Εμφάνιση απλής εγγραφής

Στο χωριό στη Μύρεση από κάτω ήταν ένα Στοιχειό που κατάπινε ακέριους. Μια φορά ένας πάγαινε απάνω. Το Στοιχειό καθόταν απόξω. Κάποιος ατμός έβγαινε απ’το στόμα του και τράβαγε τον άνθρωπο. Αυτός κατάλαβε πως κάτι τον τράβαγε, γιατί ήθελε, μα δε μπόραγε να πιστρέψη πίσω. Τι να κάμη κι αυτός! Έβαλε την ιδέα στο κουμικούρι μα δεν μπρόφτασε και το Στοιχειό τον κατάπιε. Και στην κοιλιά όμως του θεριού δεν τάχασε. Έβγαλε το κουμπούρι, τράβηξε το σκάνταλο και πήρε φωτιά. Άκουσε βρόντο το Στοιχειό και τον πέταξε όξω. Έδωκε τον κατήφορο τότε μέσα το ρέμα. Κοκκίνεσαν απ’ το αίμα λιθάρια κλαριά κι ότι άλλο βρήκε μπροστά του τα μάζεψε κάτω. Το αίμα φαίνονταν μια βδομάδα. Το Στοιχειό λαμποκόπαγε απ’το διαμαντικό κι απ’ τα’άλλα τα μπιχλιμπίδια που είχε απάνω του. Πήγε πήγε κυλώντας κι έπεσε αναίστητο. Ο άνθρωπος κατέβηκε σιγά σιγά και πήγε και συμμάζεψε τα διαμαντικά που είχε το θερίο. Ήταν μεγάλης αξίας πράματα. Γύρισε πίσω στο κονάκι πήρε και την οικογένειά του κι έγινε άφαντος.

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

• Παραδόσεις
  Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής