Εδώ κοντά, στην διασταύρωσιν, ένας από το χωριό εγύρισε από την πόλιν Σάββατον βράδυ, όπου είχε πάει να πουλήση τα φρούτα του. Γυρίζοντας λοιπόν πολύ αργά και όταν έφθασε εκεί κοντά στην βρύσην, είδε κάτι Νεράϊδες να χορεύουν. Σε λίγο ξεχάστηκε αυτός και δεν ήξερε, που ευρίσκετο, και άρχισε να χορεύη και αυτός μαζί τους. Μετά από πολλές ώρες ελάλησεν ο πρώτος πετεινός. Αυτές ετινάχτηκαν. Μετά ελάλησεν ο δεύτερος πετεινός. Αυτές άρχισαν να ετοιμάζωνται και μόλις ελάλησεν ο τρίτος έγιναν άφαντες. Αυτός συνέχισε τον δρόμον του και εγύρισε κατά τα ξημερώματα στο χωριό. Εδιηγήθηκε σ’ όλους, όσα έγιναν. Τότε του είπαν οι άλλοι: βρέ! Δεν τους έπαιρνες κάτι απ’ αυτά, που είχαν αφίσει την ώραν, που εχόρευαν; Το άλλο Σάββατον πάλιν αυτός επήγε στο ίδιον μέρος και τις είδε να χορεύουν ξανά. Επιάστηκε και αυτός στο χορό. Εχόρευσαν πολλές ώρες. Όταν όμως επλησίαζε η ώρα να λαλήση ο τρίτος πετεινός, ορμά αυτός και αρπάζει μίας το μαντήλι της. Έφυγαν όλες και αυτή έμεινε και έκλαιγε. Τον παρεκάλει να την αφίση να φύγη να πάη στην σπηλιά της, διότι η μητέρα της θα σκάση από τη στενοχώρια της. Αυτός την επήγε στο χωριό, την παντρεύεται γυναίκα του και κάνει μαζί της τέσσερα παιδιά. Μια ημέρα όμως, κατά τις 12 τα μεσάνυχτα, εκεί που εκοιμάτο ο άνδρας της βαρειά, του αρπάζει το μαντήλι, απέκτησε πάλιν την δύναμίν της και έφυγε. Δεν ξαναγύρισε.

Δευτεραίος, Άγγελος Ν.

Εδώ κοντά, στην διασταύρωσιν, ένας από το χωριό εγύρισε από την πόλιν Σάββατον βράδυ, όπου είχε πάει να πουλήση τα φρούτα του. Γυρίζοντας λοιπόν πολύ αργά και όταν έφθασε εκεί κοντά στην βρύσην, είδε κάτι Νεράϊδες να χορεύουν. Σε λίγο ξεχάστηκε αυτός και δεν ήξερε, που ευρίσκετο, και άρχισε να χορεύη και αυτός μαζί τους. Μετά από πολλές ώρες ελάλησεν ο πρώτος πετεινός. Αυτές ετινάχτηκαν. Μετά ελάλησεν ο δεύτερος πετεινός. Αυτές άρχισαν να ετοιμάζωνται και μόλις ελάλησεν ο τρίτος έγιναν άφαντες. Αυτός συνέχισε τον δρόμον του και εγύρισε κατά τα ξημερώματα στο χωριό. Εδιηγήθηκε σ’ όλους, όσα έγιναν. Τότε του είπαν οι άλλοι: βρέ! Δεν τους έπαιρνες κάτι απ’ αυτά, που είχαν αφίσει την ώραν, που εχόρευαν; Το άλλο Σάββατον πάλιν αυτός επήγε στο ίδιον μέρος και τις είδε να χορεύουν ξανά. Επιάστηκε και αυτός στο χορό. Εχόρευσαν πολλές ώρες. Όταν όμως επλησίαζε η ώρα να λαλήση ο τρίτος πετεινός, ορμά αυτός και αρπάζει μίας το μαντήλι της. Έφυγαν όλες και αυτή έμεινε και έκλαιγε. Τον παρεκάλει να την αφίση να φύγη να πάη στην σπηλιά της, διότι η μητέρα της θα σκάση από τη στενοχώρια της. Αυτός την επήγε στο χωριό, την παντρεύεται γυναίκα του και κάνει μαζί της τέσσερα παιδιά. Μια ημέρα όμως, κατά τις 12 τα μεσάνυχτα, εκεί που εκοιμάτο ο άνδρας της βαρειά, του αρπάζει το μαντήλι, απέκτησε πάλιν την δύναμίν της και έφυγε. Δεν ξαναγύρισε.

dc.contributor.author	Δευτεραίος, Άγγελος Ν.
dc.coverage.spatial	Φλώρινα
dc.date.accessioned	2016-01-15T11:09:19Z
dc.date.available	2016-01-15T11:09:19Z
dc.date.issued	1964
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.11853/295983
dc.language	Ελληνική - Κοινή ελληνική
dc.language.iso	gre
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.uri	https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.title	Εδώ κοντά, στην διασταύρωσιν, ένας από το χωριό εγύρισε από την πόλιν Σάββατον βράδυ, όπου είχε πάει να πουλήση τα φρούτα του. Γυρίζοντας λοιπόν πολύ αργά και όταν έφθασε εκεί κοντά στην βρύσην, είδε κάτι Νεράϊδες να χορεύουν. Σε λίγο ξεχάστηκε αυτός και δεν ήξερε, που ευρίσκετο, και άρχισε να χορεύη και αυτός μαζί τους. Μετά από πολλές ώρες ελάλησεν ο πρώτος πετεινός. Αυτές ετινάχτηκαν. Μετά ελάλησεν ο δεύτερος πετεινός. Αυτές άρχισαν να ετοιμάζωνται και μόλις ελάλησεν ο τρίτος έγιναν άφαντες. Αυτός συνέχισε τον δρόμον του και εγύρισε κατά τα ξημερώματα στο χωριό. Εδιηγήθηκε σ’ όλους, όσα έγιναν. Τότε του είπαν οι άλλοι: βρέ! Δεν τους έπαιρνες κάτι απ’ αυτά, που είχαν αφίσει την ώραν, που εχόρευαν; Το άλλο Σάββατον πάλιν αυτός επήγε στο ίδιον μέρος και τις είδε να χορεύουν ξανά. Επιάστηκε και αυτός στο χορό. Εχόρευσαν πολλές ώρες. Όταν όμως επλησίαζε η ώρα να λαλήση ο τρίτος πετεινός, ορμά αυτός και αρπάζει μίας το μαντήλι της. Έφυγαν όλες και αυτή έμεινε και έκλαιγε. Τον παρεκάλει να την αφίση να φύγη να πάη στην σπηλιά της, διότι η μητέρα της θα σκάση από τη στενοχώρια της. Αυτός την επήγε στο χωριό, την παντρεύεται γυναίκα του και κάνει μαζί της τέσσερα παιδιά. Μια ημέρα όμως, κατά τις 12 τα μεσάνυχτα, εκεί που εκοιμάτο ο άνδρας της βαρειά, του αρπάζει το μαντήλι, απέκτησε πάλιν την δύναμίν της και έφυγε. Δεν ξαναγύρισε.
dc.type	Παραδόσεις	el
dc.description.drawernumber	Παραδόσεις ΚΣΤ΄ - ΛΣΤ΄
dc.relation.source	Λ. Α. αρ. 2894, σελ. 114 – 116, Αγγέλου Ν. Δευτεραίου, Άνω Κλειναί Φλωρίνης, 1964
dc.relation.sourceindex	2894
dc.relation.sourcetype	Αρχείο χειρογράφων
dc.description.bitstream	D_PAA_04720w, D_PAA_04720w2
dc.subject.legend	Παράδοση ΚΣΤ
edm.dataProvider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.dataProvider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.provider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.provider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.type	TEXT
dc.coverage.geoname	736228/Φλώρινα

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αρχεία	Μέγεθος	Τύπος	Προβολή
Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Σχετικές εγγραφές