Υπάρχουσι μέρη τινά και οικοδομήματα αμένη κ’ επί το πλείστον και λουτρώνες πανάρχαισι βυζαντινού ρυθμού, άτινα η κοινή γνώμη εζωγράφισε και απεικούνισε δια των απαισιωτέραν παραστάσεων και παρεδέχθη ‘ς εν διαίτημα των φανταστικών πνευμάτων την παρ ημίν στοιχειών καλουμένην εις την κατηγορίαν ταύτην την αιτοκαλουμένην εν διαιτημάτων των πνευμάτων συναριθμούνται και τα ρωμαντικά δένδρα, εξού εις πλείστα μέρη παρ’ημίν εύρηνται τοιαύτα. Επειδή δε ανέκαθεν επεκράτησεν ιδέα περί τοιούτων φαντασμάτων, είς το πνεύμα πλουτίσασα τας παραστάσεως του λίαν δεισιδαίμονος παρ’ημίν λαού, δια τούτο συχνότατα ακούει εις τας μητέρας παροτρυνούσας τους παίδας, όπως μη συρλωσι τυχαίως εις τοιαύτα μέρη, ένθα ενσικεί πνεύμα, διότι το τούτο τρόπως οργιζόμενον το πνεύμα επιτίθεται την νύκτα προ ταύτην κατά την παίδων και επικαθήμενον περί την ασφόν αυτήν παραλύει τα νεύρα, αφαιρεί την ισχύν και δεν αφίνει τον παίδα να εγερθή. Η τοιαύτης κατάστασις του παιδός προερχομένη, εννοείται, εκ της θηλύσεως την υγειονομικήν αρχήν εν κρυολογήματος και λοιπών αποδιδομένη δ’εμμέσως εν τη εκδικητικήν επίδρασιν του προσβληθέντος πνεύματος παρ’ημίν καλείται, τσαλαπάτημα. Όταν δε υπαίς συρήση εκ των παραθύρων κάτωθεν, τότε το τσαλαπάτημα επέρχεται ισχυρότερον, καθ’ ότι τότε συνίσταται, εκ την στρεβλώσιν ή απινέκρωσιν την κάτω ή την άνω άκρων. Μετά το τσαλαπάτημα προς θεραπείαν αυτού λαμβάνουσιν οι εν τη οικία ολίγον σηχαρον ή άλλην τινα γλυκείαν ουσίαν κ λιχ. Μέλι και ρίπτουσιν αυτήν συνεχής εις το πάρ επί τρείς ημέρας, ίνα εκ του ικανοποιηθέν το πνεύμα φύγη και επιτρέψη εις τον παίδα ελευθέραν ενέργειαν. Οι δε παρ ημίν χωρικοί όταν πάρ εις τσαλαπατηθή λαμβάνουσι δοχείον τι πρό ταύτην πινά κι ον, όπερ δείον να ή πρασίνον χρώματος εμπεριέχον μέλι ή σάκχαριν και ρίπτουσι τούτο εις το μέρος ένθα κατά την ιδέαν την ετσαλαπατήθη ο παίρ και τούτο δε γίνεται ίνα το πνεύμα ικανοποιηθέν κατευνάση την οργήν του.