Πως πολεμούσαν μια φορά τα στοιχειά των χωριών

Το στοιχειό του Μπερίκου (χωρίου της Αιτωλίας)μια φορά πολεμούσε με το στοιχειό της Τσεβελιάσας ‘ς τις λάκκες ‘ς το Σάπιο Νερό. Το στοιχειό του Μπερίκου παρουσιάστηκε ‘ς το Νανναρή που τανε απ’αυτό το χωριό και του πε <Να φυλάξης και να σκοτώσης το στοιχειό της Τσεβελιάσας με το τουφέτη. Πρώτα πρώτα τα στοιχειά θα γένουνε άλογα, έπειτα γελάδια, γουρούνια, τραγιά και τελευταία θα γίνουνε κριάρια. Εκείνο (της Τσεβελιάσας) θα είναι άσπρο κριάρι εγώ μαύρο. Συ να ρήξης να σκοτώσης το άσπρο ;; Ο Νασιαρής πήγε και φύλαξε καθώς του ορμήνεψε το στοιχειό. Όσα το πε πως θα γίνουν τα είδε με τα μάτια του. Τελευταία τα στοιχειά γνίκανε κριάρια. Ο Νασιαρής έρρηξε και σκότωσε το άσπρο κριάρι τη στιγμή που το σκότωσε παρουσιάστηκε ένας άνθρωπος και του πέ <Γδάρε το> Το γδαρε και ήτανε τετράπαχο. ‘Υστερα εκείνος ο άνθρωπος του πε ‘’ψήσε το’’. Τότε άναψε φωτιά και άρχισε να το ψαύνη. Άμα το ψησε του πε εκείνος ο άνθρωπος. Εγώ θα πάω να πάρω νερό ως που να γυρίσω να μη φάς άμα έρθω θα το φάμε μαζί. Πήρε το ασκί και πάει για νερό ως που να γυρίσει εκείνος, ο Νασιαρής έφαε μια πέτσα από το κριάρι. Εκείνος γύρισε και του λέει. ‘’Σου είπα να μη φάς δεν έκαμες καλά που έφαγες ; Το χωριό το έσωσες αλλά από το σόι σου δεν θα μείνη κανένας ζωντανός’’. Από τότε και δώθε και ως τώρα ένας μονάχα μένει από το Νασταρίικο σόι οι άλλοι πέθαναν.