Η Ξυπόλητη
Τ’ άλογα του Αρχιτσέλιγκα γέρω – Σούκια από το Βετερνίκο, αποκλείστηκαν στη θέση «Τσαρδάκι Βαρδαριού» ένα μέρος κλειστό και πολύ απότομο. Το χιόνι που είχε πέσει περνούσε το ένα μέτρο και τα ζώα είταν αδύνατο να φύγουν. Αν έμειναν εκεί θα ψοφούσαν. Ο Σούκιας πήρε ανθρώπους και έτρεξε στο μέρος για να βγάλει τ’ άλογά του. Όταν έφτασε εκεί τόσο αυτός όσο και οι άλλοι σύντροφοί του, αντίκρυσαν μια γυναίκα να μαζεύει τ΄άλογα διώχνοντάς τα προς ένα ξέχιονο ίσιωμα. Όταν πλησίασαν, παρατήρησαν ότι η γυναίκα αυτή είταν ξυπόλητη, και πάνω στο χιόνι είδαν και τα αχνάρια της περπατησιάς της. Ο τσέλιγκας ενθουσιασμένος πήρε τ’ άλογά του. Ύστερ’ από λίγες μέρες έβαλε στο μέρος εκείνο ένα ζευγάρι καινούργια παπούτσια για να τα πάρει και τα φορέσει η ξυπόλητη γυναίκα. Η γυναίκα πήρε τα παπούτσια, αλλά τ’ άλογα και η άλλη περιουσία του Σούκια χάθηκαν. Λένε ότι ο Σούκιας με το να δώσει τα παπούτσια στη ξυπόλητη γυναίκα, έδιωξε την τύχη του. Ξεποδύθηκε αυτός και υπόδεσε τη γυναίκα, που δεν είχε ανάγκη παπουτσιών.
Place recorded
ΤρίκαλαRecording year
1948Source
Αλεξ. Κ. Χατζηγάκη, Παραδόσεις τ' Ασπροποτάμου, Τρίκαλα, 1948, σελ. 121, αρ. 250Collector
Source index and type
Παραδόσεις τ' Ασπροποτάμου, ΒιβλίοItem type
ΠαραδόσειςTEXT
Language
Ελληνική - Κοινή ελληνικήDrawer
Παραδόσεις ΚΣΤ΄ - ΛΣΤ΄Legend classification (acc. Politis)
Παράδοση ΛΕLegend title
Η ΞυπόλητηCollections
Except where otherwise noted, this item's license is described as Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
Related items
Showing items related by Text, collector, creator and subjects.
-
Δεισιδαιμονία περί φαντασμάτων
Εις ένα μικρό χουργιό του Καζά Ορτάκιοϊ, οπουτού λεν Κιτενλή ευρίσκονται κάθι μέρια όπου κατοικούν δαιμόνια κι ονομάζονται «Τσίρ του πηγάδ’ στης συκαίς του βούλαου του πηγάδ» Αυτά είνι τα μέρια όπου κατοικού τα στοιχειά. Ένα βράδ’ μια γυναίκα δεν είχι νερό κι δίψασι την νύχτα κι πάει να πάρ νερό μι τη λαγήνα κι καθώς κατέβκι κουντά στου πηγάδ βλέπ’ έναν χούρο μι νταούλια κι γκάϊντης όπου χόρηυαν κι... Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.; Κωνσταντινίδης, Γ. (1890)