dc.contributor.author | Λουκάτος, Δημήτριος Σ. | |
dc.coverage.spatial | Παξοί | |
dc.date.accessioned | 2016-01-15T11:09:33Z | |
dc.date.available | 2016-01-15T11:09:33Z | |
dc.date.issued | 1957 | |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.11853/296314 | |
dc.language | Ελληνική - Κοινή ελληνική | |
dc.language.iso | gre | |
dc.rights | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές | |
dc.rights.uri | https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el | |
dc.title | Στα Μποϊκάτικα (κοντά στα Μακράτικα) ήτανε (μου έλεγε η μάννα μου), μια οικογένεια μάννα με παιδί, η Αντωνέλα και ο Γεωργάκης. Λοιπόν «μια των ημερών» εζύμωνε η γυναίκα. Στους Παξούς έχουμε το ιδίωμα όταν αποζημιώνουμε, εκείνο που μένει (τα τρίμμαλα) το κάνουμε πίττα. Αυτή λοιπόν έζμωσε κι έκαμε και την πίττα (μια ξαπεταχτή)= βιαστική, όχι συστηματική. Επήε τότες ο γιός της και την εσταύρωνε: - Δό μου και μένα ένα κομμάτι πίττα. Αντωνέλλα, πουτανέλλα όπου έφαες την πίττα και δε μο ΄δωκες κομμάτι! Τση το ‘πε πρώτη φορά, δεύτερη, τρίτη, όσο η μάννα του εθύμωσε και του λέει: «Πήαινε στο γέρο το διάολο! Με λήστεψες! Έκτοτε εξαφανίστηκε. Τον έχασε (δηλ. έπιασε η κακιά ώρα) | |
dc.type | Παραδόσεις | el |
dc.description.drawernumber | Παραδόσεις ΚΣΤ΄ - ΛΣΤ΄ | |
dc.relation.source | Λ. Α. αρ. 2250, σελ. 7 – 8, Δ. Λουκάτος, Παξοί, 1957 | |
dc.relation.sourceindex | 2250 | |
dc.relation.sourcetype | Αρχείο χειρογράφων | |
dc.description.bitstream | D_PAA_05056w | |
dc.informant.name | Βελλιανίτης, Οδυσσέας (Γιούρες) | |
dc.informant.gender | Άνδρας | |
dc.informant.age | 62 | |
dc.subject.legend | Παράδοση ΛΑ | |
edm.dataProvider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
edm.dataProvider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
edm.provider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
edm.provider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
edm.type | TEXT | |
dc.coverage.geoname | 8133911/Παξοί | |