Μου είχε διηγηθή κάποτες ο μπάρμπας μου, που πέθανε το 1945, ότι κάποιος διαβάτης ερχόντανε από το Σούλι και κατίβαινε προς τα κάτου. Μόλις, λέει, έφτασι στο ποτάμ – στο Ντάλα – ήταν νύχτα – ακούει όργανα, βλέπει κόσμο, σαν γάμος σωστός. Προχώρεσε και πλησίασι. Μόλις έφθασι εκεί αμέσως τον επήραν και του προτείναν θέση να γλεντήση. Κι αυτός βλέπει να χορεύουν, να τρώνε ψητό και να πίνουν. Το ίδιο και αυτός έτρωγι. Τον βάλαν και στο χορό. Χόρευι μαζί με όλους. Ήθελε να φύγ και τον συνόδεψε ένας από δαύτους και στο δρόμο του λέγει: τρέχα για να προφτάσουμι να πας στο σπίτι σου ως τις δώδεκα μεσονυχτίως. Δεν πρόφτασαν να πάνε ως εδώ κι ακούστ’κε ο κόκκορας και ο συνοδός εξαφανίστηκι, τα όργανα σταμάτ’ σαν γιατί η ώρα ήταν δώδεκα. Άλαλος έφτασε σπίτι του και όταν του ξάναρθε η φωνή τ’ διηγήθ’κε όσα του συνέβηκαν και κατάλαβε ότι οι άνθρωποι αυτοί ήσαν δαιμοναραίοι. Ο μπάρμπας μου έλεγε πως οι δαιμοναραίοι τότες έβγαιναν μπρος, γιατί ο κόσμος ήταν αθώος, όχι όπως τώρα. Και κάποτε πάλι του είχε ξανασυμβή, είχε ακούσει χορούς και τραγούδια, όργανα και γύρισι από άλλο δρόμο.

Οικονομίδης, Δημήτριος Β.

Μου είχε διηγηθή κάποτες ο μπάρμπας μου, που πέθανε το 1945, ότι κάποιος διαβάτης ερχόντανε από το Σούλι και κατίβαινε προς τα κάτου. Μόλις, λέει, έφτασι στο ποτάμ – στο Ντάλα – ήταν νύχτα – ακούει όργανα, βλέπει κόσμο, σαν γάμος σωστός. Προχώρεσε και πλησίασι. Μόλις έφθασι εκεί αμέσως τον επήραν και του προτείναν θέση να γλεντήση. Κι αυτός βλέπει να χορεύουν, να τρώνε ψητό και να πίνουν. Το ίδιο και αυτός έτρωγι. Τον βάλαν και στο χορό. Χόρευι μαζί με όλους. Ήθελε να φύγ και τον συνόδεψε ένας από δαύτους και στο δρόμο του λέγει: τρέχα για να προφτάσουμι να πας στο σπίτι σου ως τις δώδεκα μεσονυχτίως. Δεν πρόφτασαν να πάνε ως εδώ κι ακούστ’κε ο κόκκορας και ο συνοδός εξαφανίστηκι, τα όργανα σταμάτ’ σαν γιατί η ώρα ήταν δώδεκα. Άλαλος έφτασε σπίτι του και όταν του ξάναρθε η φωνή τ’ διηγήθ’κε όσα του συνέβηκαν και κατάλαβε ότι οι άνθρωποι αυτοί ήσαν δαιμοναραίοι. Ο μπάρμπας μου έλεγε πως οι δαιμοναραίοι τότες έβγαιναν μπρος, γιατί ο κόσμος ήταν αθώος, όχι όπως τώρα. Και κάποτε πάλι του είχε ξανασυμβή, είχε ακούσει χορούς και τραγούδια, όργανα και γύρισι από άλλο δρόμο.

dc.contributor.author	Οικονομίδης, Δημήτριος Β.
dc.coverage.spatial	Θεσπρωτία, Σούλι, Γλυκύ
dc.date.accessioned	2016-01-15T11:09:28Z
dc.date.available	2016-01-15T11:09:28Z
dc.date.issued	1958
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.11853/296202
dc.language	Ελληνική - Κοινή ελληνική
dc.language.iso	gre
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.uri	https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.title	Μου είχε διηγηθή κάποτες ο μπάρμπας μου, που πέθανε το 1945, ότι κάποιος διαβάτης ερχόντανε από το Σούλι και κατίβαινε προς τα κάτου. Μόλις, λέει, έφτασι στο ποτάμ – στο Ντάλα – ήταν νύχτα – ακούει όργανα, βλέπει κόσμο, σαν γάμος σωστός. Προχώρεσε και πλησίασι. Μόλις έφθασι εκεί αμέσως τον επήραν και του προτείναν θέση να γλεντήση. Κι αυτός βλέπει να χορεύουν, να τρώνε ψητό και να πίνουν. Το ίδιο και αυτός έτρωγι. Τον βάλαν και στο χορό. Χόρευι μαζί με όλους. Ήθελε να φύγ και τον συνόδεψε ένας από δαύτους και στο δρόμο του λέγει: τρέχα για να προφτάσουμι να πας στο σπίτι σου ως τις δώδεκα μεσονυχτίως. Δεν πρόφτασαν να πάνε ως εδώ κι ακούστ’κε ο κόκκορας και ο συνοδός εξαφανίστηκι, τα όργανα σταμάτ’ σαν γιατί η ώρα ήταν δώδεκα. Άλαλος έφτασε σπίτι του και όταν του ξάναρθε η φωνή τ’ διηγήθ’κε όσα του συνέβηκαν και κατάλαβε ότι οι άνθρωποι αυτοί ήσαν δαιμοναραίοι. Ο μπάρμπας μου έλεγε πως οι δαιμοναραίοι τότες έβγαιναν μπρος, γιατί ο κόσμος ήταν αθώος, όχι όπως τώρα. Και κάποτε πάλι του είχε ξανασυμβή, είχε ακούσει χορούς και τραγούδια, όργανα και γύρισι από άλλο δρόμο.
dc.type	Παραδόσεις	el
dc.description.drawernumber	Παραδόσεις ΚΣΤ΄ - ΛΣΤ΄
dc.relation.source	Λ. Α. αρ. 2277 Α, σελ. 113 - 114, 14, Δημ. Β. Οικονομίδου, Γλυκύ Σουλίου, 1958
dc.relation.sourceindex	2277 Α
dc.relation.sourcetype	Αρχείο χειρογράφων
dc.description.notes	Κάτοικος Γλυκής Παραμυθιάς
dc.description.bitstream	D_PAA_04944w
dc.informant.name	Ιωάννου, Χρίστου Β.
dc.informant.gender	Άνδρας
dc.informant.age	32
dc.subject.legend	Παράδοση ΛΑ
dc.informant.informations	Γεωργού
edm.dataProvider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.dataProvider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.provider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.provider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.type	TEXT
dc.coverage.geoname	252941/Θεσπρωτία, Σούλι, Γλυκύ

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αρχεία	Μέγεθος	Τύπος	Προβολή
Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές