Εμφάνιση απλής εγγραφής

Σολομών

Ο Σολομών έδεσε τους δαίμονες μέσ’ στα κούπια. Είχε ο Σολομών ένα υπηρέτη και ο δαίμονας επήγαινε τη νύχτα εκεί που εκοιμότανε και τον πιπίλεζε στο δάχτυλο και του έπαιρνε τη δύναμη. Τον φοβέριζε να μην το πη στο Σολομώντα. Ο Σολομών έβλεπε το παιδί αδύνατο και το ρώτησε τι έχει. Το παιδί το είπε στο Σολομώντα ότι έρχεται κάποιος και του βυζαίνει το δάχτυλο. Τότε ο Σολομώντας έκαμε δέησι τρεις ημέρες, ολονυχτιά, μετά «εκοιμήθηκε» λίγο στις αυγές και όταν ξύπνησε ηύρε μια σφραγίδα μέσ’ στο χέρι του. Στον ύπνο του του είπε αυτός που του ΄δωσε τη σφραγίδα. «Να τη δώσης του παιδιού και όταν πάη αυτός να τον βυζαίνη να τον σφραγίση στο κούτελο.» Έδωσε ο Σολομώντας την σφραγίδα στο παιδί και όταν επήγε να τον βυζαίνη τον εσφράγισε στο κούτελο και τον έδεσε. Μετά το πρωΐ επήγε ο Σολομώντας και του βρήκε εκεί τον εκάλεσε και τον εξέτασε τι τάγματα έχει αυτός ο δαίμονας. Του ‘πε ότι είναι ο πρώτος, ο Εωσφόρος. Αυτός εμάζευε και τους άλλους δαίμονας και όποιος ερχότανε τον εσφράγιζε ο Σολομώς. Τους εμάζεψε όλους και τους έβαλε στα κιούπια (=πίθους). Τους πιο καλούς τους είχε υπηρετάκους. Ήρθε η ηλικία του να πιθάνη ο Σολομώντας. Εσώστηκε το έτος του. Απέθανε. Πειδής τον αγαπούσαν πολύ οι άνθρωποι τον είπαν να κάμη σοφία να μην πεθάνη, να ξανανεωθή. Αυτός πριν πεθάνη ήβγαλε τρεις στάλες αίμα από την καρδιάν του και τις έβαλε σ’ ένα αβγό τ΄αετού. Και είπε να το πάρουν το αβγό δέκα άντρες και να το βράσουν με τα χνώτα (=αναπνοήν) τους 40 μέρες και 40 νύχτες μέσα στην κοπριά. Στις 20 μέρες που το βράζανε, ένας υπηρετάκος που ‘ταν δαίμονας επήεν και τους είπε. «Ακόμα δεν ήβγεν’ τ’ αφεντικό;» Του είπαν «δεν ετελείωσαν ακόμη οι μέρες.» Τότες τους λέει «20 μέρες κ’ είκοσι νύχτες δεν κάνουν σαράντα;» Είπαν κι αυτοί «σαράντα κάνουν» και αποφασίζουν να σπάσουν το αβγό και τον ηύραν κ’ ήταν σχεδιασμένος μέσα στ’ αβγό, όπου αν το έβραζαν 40 ημέρες ήθελε να ξανανεωθή. Αυτό ήταν από το Θεό, να μην κάμη ο Σολομώς τίποτε έξω από τη θέλησι του Θεού. Οι ξαναγενάμενοι (= οι μεταγενέστεροι) ηύρασιν «τας βυτίνας» τις μαρμάρινες, δεν ήξεραν τι είχαν μέσα ή θαρούσαν πως είχαν γρόσα. Έτσι άνοιξαν «τας βυτίνας» κ’ εβγήκαν οι διάβολοι από μέσα.

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

• Παραδόσεις
  Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής