Ήτανε χειμώνας σηκώθκε το πρωί για κυνήγι, έρριχνε χιόνι. Πήγε στη Χτιριαρού άκσε ένα μουγκριστό, βαιλέ μεγάλο! Τότε το νεκροταφείο δεν έπαρχε εκεί. Ζυγώνει κοντά στη βρύση. Τηράει κι ήτανε τα 2 στοιά και παλεύανε. Το ένα του Κάστρου ήταν λιάρο (ασπρόμαυρο), το δικό μας ήταν σταχτί (μούρκο). Αυτό είναι μεγαλύτερο. Τότε παρισιάσθη ένας ανθρωπάκος και του λέει :-φοβήθκες ; Να μη φύβγης, θα σου δώσω τούτο το σφυράκι, θα ζυγώσης πιο κοντά. –Τα δύο στιά είχανε κάνει πάρα κάτω. Αυτά θα ματαρθούν να παλέψουνε, να βαρέσης το λιάρο, όχι το δικό μας το μούρκο, γιατί θα έχουμε μεγάλη αρρώστια, ο γέρος κάθονταν. Αυτά μεταρχόντουσαν. Το πήρε στο ποδάρι με το σφυρί και το νίτισε κι έπεσε κάτω. Το δικό μας το παίρνει κυνηγητά ως τον πύργο του Κάστρου μουγκρίζοντα και τσιτώντα. Το δικό μας γύρσε πίσω (στην Αράχοβα) και έπεσε κουρασμένο απ’έξω απ’την εκκλησία. Ο γέρος βρίσκει άλλο κυνηγό χωρίς να πή τίποτα. Πέρασε κάμποσος καιρός και το είπε σε κάμποσους βλαμάδες. Κι έπειτα το μολόγαγε και σε μένα. Τότε έφτασε ευλογιά στο Κάστρο, ενώ εδώ τίποτε!

Ιωαννίδου, Μ.

Ήτανε χειμώνας σηκώθκε το πρωί για κυνήγι, έρριχνε χιόνι. Πήγε στη Χτιριαρού άκσε ένα μουγκριστό, βαιλέ μεγάλο! Τότε το νεκροταφείο δεν έπαρχε εκεί. Ζυγώνει κοντά στη βρύση. Τηράει κι ήτανε τα 2 στοιά και παλεύανε. Το ένα του Κάστρου ήταν λιάρο (ασπρόμαυρο), το δικό μας ήταν σταχτί (μούρκο). Αυτό είναι μεγαλύτερο. Τότε παρισιάσθη ένας ανθρωπάκος και του λέει :-φοβήθκες ; Να μη φύβγης, θα σου δώσω τούτο το σφυράκι, θα ζυγώσης πιο κοντά. –Τα δύο στιά είχανε κάνει πάρα κάτω. Αυτά θα ματαρθούν να παλέψουνε, να βαρέσης το λιάρο, όχι το δικό μας το μούρκο, γιατί θα έχουμε μεγάλη αρρώστια, ο γέρος κάθονταν. Αυτά μεταρχόντουσαν. Το πήρε στο ποδάρι με το σφυρί και το νίτισε κι έπεσε κάτω. Το δικό μας το παίρνει κυνηγητά ως τον πύργο του Κάστρου μουγκρίζοντα και τσιτώντα. Το δικό μας γύρσε πίσω (στην Αράχοβα) και έπεσε κουρασμένο απ’έξω απ’την εκκλησία. Ο γέρος βρίσκει άλλο κυνηγό χωρίς να πή τίποτα. Πέρασε κάμποσος καιρός και το είπε σε κάμποσους βλαμάδες. Κι έπειτα το μολόγαγε και σε μένα. Τότε έφτασε ευλογιά στο Κάστρο, ενώ εδώ τίποτε!

dc.contributor.author	Ιωαννίδου, Μ.
dc.coverage.spatial	Βοιωτία, Αράχωβα
dc.date.accessioned	2016-01-15T11:08:30Z
dc.date.available	2016-01-15T11:08:30Z
dc.date.issued	1938
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.11853/294901
dc.language	Ελληνική - Κοινή ελληνική
dc.language.iso	gre
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.uri	https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.title	Ήτανε χειμώνας σηκώθκε το πρωί για κυνήγι, έρριχνε χιόνι. Πήγε στη Χτιριαρού άκσε ένα μουγκριστό, βαιλέ μεγάλο! Τότε το νεκροταφείο δεν έπαρχε εκεί. Ζυγώνει κοντά στη βρύση. Τηράει κι ήτανε τα 2 στοιά και παλεύανε. Το ένα του Κάστρου ήταν λιάρο (ασπρόμαυρο), το δικό μας ήταν σταχτί (μούρκο). Αυτό είναι μεγαλύτερο. Τότε παρισιάσθη ένας ανθρωπάκος και του λέει :-φοβήθκες ; Να μη φύβγης, θα σου δώσω τούτο το σφυράκι, θα ζυγώσης πιο κοντά. –Τα δύο στιά είχανε κάνει πάρα κάτω. Αυτά θα ματαρθούν να παλέψουνε, να βαρέσης το λιάρο, όχι το δικό μας το μούρκο, γιατί θα έχουμε μεγάλη αρρώστια, ο γέρος κάθονταν. Αυτά μεταρχόντουσαν. Το πήρε στο ποδάρι με το σφυρί και το νίτισε κι έπεσε κάτω. Το δικό μας το παίρνει κυνηγητά ως τον πύργο του Κάστρου μουγκρίζοντα και τσιτώντα. Το δικό μας γύρσε πίσω (στην Αράχοβα) και έπεσε κουρασμένο απ’έξω απ’την εκκλησία. Ο γέρος βρίσκει άλλο κυνηγό χωρίς να πή τίποτα. Πέρασε κάμποσος καιρός και το είπε σε κάμποσους βλαμάδες. Κι έπειτα το μολόγαγε και σε μένα. Τότε έφτασε ευλογιά στο Κάστρο, ενώ εδώ τίποτε!
dc.type	Παραδόσεις	el
dc.description.drawernumber	Παραδόσεις ΙΣΤ΄- ΚΕ΄
dc.relation.source	Αρ. 1153 Γ, σελ. 66, 1 , Αράχοβα, Μ. Ιωαννίδου, 1938
dc.relation.sourceindex	1153 Γ
dc.relation.sourcetype	Αρχείο χειρογράφων
dc.description.bitstream	D_PAA_03632w, D_PAA_03632w2
dc.informant.name	Γρατζιώτη, Παναγιού Θωμούλα
dc.informant.gender	Γυναίκα
dc.informant.age	45
dc.subject.legend	Παράδοση ΚΑ
edm.dataProvider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.dataProvider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.provider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.provider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.type	TEXT
dc.coverage.geoname	251851/Βοιωτία, Αράχωβα

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αρχεία	Μέγεθος	Τύπος	Προβολή
Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές