Οι Παριωρίτες

Μια φορά τσακωνότανε μια νύφη με τημ πεθερά της καμιά φορά ακούνε τη νύχτα στημ πόρτα <ντούπ, ντούπ ανοίχτε μας. -ποιός είναι; -Παριωρίτες είμαστε, στα πάριωρα πηγαίνομε> Η γρήα με τη νύφη της στσαζόντανε τσαί δεν ανοίγανε. Σπάζουνε τσείνοι τημ πόρτα τσαι μπαίνουνε μέσα πιάνουνε πρώτα τη νέα μ'ένα κοντόκουρο τσαι της δίνουνε, της δίνουνε. <Παριωρίτες είμαστε, στα πάριωρα πηγαίνομε>Περιλαβαίνουμε ύστερα τσαι τη γρηά τσαι της δίνουν' άλλες τόσες. <Άλλη φορά να μη τζακωνόσαστε, γιατί αλίμονό σας> Τσ' απο τσεί τσαι πέρα η γρήα με τη νύφη της δεν ξανατσακωθήκανε.