εκκλησά, - μα βασανίζουνται σε ούλη τους τη ζωή. Τα βαφτισμένα παιδάκια που πεθαίνουνε μικρούλια τα έχει ένας τσοπάνης και τα πάει σε μια σγούρνα μαρμαρένια, γεμάτη μ’ άγιο μωρό και πέφτουν μέσα και λουτσίζονται και δροσολογιούνται. Τ’ άλλα παιδάκια, τ’ αβάφτιγα, τρέχουν από πίσω τους, ως δεκαπέντε βήματα μακρυά, κι άμα φτάση ο τσοπάνης στη σγούρνα έρχονται κοντήτερα και ούλο κοντήτερα, ως τρία βήματα και κρατάνε τρία λιοφτόκλαρα στα χέρια τους και περικαλούνε: «Βάφτισέ μας και μας να λουτσιστούμε!». Τότε ο τσοπάνης γυρίζει και τους λέει: «Να πάτε στη μάννα σας και στον πατέρα σας να σας βαφτίσουνε.»/ και τα διώχνει μακρυά.  Τα παιδάκια τότε κλαίνει και σκεπάζουνε τα προσωπάκια τους με τα χεράκια τους και λένε:» Ανάθεμα τη μάννα μας και τον πατέρα μας που δε μας βαφτίσανε, ανάθεμά τους!» Κι’ αυτό θα γίνεται ως τη συντέλεια του κόσμου, γι’ αυτό μια μάννα που της έχει πεθάνει παιδί αβάφτιγο πρέπει να κάνη τακτικά νηστείες και μετάνοιες και λειτουργιές για να σώση την ψυχή της που είναι βαρεμένη με το αναθεμάτι.

Ταρσούλη, Γεωργία

Τα παιδάκια που πεθαίνουν αβάφτιγα είναι όμως σαραντισμένα, έχουνε πάει στην εκκλησά έχουν φάει αντίδερο, είναι λιβανισμένα, δεν γίνονται τελώνια να τα κυνηγάη τ’ αστροπελέκι, - σαν τα μούλικα που το σκοτώνουν οι μαννάδες τους, ή εκείνα που πεθαίνουν επάνω στη γέννα, που δεν τα έχουν πάει ακόμα στην εκκλησά, - μα βασανίζουνται σε ούλη τους τη ζωή. Τα βαφτισμένα παιδάκια που πεθαίνουνε μικρούλια τα έχει ένας τσοπάνης και τα πάει σε μια σγούρνα μαρμαρένια, γεμάτη μ’ άγιο μωρό και πέφτουν μέσα και λουτσίζονται και δροσολογιούνται. Τ’ άλλα παιδάκια, τ’ αβάφτιγα, τρέχουν από πίσω τους, ως δεκαπέντε βήματα μακρυά, κι άμα φτάση ο τσοπάνης στη σγούρνα έρχονται κοντήτερα και ούλο κοντήτερα, ως τρία βήματα και κρατάνε τρία λιοφτόκλαρα στα χέρια τους και περικαλούνε: «Βάφτισέ μας και μας να λουτσιστούμε!». Τότε ο τσοπάνης γυρίζει και τους λέει: «Να πάτε στη μάννα σας και στον πατέρα σας να σας βαφτίσουνε.»/ και τα διώχνει μακρυά. Τα παιδάκια τότε κλαίνει και σκεπάζουνε τα προσωπάκια τους με τα χεράκια τους και λένε:» Ανάθεμα τη μάννα μας και τον πατέρα μας που δε μας βαφτίσανε, ανάθεμά τους!» Κι’ αυτό θα γίνεται ως τη συντέλεια του κόσμου, γι’ αυτό μια μάννα που της έχει πεθάνει παιδί αβάφτιγο πρέπει να κάνη τακτικά νηστείες και μετάνοιες και λειτουργιές για να σώση την ψυχή της που είναι βαρεμένη με το αναθεμάτι.

dc.contributor.author	Ταρσούλη, Γεωργία
dc.coverage.spatial	Μεσσηνία, Πύλος, Κορώνη
dc.date.accessioned	2016-01-15T11:10:08Z
dc.date.available	2016-01-15T11:10:08Z
dc.date.issued	1938
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.11853/297147
dc.language	Ελληνική - Κοινή ελληνική
dc.language.iso	gre
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.uri	https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.title	Τα παιδάκια που πεθαίνουν αβάφτιγα είναι όμως σαραντισμένα, έχουνε πάει στην εκκλησά έχουν φάει αντίδερο, είναι λιβανισμένα, δεν γίνονται τελώνια να τα κυνηγάη τ’ αστροπελέκι, - σαν τα μούλικα που το σκοτώνουν οι μαννάδες τους, ή εκείνα που πεθαίνουν επάνω στη γέννα, που δεν τα έχουν πάει ακόμα στην εκκλησά, - μα βασανίζουνται σε ούλη τους τη ζωή. Τα βαφτισμένα παιδάκια που πεθαίνουνε μικρούλια τα έχει ένας τσοπάνης και τα πάει σε μια σγούρνα μαρμαρένια, γεμάτη μ’ άγιο μωρό και πέφτουν μέσα και λουτσίζονται και δροσολογιούνται. Τ’ άλλα παιδάκια, τ’ αβάφτιγα, τρέχουν από πίσω τους, ως δεκαπέντε βήματα μακρυά, κι άμα φτάση ο τσοπάνης στη σγούρνα έρχονται κοντήτερα και ούλο κοντήτερα, ως τρία βήματα και κρατάνε τρία λιοφτόκλαρα στα χέρια τους και περικαλούνε: «Βάφτισέ μας και μας να λουτσιστούμε!». Τότε ο τσοπάνης γυρίζει και τους λέει: «Να πάτε στη μάννα σας και στον πατέρα σας να σας βαφτίσουνε.»/ και τα διώχνει μακρυά. Τα παιδάκια τότε κλαίνει και σκεπάζουνε τα προσωπάκια τους με τα χεράκια τους και λένε:» Ανάθεμα τη μάννα μας και τον πατέρα μας που δε μας βαφτίσανε, ανάθεμά τους!» Κι’ αυτό θα γίνεται ως τη συντέλεια του κόσμου, γι’ αυτό μια μάννα που της έχει πεθάνει παιδί αβάφτιγο πρέπει να κάνη τακτικά νηστείες και μετάνοιες και λειτουργιές για να σώση την ψυχή της που είναι βαρεμένη με το αναθεμάτι.
dc.type	Παραδόσεις	el
dc.description.drawernumber	Παραδόσεις ΚΣΤ΄ - ΛΣΤ΄
dc.relation.source	Αρ. 1159 Ε, σελ. 1, Γ. Ταρσούλη, Κορώνη Πυλίας, 1938
dc.relation.sourceindex	1159 Ε
dc.relation.sourcetype	Αρχείο χειρογράφων
dc.description.notes	Λάθος αριθμός ψηφιοποίησης δεύτερης σελίδας D_PAA_05865w
dc.description.bitstream	D_PAA_05863w, D_PAA_05865w
dc.informant.name	Καπηνιάρη, Γεωργίτσα
dc.informant.gender	Γυναίκα
dc.informant.age	50
dc.subject.legend	Παράδοση ΛΣΤ
edm.dataProvider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.dataProvider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.provider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.provider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.type	TEXT
dc.coverage.geoname	257149/Μεσσηνία, Πύλος, Κορώνη

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αρχεία	Μέγεθος	Τύπος	Προβολή
Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές