Στις Τσούκες. Εδώ λένε πως βγαίνουν σμιρδάκια. Η πρόληψις για τα σμιρδάκια είναι διαδεδομένη εις όλην εις όλην την Γορτυνίαν. Άλλοι τσοπάνηδες μούπαν πως το σμιρδάκι είναι σα σκυλί απάνω κάτω, άλλοι στο Ζυγοβίστι πως είναι σαν αλεπού (ίδια αλεπού). Άλλος στη Βυτίνα πως είναι κάτι τι σα γάτα. Αυτά φαίνουνται ιδίως τη νύχτα και πηδάνε άξαφνα απάνω στα πρόβατα τα καβαλλάνε, τα σφίγγουν δυνατά κι’έτσι ψοφάνε. Πιάνει τις ρεματιές, μένει πάντοτε στο ίδιο μέρος, δε φεύγει από τα όρια. Πολλοί τσοπάνηδες αναγκαστήκαν εξ αιτίας από τα σμιρδάκια που τους επνίγαν τα πρόβατα, να φύγουν από το μέρος που έβοσκαν τα πρόβατα τους και να πάνε σ’άλλο. Ερώτησα ένα γέρο τσοπάννη έως 80 χρονών στη Βυτίνα αν είδε φαντάσματα κ.τ.λ τόσα χρόνια που φύλαγε τα πρόβατα του στα βουνά. Όχι, μούπε. Μα τι τα θέλεις, μονάχα τα σμιρδάκια φοβάμαι. Τα είδα κάνα δύο φορές στη ζωή μου και μου πνίξαν κάμποσα πρόβατα. Είναι άτιμο ζούδι. Στο Ζυγοβίστι πιστεύουν πως σμιρδάκια γίνονται οι ψυχές των αβάφτιστων παιδιών.