Οι Κολληκαντζάροι
Τη γή τη βαστάει απουκάτω μια κολλώνα η γή οποία έχει τέσσερους άλλους στύλους (ως παραφυάδας), εκεί λοιπόν δουλεύουνε οι Κολληκακαντζάροι και πασκίζουνε να κόψουνε την καλλώνα για να πέση η γή, και ως πηριόνια(πρίονας)μεταχειρίζονται τέλια(ψιλοίλι σίρμα δια ταμπουρά) και τρίχαις από αλογονουρά και ούλη τη χρονιά εργάζουνται ήτοι από του Φωτώνε έως τα Χριστούγεννα και λίγο λέιπει να την κόψουνε αλλ’άμα έρθουνε τα Χριστούγεννα αφίνουν πληά τη δουλειά τους, για τι δεν ειμπορούνε πληά να δουλέψουνε και έρχονται εδώ ‘ςτον απάνω κόσμο και φαί τρώνε σφαρδάκλια και του έλεγε <το ιδικόσου στάει (τρέχει), το δικόμου δε στάει, έλα να τα σμίξουμαι>. Εκείνος εκατάλαβε ότι έναι Κολληκάντζαρος και τον εβάρεσε με το σουγλί και τον έκαψε κ’έφυγε από κεί δια τούτο και η γυναίκαις την παραμονή του Φωτώνε αγιάζουνε τη στάχθη και πετάνε λίγια όξω για τι οι Κολληκαντζάροι κατουράνε ‘στη στάχθη, (αυτό η γυναίκαις το κάνουνε ως τα σήμερα), και για να φύγουνε πρωτήτερα ο κόσμος έβανε ‘ς τη φωτιά παλητσάρουχο και από τη μυρουδιά εφέγανε, ελέγανε δε και τούτο. Παληοτσάρουχο μυρίζει εδώ. Μουντζώνε από τούτο το χωριό Στερνά δε ‘ςτο άγιασμα ‘πο’ εφέγανε ολότελα ελέγανε Φέγατε να φύγουμε Τι έφθασ’ ο τουρλόπαπας Με την αγιαστήρα του. Άγιασε τον κωλό μας Την κωλοτρουπίδα μας ή Ο παπάς με αγιασμό Χωριανοί με το θερμό. Αφ’ού οι Κλληκαντζάροι ερθούνε απάνω αφίνουνε πληά την κολλώνα εκείνη και τότε εκείνη θρέβει της δώδεκα ημέραις ‘πο έρχονται απάνω, κη άμα πάνε κάτω ξαναρχίζουνε, κη ούλα τα χρόνια γίνεται το ίδιο και ποτέ δεν θα κατορθώσουνε να την κόψουνε. Τους Κολληκαντζάριυς τους παρασταίνουνε πολύ κοντούς ως 5-6 χρονών παιδί, ακόμα δε και επιτήδειους ν’ανεβαίνουνε ‘ςτα ψηλά, για τούτο αν ευρίσκεται κανά παιδί ν’ανεβαίνη ‘ςτα ψηλά, το ονομάζουνε Κολληκάντζαρο. (Ο λαός λέγει <Στης είκοσι πέντε Δεκεμβρίου-έρχεται το στράτεμα του Κολληκαντζαριού>, δια τον ερχομόν των. Φωτώνε=Δια την φυγήν των <Στης πέντε του Γενάρη-Φεύγουν οι Κολληκαντζάροι> Μουτζώτε από τούτο το χωριό Η <Χαμοληός μυρίζει εδώ.-Να χαθή τέτοιο χωριό> λέγουν οι Ηλείοι(Λαμπέτι)
Τόπος Καταγραφής
Αρκαδία, Γορτυνία, ΛάσταΠηγή
Νικόλαος Λάσκαρης, Η Λάστα και τα μνημεία της ή Λάστα Πανόραμα, σελ. 43 – 44, αρ. 7Συλλογέας
Ευρετήριο και είδος πηγής
Η Λάστα και τα μνημεία της ή Λάστα Πανόραμα, ΒιβλίοΤύπος τεκμηρίου
ΠαραδόσειςTEXT
Γλώσσα
Ελληνική - Κοινή ελληνικήΣυρτάρι
Παραδόσεις ΙΣΤ΄- ΚΕ΄Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)
Παράδοση ΚΔΤίτλος παράδοσης
Οι ΚολληκαντζάροιΣυλλογές
Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
Σχετικές εγγραφές
Προβολή εγγραφών σχετικών με κείμενο, συλλογέα, δημιουργό και θέματα.