dc.contributor.author | Μελάς, Δ. Κ. | |
dc.coverage.spatial | Ήπειρος | |
dc.date.accessioned | 2016-01-15T11:08:45Z | |
dc.date.available | 2016-01-15T11:08:45Z | |
dc.date.issued | 1951 | |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.11853/295240 | |
dc.language | Ελληνική - Κοινή ελληνική | |
dc.language.iso | gre | |
dc.rights | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές | |
dc.rights.uri | https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el | |
dc.title | Οι Καλικάντζαροι αποφεύγουν τη φωτιά και ιδίως το λαδοφάναρο γι αυτό, όποιος χάσει ζώα το βράδυ τα Δωδεκάημερα, παίρνει συνήθως μαζί του και το φανάρι του λαδιού ανεμμένο. Πολλάκις περιγελούν τους ανθρώπους. Συνηθίζουν παραδείγματος χάριν οι άνθρωποι να λένε όταν παρουσιάζωνται τοιαύται πνεύματα την Κυριακή προσευχή. Λέγοντες λοιπόν ούτοι Πάτερ ημών, τα σιαταναρούδια τους απαντούν : πατηρίτσα και πλιμόνι ο εν τοις ουρανοίς, συνεχίζουν οι άνθρωποι, να φάς τον πισινό της ορφανής τους λένε αυτά και μόνον όταν ακούσουν το <αγιασθήτω το όνομα σου, εξηφανίζονται ολοτελώς> | |
dc.type | Παραδόσεις | el |
dc.description.drawernumber | Παραδόσεις ΙΣΤ΄- ΚΕ΄ | |
dc.relation.source | Λ. Α. αρ. 2265, σελ. 5, Δ. Κ. Μελά, Ήπειρος, 1951 | |
dc.relation.sourceindex | 2265 | |
dc.relation.sourcetype | Αρχείο χειρογράφων | |
dc.description.bitstream | D_PAA_03976w | |
dc.subject.legend | Παράδοση ΚΔ | |
edm.dataProvider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
edm.dataProvider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
edm.provider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
edm.provider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
edm.type | TEXT | |
dc.coverage.geoname | 6697804/Ήπειρος | |