Εμφάνιση απλής εγγραφής

Το βράδυ Τρίτης μέρας, ύστερα από το μπάνιο (το λούσιμο) ντύνανε το παιδί με τα καλά του, του βάνανε κι ότι χρυσαφικά είχανε, αν ήτανε αγόρι του πατέρα κι αν ήτανε κόρη τση μάννας του, βάνανε στο δίσκο το βάζο με το γλυκό, ένα ποτήρι με νερό, ένα κουταλάκι κι ένα ποτήρι πιοτό και ανάλογα με την εποχή βάνανε και φρούτα, γιατί θα ‘ρχούντανε τα μεσάνυχτα οι μοιράδες να μοιράσουνε το παιδί. Οι μοιράδες ήτανε τρεις, όμορφες που δεν υπήρχανε άλλες. Ούτε πόρτα άνοιγε, ούτε πόρτα έκλεινε. Μπαίνανε μέσα, ανεβαίνανε στο κρεββάτι, χάϊδευε η πρώτη το μικρό και του ‘λεγε. Έπειτα ανέβαινε και η δεύτερη κι έκανε τα ίδια κι έπειτα και η Τρίτη. Αν ήτανε καλά, καλά του λέγανε. Αν ήτανε κακά, κακά. Τα λόγια αυτά τα μοιράδω δεν είναι άξιος κανείς να τα ακούση. Πρέπει να ‘ναι θεοφοβούμενος και καλός άνθρωπος. Η γριά Παπαθοδωρίνα, το βράδυ άκουε να τρίζη το κρεββάτι. Ξύπνησε κι εγύρισε και είδε τρεις γυναίκες. Οι δυο εσταθήκανε στο κρεββάτι από κάτω. Ανέβαινε η άλλη. Κατεβαίνει η πρώτη ανεβαίνει η δεύτερη. Κατεβαίνει η δεύτερη ανεβαίνει η Τρίτη. ‘Ακουε και του λέγανε του παιδιού ό,τι θε να του συβή και πως θε να γίνη παπάς. Και πράγματι ότι άκουσε από τσοι μοιράδες γενήκανε. Μα δεν το κράτησε και το ‘πε και δεν μπόρεσε να ξανακούση σε άλλο τση παιδί. (Η Παπαθοδωρίνα περί της οποίας ομιλεί η ανωτέρω αφήγησις, ήτο η μητέρα του προπάππου του γράφοντος, το γεγονός δε αυτό υπολογίζεται ότι συνέβη προ 120 περίπου ετών).

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

• Παραδόσεις
  Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής