Οι Κολληκαντζάροι
Τη γή τη βαστάει απουκάτω μια κολλώνα η γή οποία έχει τέσσερους άλλους στύλους (ως παραφυάδας), εκεί λοιπόν δουλεύουνε οι Κολληκακαντζάροι και πασκίζουνε να κόψουνε την καλλώνα για να πέση η γή, και ως πηριόνια(πρίονας)μεταχειρίζονται τέλια(ψιλοίλι σίρμα δια ταμπουρά) και τρίχαις από αλογονουρά και ούλη τη χρονιά εργάζουνται ήτοι από του Φωτώνε έως τα Χριστούγεννα και λίγο λέιπει να την κόψουνε αλλ’άμα έρθουνε τα Χριστούγεννα αφίνουν πληά τη δουλειά τους, για τι δεν ειμπορούνε πληά να δουλέψουνε και έρχονται εδώ ‘ςτον απάνω κόσμο και φαί τρώνε σφαρδάκλια και του έλεγε <το ιδικόσου στάει (τρέχει), το δικόμου δε στάει, έλα να τα σμίξουμαι>. Εκείνος εκατάλαβε ότι έναι Κολληκάντζαρος και τον εβάρεσε με το σουγλί και τον έκαψε κ’έφυγε από κεί δια τούτο και η γυναίκαις την παραμονή του Φωτώνε αγιάζουνε τη στάχθη και πετάνε λίγια όξω για τι οι Κολληκαντζάροι κατουράνε ‘στη στάχθη, (αυτό η γυναίκαις το κάνουνε ως τα σήμερα), και για να φύγουνε πρωτήτερα ο κόσμος έβανε ‘ς τη φωτιά παλητσάρουχο και από τη μυρουδιά εφέγανε, ελέγανε δε και τούτο. Παληοτσάρουχο μυρίζει εδώ. Μουντζώνε από τούτο το χωριό Στερνά δε ‘ςτο άγιασμα ‘πο’ εφέγανε ολότελα ελέγανε Φέγατε να φύγουμε Τι έφθασ’ ο τουρλόπαπας Με την αγιαστήρα του. Άγιασε τον κωλό μας Την κωλοτρουπίδα μας ή Ο παπάς με αγιασμό Χωριανοί με το θερμό. Αφ’ού οι Κλληκαντζάροι ερθούνε απάνω αφίνουνε πληά την κολλώνα εκείνη και τότε εκείνη θρέβει της δώδεκα ημέραις ‘πο έρχονται απάνω, κη άμα πάνε κάτω ξαναρχίζουνε, κη ούλα τα χρόνια γίνεται το ίδιο και ποτέ δεν θα κατορθώσουνε να την κόψουνε. Τους Κολληκαντζάριυς τους παρασταίνουνε πολύ κοντούς ως 5-6 χρονών παιδί, ακόμα δε και επιτήδειους ν’ανεβαίνουνε ‘ςτα ψηλά, για τούτο αν ευρίσκεται κανά παιδί ν’ανεβαίνη ‘ςτα ψηλά, το ονομάζουνε Κολληκάντζαρο. (Ο λαός λέγει <Στης είκοσι πέντε Δεκεμβρίου-έρχεται το στράτεμα του Κολληκαντζαριού>, δια τον ερχομόν των. Φωτώνε=Δια την φυγήν των <Στης πέντε του Γενάρη-Φεύγουν οι Κολληκαντζάροι> Μουτζώτε από τούτο το χωριό Η <Χαμοληός μυρίζει εδώ.-Να χαθή τέτοιο χωριό> λέγουν οι Ηλείοι(Λαμπέτι)
| dc.contributor.author | Λάσκαρης, Νικόλαος | |
| dc.coverage.spatial | Αρκαδία, Γορτυνία, Λάστα | |
| dc.date.accessioned | 2016-01-15T11:08:49Z | |
| dc.date.available | 2016-01-15T11:08:49Z | |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.11853/295314 | |
| dc.language | Ελληνική - Κοινή ελληνική | |
| dc.language.iso | gre | |
| dc.rights | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές | |
| dc.rights.uri | https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el | |
| dc.title | Τη γή τη βαστάει απουκάτω μια κολλώνα η γή οποία έχει τέσσερους άλλους στύλους (ως παραφυάδας), εκεί λοιπόν δουλεύουνε οι Κολληκακαντζάροι και πασκίζουνε να κόψουνε την καλλώνα για να πέση η γή, και ως πηριόνια(πρίονας)μεταχειρίζονται τέλια(ψιλοίλι σίρμα δια ταμπουρά) και τρίχαις από αλογονουρά και ούλη τη χρονιά εργάζουνται ήτοι από του Φωτώνε έως τα Χριστούγεννα και λίγο λέιπει να την κόψουνε αλλ’άμα έρθουνε τα Χριστούγεννα αφίνουν πληά τη δουλειά τους, για τι δεν ειμπορούνε πληά να δουλέψουνε και έρχονται εδώ ‘ςτον απάνω κόσμο και φαί τρώνε σφαρδάκλια και του έλεγε <το ιδικόσου στάει (τρέχει), το δικόμου δε στάει, έλα να τα σμίξουμαι>. Εκείνος εκατάλαβε ότι έναι Κολληκάντζαρος και τον εβάρεσε με το σουγλί και τον έκαψε κ’έφυγε από κεί δια τούτο και η γυναίκαις την παραμονή του Φωτώνε αγιάζουνε τη στάχθη και πετάνε λίγια όξω για τι οι Κολληκαντζάροι κατουράνε ‘στη στάχθη, (αυτό η γυναίκαις το κάνουνε ως τα σήμερα), και για να φύγουνε πρωτήτερα ο κόσμος έβανε ‘ς τη φωτιά παλητσάρουχο και από τη μυρουδιά εφέγανε, ελέγανε δε και τούτο. Παληοτσάρουχο μυρίζει εδώ. Μουντζώνε από τούτο το χωριό Στερνά δε ‘ςτο άγιασμα ‘πο’ εφέγανε ολότελα ελέγανε Φέγατε να φύγουμε Τι έφθασ’ ο τουρλόπαπας Με την αγιαστήρα του. Άγιασε τον κωλό μας Την κωλοτρουπίδα μας ή Ο παπάς με αγιασμό Χωριανοί με το θερμό. Αφ’ού οι Κλληκαντζάροι ερθούνε απάνω αφίνουνε πληά την κολλώνα εκείνη και τότε εκείνη θρέβει της δώδεκα ημέραις ‘πο έρχονται απάνω, κη άμα πάνε κάτω ξαναρχίζουνε, κη ούλα τα χρόνια γίνεται το ίδιο και ποτέ δεν θα κατορθώσουνε να την κόψουνε. Τους Κολληκαντζάριυς τους παρασταίνουνε πολύ κοντούς ως 5-6 χρονών παιδί, ακόμα δε και επιτήδειους ν’ανεβαίνουνε ‘ςτα ψηλά, για τούτο αν ευρίσκεται κανά παιδί ν’ανεβαίνη ‘ςτα ψηλά, το ονομάζουνε Κολληκάντζαρο. (Ο λαός λέγει <Στης είκοσι πέντε Δεκεμβρίου-έρχεται το στράτεμα του Κολληκαντζαριού>, δια τον ερχομόν των. Φωτώνε=Δια την φυγήν των <Στης πέντε του Γενάρη-Φεύγουν οι Κολληκαντζάροι> Μουτζώτε από τούτο το χωριό Η <Χαμοληός μυρίζει εδώ.-Να χαθή τέτοιο χωριό> λέγουν οι Ηλείοι(Λαμπέτι) | |
| dc.type | Παραδόσεις | el |
| dc.description.drawernumber | Παραδόσεις ΙΣΤ΄- ΚΕ΄ | |
| dc.relation.source | Νικόλαος Λάσκαρης, Η Λάστα και τα μνημεία της ή Λάστα Πανόραμα, σελ. 43 – 44, αρ. 7 | |
| dc.relation.sourceindex | Η Λάστα και τα μνημεία της ή Λάστα Πανόραμα | |
| dc.relation.sourcetype | Βιβλίο | |
| dc.description.bitstream | D_PAA_04050w, D_PAA_04050w2 | |
| dc.subject.legendtitle | Οι Κολληκαντζάροι | |
| dc.subject.legend | Παράδοση ΚΔ | |
| edm.dataProvider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
| edm.dataProvider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
| edm.provider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
| edm.provider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
| edm.type | TEXT | |
| dc.coverage.geoname | 8133801/Αρκαδία, Γορτυνία, Λάστα |
Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο
| Αρχεία | Μέγεθος | Τύπος | Προβολή |
|---|---|---|---|
|
Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο. |
|||
Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές
-
Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.
Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές