Οι νεράϊδες είναι 12 και περπατούν από βρύση σε βρύση. Έχνε μια βασίλισσα. Πλένουν, ραίνουν κλπ. Οι παλιοί τις βλέπαν. Στον Κόσκο (τη βρύση) τον παλιό καιρό ήταν οι βγαλτές (=πηγάδια) βρύσες. Σηκωνόντουσαν οι γυναίκες και πλένανε πρωΐ στις βρύσες. Κάποια – ώρα τότε δεν έπαρχε με τα σημάδια – φορτώνει τα ρούχα στο ζω και πάει στη βρύση. Κει που πήγε χέρ, χέρ ανάβει φωτιά, στερεώνει το καζάνι και σδαύλα ν’ανάψη! Παρισιάστηκαν κι οι δώδεκα στο καζάνι. Η μια έλεγε – αρή τι να την κάνομε, να την θερμίσουμε; Η γιάλλη άλλα. Αυτή τ’ άκουε «έλυνε και δεν έδενε!» (απ’ το φόβο) Τ’ς όκοψε και δεν έκρινε. Αυτές τις όλεγαν. Η βασίλισσα είχε στεφάνι στο κεφάλι κι έλαμπε. Η γυναίκα τα παρατάει και φεύγει. Δεν μπορέσαν να την πλησιάσουν γιατί στο ζωνάρι της είχε ψιχαλάκια ψωμί. Ξεστρέβει τον ανήφορο! Αυτές τι να κάμουν! Κολλάν απάνω στον πλάτανο το μεγάλο κι απλώνουν όλα τα ρούχα απάνω αφού το κόψαν κομμάτια, πέταξαν το καζάνι. Αυτή γύρσε στο σπίτι κι έβαλε λιβάνι και καθόταν. Δεν είπε τίποτα σε κανέναν. Το πρωΐ τι να δή! Αγναντεύει τα ρούχα όλα κορδελλιασμένα. Το καζάνι το ηύρε μακρυά! σε ρεματιά. Είναι γυναίκες όμορφες γραμμένες, ντυμένες με φτερά στον ώμο. [όκοψε= έκοψε της έκοψε, όλεγαν= έλεγαν]

Ιωαννίδου, Μ.

Οι νεράϊδες είναι 12 και περπατούν από βρύση σε βρύση. Έχνε μια βασίλισσα. Πλένουν, ραίνουν κλπ. Οι παλιοί τις βλέπαν. Στον Κόσκο (τη βρύση) τον παλιό καιρό ήταν οι βγαλτές (=πηγάδια) βρύσες. Σηκωνόντουσαν οι γυναίκες και πλένανε πρωΐ στις βρύσες. Κάποια – ώρα τότε δεν έπαρχε με τα σημάδια – φορτώνει τα ρούχα στο ζω και πάει στη βρύση. Κει που πήγε χέρ, χέρ ανάβει φωτιά, στερεώνει το καζάνι και σδαύλα ν’ανάψη! Παρισιάστηκαν κι οι δώδεκα στο καζάνι. Η μια έλεγε – αρή τι να την κάνομε, να την θερμίσουμε; Η γιάλλη άλλα. Αυτή τ’ άκουε «έλυνε και δεν έδενε!» (απ’ το φόβο) Τ’ς όκοψε και δεν έκρινε. Αυτές τις όλεγαν. Η βασίλισσα είχε στεφάνι στο κεφάλι κι έλαμπε. Η γυναίκα τα παρατάει και φεύγει. Δεν μπορέσαν να την πλησιάσουν γιατί στο ζωνάρι της είχε ψιχαλάκια ψωμί. Ξεστρέβει τον ανήφορο! Αυτές τι να κάμουν! Κολλάν απάνω στον πλάτανο το μεγάλο κι απλώνουν όλα τα ρούχα απάνω αφού το κόψαν κομμάτια, πέταξαν το καζάνι. Αυτή γύρσε στο σπίτι κι έβαλε λιβάνι και καθόταν. Δεν είπε τίποτα σε κανέναν. Το πρωΐ τι να δή! Αγναντεύει τα ρούχα όλα κορδελλιασμένα. Το καζάνι το ηύρε μακρυά! σε ρεματιά. Είναι γυναίκες όμορφες γραμμένες, ντυμένες με φτερά στον ώμο. [όκοψε= έκοψε της έκοψε, όλεγαν= έλεγαν]

dc.contributor.author	Ιωαννίδου, Μ.
dc.coverage.spatial	Βοιωτία, Αράχωβα
dc.date.accessioned	2016-01-15T11:09:19Z
dc.date.available	2016-01-15T11:09:19Z
dc.date.issued	1938
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.11853/295987
dc.language	Ελληνική - Κοινή ελληνική
dc.language.iso	gre
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.uri	https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.title	Οι νεράϊδες είναι 12 και περπατούν από βρύση σε βρύση. Έχνε μια βασίλισσα. Πλένουν, ραίνουν κλπ. Οι παλιοί τις βλέπαν. Στον Κόσκο (τη βρύση) τον παλιό καιρό ήταν οι βγαλτές (=πηγάδια) βρύσες. Σηκωνόντουσαν οι γυναίκες και πλένανε πρωΐ στις βρύσες. Κάποια – ώρα τότε δεν έπαρχε με τα σημάδια – φορτώνει τα ρούχα στο ζω και πάει στη βρύση. Κει που πήγε χέρ, χέρ ανάβει φωτιά, στερεώνει το καζάνι και σδαύλα ν’ανάψη! Παρισιάστηκαν κι οι δώδεκα στο καζάνι. Η μια έλεγε – αρή τι να την κάνομε, να την θερμίσουμε; Η γιάλλη άλλα. Αυτή τ’ άκουε «έλυνε και δεν έδενε!» (απ’ το φόβο) Τ’ς όκοψε και δεν έκρινε. Αυτές τις όλεγαν. Η βασίλισσα είχε στεφάνι στο κεφάλι κι έλαμπε. Η γυναίκα τα παρατάει και φεύγει. Δεν μπορέσαν να την πλησιάσουν γιατί στο ζωνάρι της είχε ψιχαλάκια ψωμί. Ξεστρέβει τον ανήφορο! Αυτές τι να κάμουν! Κολλάν απάνω στον πλάτανο το μεγάλο κι απλώνουν όλα τα ρούχα απάνω αφού το κόψαν κομμάτια, πέταξαν το καζάνι. Αυτή γύρσε στο σπίτι κι έβαλε λιβάνι και καθόταν. Δεν είπε τίποτα σε κανέναν. Το πρωΐ τι να δή! Αγναντεύει τα ρούχα όλα κορδελλιασμένα. Το καζάνι το ηύρε μακρυά! σε ρεματιά. Είναι γυναίκες όμορφες γραμμένες, ντυμένες με φτερά στον ώμο. [όκοψε= έκοψε της έκοψε, όλεγαν= έλεγαν]
dc.type	Παραδόσεις	el
dc.description.drawernumber	Παραδόσεις ΚΣΤ΄ - ΛΣΤ΄
dc.relation.source	Αρ. 1153 Γ, σελ. 71, 7, Αράχοβα, Μ. Ιωαννίδου, 1938
dc.relation.sourceindex	1153 Γ
dc.relation.sourcetype	Αρχείο χειρογράφων
dc.description.bitstream	D_PAA_04724w, D_PAA_04724w2, D_PAA_04724w3
dc.informant.name	Γραντζωτή, Παναγιού Θωμούλα
dc.informant.gender	Γυναίκα
dc.informant.age	45
dc.subject.legend	Παράδοση ΚΣΤ
edm.dataProvider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.dataProvider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.provider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.provider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.type	TEXT
dc.coverage.geoname	251851/Βοιωτία, Αράχωβα

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αρχεία	Μέγεθος	Τύπος	Προβολή
Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές