Οι Καλικάτζαροι

Υπήρχε παλαιά ένα έθιμο. Επειδή την παραμονή των Χριστουγέννων νηστεύομε όλοι και για να φάμε βράζομε φάβαν, αφήνομε λίγη στο τσουκάλι επάνω στον πυρόμαχα (=οι δύο πέτρες της εστίας) για να βρούνε οι Καλικατζάροι να φάνε όταν θα ‘ρθουνε τη νύχτα. Οι Καλικατζάροι λέγαμε πως φεύγανε άμα θ’αγιάχουν τα νερά μέσα σε καρυδότσουφλα και κουπιά από σπίρτα. Αυτοί οι Καλικατζάροι εμεγάλωναν κ’εμίκραιναν όπως θάλανε και παρουσιαζόντανε σα ζώα, γαδάροι, σκύλλοι, κ’εμπόδιζαν τους ανθρώπους τη νύχτα στο δρόμο.