dc.contributor.author | Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. | |
dc.coverage.spatial | Κέα | |
dc.date.accessioned | 2016-01-15T11:08:45Z | |
dc.date.available | 2016-01-15T11:08:45Z | |
dc.date.issued | 1960 | |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.11853/295227 | |
dc.language | Ελληνική - Κοινή ελληνική | |
dc.language.iso | gre | |
dc.rights | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές | |
dc.rights.uri | https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el | |
dc.title | Υπήρχε παλαιά ένα έθιμο. Επειδή την παραμονή των Χριστουγέννων νηστεύομε όλοι και για να φάμε βράζομε φάβαν, αφήνομε λίγη στο τσουκάλι επάνω στον πυρόμαχα (=οι δύο πέτρες της εστίας) για να βρούνε οι Καλικατζάροι να φάνε όταν θα ‘ρθουνε τη νύχτα. Οι Καλικατζάροι λέγαμε πως φεύγανε άμα θ’αγιάχουν τα νερά μέσα σε καρυδότσουφλα και κουπιά από σπίρτα. Αυτοί οι Καλικατζάροι εμεγάλωναν κ’εμίκραιναν όπως θάλανε και παρουσιαζόντανε σα ζώα, γαδάροι, σκύλλοι, κ’εμπόδιζαν τους ανθρώπους τη νύχτα στο δρόμο. | |
dc.type | Παραδόσεις | el |
dc.description.drawernumber | Παραδόσεις ΙΣΤ΄- ΚΕ΄ | |
dc.relation.source | Λ. Α. αρ. 2340, σελ. 169, Γεωργίου Κ. Σπυριδάκη, Κέα, 1960 | |
dc.relation.sourceindex | 2340 | |
dc.relation.sourcetype | Αρχείο χειρογράφων | |
dc.description.bitstream | D_PAA_03963w | |
dc.subject.legendtitle | Οι Καλικάτζαροι | |
dc.informant.name | Γεροντάκης, Μιχαήλ | |
dc.informant.gender | Άνδρας | |
dc.informant.age | 65 | |
dc.subject.legend | Παράδοση ΚΔ | |
dc.informant.informations | Ελληνικού Σχολείου | |
edm.dataProvider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
edm.dataProvider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
edm.provider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
edm.provider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
edm.type | TEXT | |
dc.coverage.geoname | 260347/Κέα | |